معنای واژه «بُشر» در قرآن کریم

پرسش :

منظور از واژه «بُشر» در قرآن کریم چیست؟

پاسخ :
«بُشرْ» (بر وزن عُشر) است که به گفته مصباح اللّغة از «بَشَر» (بر وزن سَفَر) به معنى شادى و فرح گرفته شده است.(1) 

و اینکه قرآن بادها را «بُشر» و گاه «مُبَشِّراتٍ» نامیده؛ به خاطر آن است که غالبآ بشارتگر نزول باران حیات‌ بخش‌ اند.

پی نوشت:
(1). «بشُرْ» اسم مصدر است؛ که به معنى اسم فاعل (بشارت دهنده) نیز مى‌ آید.

منبع: پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، چاپ نهم، 1386 هـ ش، ج 2، ص 238.