پرسش :
نظم حاكم بر جهان را توضيح دهيد.
پاسخ :
نظام حاكم بر جهان بر اساس بينش توحيد آن است كه يك حقيقت نامتناهي كه هستي محض و عين علم و حيات و اراده است و آن خداست، خود به جهان، هستي بخشيده و با نظم و تدبير آنها را اداره نموده است.
قرآن كريم از اين نظم عمومي حاكم بر جهان چنين ياد كرده است ”وَهُوَ الّذي فِي السّماءِ اِلهٌ وَفِي الاَرْضِ اِله“(١) خدا آن حقيقت نامتناهي است كه بر آسمان‌ها و زمين حاكم است و باز فرمود: ”اَيْنَما تُوَلّوا فَثَمّ وَجْهَ اللّه“(٢) به هر سمت كه رو كنيد آثار وجود خدا را مي‌يابيد، به هر موجودي كه بنگريد شما را به خدا راهنمايي مي‌كند. براي اين كه هر چه را شما بنگريد چه زميني باشد چه آسماني، چه انساني چه غير انساني، به خودش قائم نيست، وجودش به وجود خدا وابسته است.
بيان نوراني اميرالمؤمنين(سلام‌اللّه‌عليه) كه در نهج البلاغه آمده اشاره به همين موضوع است. آن حضرت فرمود: «كُلّ قائمٍ في سِواهُ مَعْلولٌ»(٣) يعني هر موجودي كه به غير خود متكي است، معلول است و علت دارد. شما به هر سمتي كه بنگريد چيزي كه به ذات خود قائم باشد نمي‌بينيد، به دليل اين كه در يك مرحله هست و در مرحله ديگر نيست، در جايي هست و در جاي ديگر نيست. پس هرچه به غير خود متكي است غير خداست، لذا قرآن كريم فرمود: ”اَيْنَما تُوَلوا فَثَم وَجْهُ اللّه“ بنابراين نظام حاكم بر جهان همان نظم الهي است كه ذات اقدس اله ناظم آن است
(١) سوره زخرف، آيه ٨٤.
(٢) سوره بقره، آيه ١١٥.
(٣) نهج البلاغه، خطبه ١٨٦.
( آیةالله جوادی آملی )
نظام حاكم بر جهان بر اساس بينش توحيد آن است كه يك حقيقت نامتناهي كه هستي محض و عين علم و حيات و اراده است و آن خداست، خود به جهان، هستي بخشيده و با نظم و تدبير آنها را اداره نموده است.
قرآن كريم از اين نظم عمومي حاكم بر جهان چنين ياد كرده است ”وَهُوَ الّذي فِي السّماءِ اِلهٌ وَفِي الاَرْضِ اِله“(١) خدا آن حقيقت نامتناهي است كه بر آسمان‌ها و زمين حاكم است و باز فرمود: ”اَيْنَما تُوَلّوا فَثَمّ وَجْهَ اللّه“(٢) به هر سمت كه رو كنيد آثار وجود خدا را مي‌يابيد، به هر موجودي كه بنگريد شما را به خدا راهنمايي مي‌كند. براي اين كه هر چه را شما بنگريد چه زميني باشد چه آسماني، چه انساني چه غير انساني، به خودش قائم نيست، وجودش به وجود خدا وابسته است.
بيان نوراني اميرالمؤمنين(سلام‌اللّه‌عليه) كه در نهج البلاغه آمده اشاره به همين موضوع است. آن حضرت فرمود: «كُلّ قائمٍ في سِواهُ مَعْلولٌ»(٣) يعني هر موجودي كه به غير خود متكي است، معلول است و علت دارد. شما به هر سمتي كه بنگريد چيزي كه به ذات خود قائم باشد نمي‌بينيد، به دليل اين كه در يك مرحله هست و در مرحله ديگر نيست، در جايي هست و در جاي ديگر نيست. پس هرچه به غير خود متكي است غير خداست، لذا قرآن كريم فرمود: ”اَيْنَما تُوَلوا فَثَم وَجْهُ اللّه“ بنابراين نظام حاكم بر جهان همان نظم الهي است كه ذات اقدس اله ناظم آن است
(١) سوره زخرف، آيه ٨٤.
(٢) سوره بقره، آيه ١١٥.
(٣) نهج البلاغه، خطبه ١٨٦.
( آیةالله جوادی آملی )
.jpg "معنی اسم ابوطالب و نام های هم آوا با آن + میزان فراوانی در ثبت احوال")
