پرسش :
معراج پيامبر اكرم(ص) جسماني بود يا روحاني؟
پاسخ :
اولاً حضرت در حال معراج بيدار بود و ثانياً جسم داشت. منتها بخشي از سير او مربوط به زمين و بخشي ديگر مربوط به ملكوت بود. الآن كه ما در اين مكان در حال صحبت كردن هستيم و اين معارف الهي هم مطرح مي‌شود اولاً بيدار هستيم، ثانياً جسم داريم، ثالثاً گفتگو، ديدن و شنيدن ماجسماني است رابعاً فهميدن ماجسماني نيست.
ممكن است در جمع ما كسي باشد كه اين معارف را متوجه نشود و درك نكند هرچند جسمش اين‌جا حضور داشته باشد. مثلاً كودكي كه در جمع ماست مي‌بيند و مي‌شنود و بيدار هم هست ولي پيام و محتواي مطالب مطرح شده را درك نمي‌كند.
در مورد معراج پيامبر هم اين مطلب مطرح است. بخشي از معراج مربوط به جسم است يعني همان سير شبانه از مسجد الحرام تا مسجد الاقصي ”سُبْحانَ الّذي اَسري بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ المَسْجِدِ الْحَرامِ اِلَي الْمَسْجِدِ الاَقْصَي الّذي بارَكْنا حَوْلَهُ“(١) اما بخشي ديگر از معراج كه مربوط به مشاهده انبيا و سدرة المنتهي و گفتگو با جبرئيل و دريافت وحي و رسيدن به مقام قاب قوسين و امثال ذلك است جسماني نبوده، گرچه پيامبر در اين قسمت جسم داشته و بيدار هم بوده است، ولي درك آن حقايق والا بوسيله روح صورت مي‌گرفته است.
اگر قرار باشد همه معراج جسماني تلقي شود لازمه‌اش آن است كه آنجا كه قرآن مي‌فرمايد ”دَني فَتَدَلّي فَكانَ قابَ قَوْسَينِ اَوْ اَدْني“(٢) جسماني باشد، يعني دُنُوّ (يعني نزديك شدن)، قاب قوسين (كه نشانه شدت نزديكي است)، سدرة المنتهي و… هم جسماني باشد در حالي كه جسماني بودن اين امور محال است.
(١) سوره اسراء، آيه ١.
(٢) سوره نجم، آيه ٩.
( آیةالله جوادی آملی )
اولاً حضرت در حال معراج بيدار بود و ثانياً جسم داشت. منتها بخشي از سير او مربوط به زمين و بخشي ديگر مربوط به ملكوت بود. الآن كه ما در اين مكان در حال صحبت كردن هستيم و اين معارف الهي هم مطرح مي‌شود اولاً بيدار هستيم، ثانياً جسم داريم، ثالثاً گفتگو، ديدن و شنيدن ماجسماني است رابعاً فهميدن ماجسماني نيست.
ممكن است در جمع ما كسي باشد كه اين معارف را متوجه نشود و درك نكند هرچند جسمش اين‌جا حضور داشته باشد. مثلاً كودكي كه در جمع ماست مي‌بيند و مي‌شنود و بيدار هم هست ولي پيام و محتواي مطالب مطرح شده را درك نمي‌كند.
در مورد معراج پيامبر هم اين مطلب مطرح است. بخشي از معراج مربوط به جسم است يعني همان سير شبانه از مسجد الحرام تا مسجد الاقصي ”سُبْحانَ الّذي اَسري بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ المَسْجِدِ الْحَرامِ اِلَي الْمَسْجِدِ الاَقْصَي الّذي بارَكْنا حَوْلَهُ“(١) اما بخشي ديگر از معراج كه مربوط به مشاهده انبيا و سدرة المنتهي و گفتگو با جبرئيل و دريافت وحي و رسيدن به مقام قاب قوسين و امثال ذلك است جسماني نبوده، گرچه پيامبر در اين قسمت جسم داشته و بيدار هم بوده است، ولي درك آن حقايق والا بوسيله روح صورت مي‌گرفته است.
اگر قرار باشد همه معراج جسماني تلقي شود لازمه‌اش آن است كه آنجا كه قرآن مي‌فرمايد ”دَني فَتَدَلّي فَكانَ قابَ قَوْسَينِ اَوْ اَدْني“(٢) جسماني باشد، يعني دُنُوّ (يعني نزديك شدن)، قاب قوسين (كه نشانه شدت نزديكي است)، سدرة المنتهي و… هم جسماني باشد در حالي كه جسماني بودن اين امور محال است.
(١) سوره اسراء، آيه ١.
(٢) سوره نجم، آيه ٩.
( آیةالله جوادی آملی )
