معنای واژه «شَفَة» در قرآن کریم
پرسش :
منظور از واژه «شَفَة» در قرآن کریم چیست؟
پاسخ :
واژه «شَفَة» (بر وزن قَمَر) در اصل به معنى لب مى باشد که به صورت تثنیه «شفتان»؛ (دو لب) به کار مى رود.(1)
از این رو واژه «مشافهه» به معنى روبرو شدن با کسى و از لب هاى او چیزى را شنیدن است. همچنین این واژه به معناى ساحل «نهر» و «دریا» نیز آمده است چرا که لبه آن است.
پی نوشت:
(1). بعضى ریشه آن را «شَفْو» (ناقص واوى) و بعضى آن را «شَفَة» دانسته اند. زیرا مصغّر آن «شفیهة» و جمع آن «شفاة» مى آید.
منبع: پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، 1386 هـ ش، تهران، چاپ نهم، ج 2، ص 428.
واژه «شَفَة» (بر وزن قَمَر) در اصل به معنى لب مى باشد که به صورت تثنیه «شفتان»؛ (دو لب) به کار مى رود.(1)
از این رو واژه «مشافهه» به معنى روبرو شدن با کسى و از لب هاى او چیزى را شنیدن است. همچنین این واژه به معناى ساحل «نهر» و «دریا» نیز آمده است چرا که لبه آن است.
پی نوشت:
(1). بعضى ریشه آن را «شَفْو» (ناقص واوى) و بعضى آن را «شَفَة» دانسته اند. زیرا مصغّر آن «شفیهة» و جمع آن «شفاة» مى آید.
منبع: پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، 1386 هـ ش، تهران، چاپ نهم، ج 2، ص 428.
