پرسش :
حكومت و سياست، مربوط به امور قراردادي و جزئي است و در شأن انبياء و امامان عليهمالسلام نيست.
پاسخ :
مفاهيم و الفاظ دين، ارزش مفهومي و لفظي دارند و مقدّمهاي هستند براي تحقق اَحكام و حِكَم آن در متن اجتماع؛ و حكومت اسلامي، فعاليتي است براي تحقق دين در جامعه و در جان انسانها؛ پس چگونه ميشود كه تبيين آن مفاهيم و الفاظ قراردادي، در شأن پيامبران و امامان (عليهمالسلام) هست، ولي حكومت و سياست كه براي تحقق احكام دين لازم و ضروري است، خلاف شأن آنان ميشود؟
مأخذ: ( آیةالله جوادی آملی ، ولايت فقيه ، ص 334، 335)
مفاهيم و الفاظ دين، ارزش مفهومي و لفظي دارند و مقدّمهاي هستند براي تحقق اَحكام و حِكَم آن در متن اجتماع؛ و حكومت اسلامي، فعاليتي است براي تحقق دين در جامعه و در جان انسانها؛ پس چگونه ميشود كه تبيين آن مفاهيم و الفاظ قراردادي، در شأن پيامبران و امامان (عليهمالسلام) هست، ولي حكومت و سياست كه براي تحقق احكام دين لازم و ضروري است، خلاف شأن آنان ميشود؟
مأخذ: ( آیةالله جوادی آملی ، ولايت فقيه ، ص 334، 335)