چهارشنبه، 25 اسفند 1389
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

آيا تلاوت قرآن در صورتى كه انسان معناى آيات را نفهمد اثر و فايده‌اى دارد؟


پاسخ :
اگر اهميت و فضيلت تلاوت قرآن براى ما روشن شود و بدانيم كه قرآن تكلم و سخن گفتن خداوند با ما ‏است، و با طهارت باطن و اُنس با قرآن لذت تلاوت را بچشيم، هيچ گاه حاضر نمى‌شويم بين خود و قرآن ‏فاصله بيندازيم و هرگز از فيض عظيم آن، حداقل با تلاوت پنجاه آيهٔ در شبانه‌روز، محروم نمى‌گرديم.‏
خداى سبحان رسول الله (صلّى‌الله‌عليه‌وآله) را مستقيماً تحت ولايت خود معرفى كرده، مى‌فرمايد: «إنّ ‏وليّى الله الّذى نزّل الكتاب و هو يتولّى الصّالحين»(1) اين آيهٔ كريمه حاوى چند مطلب است: اول آن ‏كه مى‌فرمايد خدا ولى رسول الله است «ان وليّى الله» دوم آن كه همان خدايى ولى رسول الله است كه ‏قرآن را نازل فرموده «الّذى نزل الكتاب» و سوم آن كه خداوند متولّى صالحين است «و هو يتولّى الصالحين». ‏با توجه به اين سه نكته مى‌فهميم راه اين كه خدا ولى انسان باشد، آن است كه انسان، صالح بشود و تا ‏صالح نگردد تحت ولايت الله نخواهد بود و خدا هم تولى او را نخواهد پذيرفت و بهترين راه صلاح هم اُنس با ‏قرآن است. اين جمله كه مى‌فرمايد ولى رسول الله (صلّى‌الله‌عليه‌وآله)، خدايى است كه قرآن را نازل كرده از ‏باب تعليق حكم بر وصف مى‌باشد كه مشعر به عليّت است؛ يعنى اگر كسى به قرآن عمل كند صالح ‏مى‌شود و اگر خداوند بخواهد ولى كسى بشود، از راه قرآن، ولايت و تدبير او را اعمال مى‌كند.‏
به همين دليل مى‌فرمايد: «فاقرءوا ما تيسّر من القرآن»(2) آن مقدارى كه براى شما ميسّر است ‏قرآن تلاوت كنيد و با اين كتاب الهى مأنوس باشيد. حتّى اگر معناى بعضى از آيات و سور براى شما روشن ‏نشد، نگوييد خواندن بدون ادراك چه اثرى دارد. چون قرآن، كلام آدمى نيست كه اگر كسى معنايش را نداند ‏خواندنش بى‌ثمر باشد؛ بلكه نورى الهى است كه خواندن آن به تنهايى عبادت است گرچه به معنايش ‏آگاهى نداشته باشد.‏

‏(1) سورهٔ اعراف، آيهٔ 196.‏
‏(2) سورهٔ مزّمل، آيهٔ 20.‏

‏( آیةالله جوادی آملی ، قرآن در قرآن ، ص 239، 240.)‏


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.