پرسش :
كيفيت تولد حضرت ابراهيم را بنويسيد.
پاسخ :
ولادت پيامبران و برخي از اولياء تحت شرايط خاص بوده است.
مثلاً تولد حضرت ابراهيم، موسي و عيسي داراي شرايط ويژه‌اي بوده است. و تولد پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ نيز تحت شرايط خاص مي‌باشد، به علت شرايط حاكم بر زمان آنها از لحاظ سياسي و اجتماعي ولادت آنها مورد توجه خاص حضرت حق بوده است.
در منابع تاريخي آمده است كه پادشاهي در زادگاه ابراهيم حكمراني مي‌كرد، به نام نمرود و در عصر او علم نجوم از پيشرفت قابل توجهي برخوردار بوده، به طوري كه منجمين از موقعيت ستارگان حوادث و پيشامدهاي آينده را پيشگوئي مي‌نمودند و آن را در اختيار پادشاهان عصر خود قرار مي‌دادند و بر اساس آن علم برنامه‌ريزي و تدبير امور مي‌نمودند و آنان براي حفظ تاج و تخت خود اقدامات لازم را انجام مي‌دادند. منجمين درباره نمرود در راستاي اين اهداف به نمرود خبر دادند كه در اين سرزمين فرزندي متولد مي‌شود كه قدرت تو را مورد مخاطره قرار مي‌دهد، بدين صورت تولد ابراهيم، به عنوان يكي از خطرات تهديد كننده براي حكومت طاغوت زمان (نمرود) مطرح شد.
لذا وقتي كه زمان ولادت ابراهيم نزديك شد، ستاره شناسان خطر ولادت او را به نمرود گوشزد نمودند، بعد از مدتي، زمان موعود فرارسيد. لذا نمرود دستور داد تمام زنان باردار كه در آن زمان بچه‌دار مي‌شوند تحت نظر باشند و فرزند متولد شده آن سال همه قتل عام شدند و در كودكي سرشان بريده شود. امّا آثار حاملگي در مادر ابراهيم مخفي بود. لذا مادر او تحت نظر نبود، وقتي آثار وضع حمل و تولد ابراهيم را مادرش احساس كرد و درد زايمان و آثار و علائم ولادت ظاهر گشت. براي جلوگيري از كشته شدن فرزندش و به الهام خداوند از شهر بيرون رفت و در خارج شهر به كوه‌هاي اطراف پناهنده شد و در يك غاري مأوي گزيد. مادر ابراهيم بعد از تولد فرزندش در غار از آنجا خارج شد و به سرعت سوي منزل خود رفت، تا كسي از تولد فرزند او آگاهي نيابد. در غار از بيرون به امر خداوند بسته شد و ابراهيم انگشت ابهام خود را مي‌مكيد و روزي او را خداوند به آن وسيله تأمين مي‌نمود، تا اينكه ابراهيم به سن نوجواني رسيد.
آذر كه پدرخوانده يا عموي ابراهيم بود از مادر ابراهيم مي‌پرسيد و او جواب داد كه بچه‌اي متولد شد و مرد. در هر صورت ولادت او به جهت اقتضاي زمان كاملاً در مخفيگاه و در خفاء و پنهاني بوده است.[1]
تمام مورخان درباره مخفي بودن ولادت حضرت ابراهيم اتفاق نظر دارند،[2] درباره محل تولد آن حضرت و شهر و زادگاه آن حضرت نيز اختلاف جزئي وجود دارد امّا منطقه‌اي كه ولادت آن حضرت در آن بوده است قطعاً خاورميانه كه منطقه جغرافيايي فعلي يا قسمتي از خاك تركيه و عراق و يا سوريه و فلسطين بوده است. چنان كه ذكر شد در تركيه غاري است كه مشهور شده محل ولادت ابراهيم مي‌باشد، درباره پيشرفت حيرت‌آور علم ستاره شناسي از اسناد و مدارك تاريخي بر مي‌آيد كه در منطقه بين النهرين كلانيان و اهل بين النهرين و تمدن‌هاي اين منطقه درباره علم ستاره‌شناسي بسيار برجسته بودند. از اين آثار نيز مي‌توان استنباط كرد كه محل تولد ابراهيم در همين منطقه بوده است. و نام پادشاه و حاكم معاصر ابراهيم ابراهيم نيز غالباً نمرود گفته شده است.
اميرالمؤمنين علي ـ عليه السّلام ـ :
انديشيدن همانند ديدن نيست، زيرا گاهي چشمها دروغ مينماياند، اما آن كس كه از عقل نصيحت خواهد به او خيانت نميكند.
(نهجالبلاغه ـ حكمت 281)
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . طبري، تاريخ الرسل و الملوك، ج 1، چ دوم، بيروت،دار الكتب العلميه، بيروت، چ دوم، ج 1، ص 143؛ و ابن اثير، الكامل في التاريخ، ج 1، دار صادر، بيروت، 1402، ج 1، ص 94، مسعودي، مروج الذهب، بيروت، دار المعرفه، بيروت، ج 1، ص 44؛ و مجلسي، بحار، ج 12، دار الكتب، اسلاميه، تهران، چ سوم، 1363، ج 12، ص 30؛ و ابن كثير، البدايه و النهايه، ج 1، بيروت، 1410، ص 266.
[2] . منابع پيشين، طبري، مسعودي، و ابن اثير، پيشين، ج 1، ص 843 و 94 و 44؛ و شيخ صدوق،اكمال الدين، علي اكبر غفار، ج سوم، قم، جامعه مدرسين. 1416، ص 137 ـ 138، و ص 140؛ و علامه طباطبايي، الميزان، ج 7، چ پنجم، تهران، اسلاميه، 72، ص 320؛ و مسعودي، اثبات الوصيه، ص 52 ـ 55.
ولادت پيامبران و برخي از اولياء تحت شرايط خاص بوده است.
مثلاً تولد حضرت ابراهيم، موسي و عيسي داراي شرايط ويژه‌اي بوده است. و تولد پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ نيز تحت شرايط خاص مي‌باشد، به علت شرايط حاكم بر زمان آنها از لحاظ سياسي و اجتماعي ولادت آنها مورد توجه خاص حضرت حق بوده است.
در منابع تاريخي آمده است كه پادشاهي در زادگاه ابراهيم حكمراني مي‌كرد، به نام نمرود و در عصر او علم نجوم از پيشرفت قابل توجهي برخوردار بوده، به طوري كه منجمين از موقعيت ستارگان حوادث و پيشامدهاي آينده را پيشگوئي مي‌نمودند و آن را در اختيار پادشاهان عصر خود قرار مي‌دادند و بر اساس آن علم برنامه‌ريزي و تدبير امور مي‌نمودند و آنان براي حفظ تاج و تخت خود اقدامات لازم را انجام مي‌دادند. منجمين درباره نمرود در راستاي اين اهداف به نمرود خبر دادند كه در اين سرزمين فرزندي متولد مي‌شود كه قدرت تو را مورد مخاطره قرار مي‌دهد، بدين صورت تولد ابراهيم، به عنوان يكي از خطرات تهديد كننده براي حكومت طاغوت زمان (نمرود) مطرح شد.
لذا وقتي كه زمان ولادت ابراهيم نزديك شد، ستاره شناسان خطر ولادت او را به نمرود گوشزد نمودند، بعد از مدتي، زمان موعود فرارسيد. لذا نمرود دستور داد تمام زنان باردار كه در آن زمان بچه‌دار مي‌شوند تحت نظر باشند و فرزند متولد شده آن سال همه قتل عام شدند و در كودكي سرشان بريده شود. امّا آثار حاملگي در مادر ابراهيم مخفي بود. لذا مادر او تحت نظر نبود، وقتي آثار وضع حمل و تولد ابراهيم را مادرش احساس كرد و درد زايمان و آثار و علائم ولادت ظاهر گشت. براي جلوگيري از كشته شدن فرزندش و به الهام خداوند از شهر بيرون رفت و در خارج شهر به كوه‌هاي اطراف پناهنده شد و در يك غاري مأوي گزيد. مادر ابراهيم بعد از تولد فرزندش در غار از آنجا خارج شد و به سرعت سوي منزل خود رفت، تا كسي از تولد فرزند او آگاهي نيابد. در غار از بيرون به امر خداوند بسته شد و ابراهيم انگشت ابهام خود را مي‌مكيد و روزي او را خداوند به آن وسيله تأمين مي‌نمود، تا اينكه ابراهيم به سن نوجواني رسيد.
آذر كه پدرخوانده يا عموي ابراهيم بود از مادر ابراهيم مي‌پرسيد و او جواب داد كه بچه‌اي متولد شد و مرد. در هر صورت ولادت او به جهت اقتضاي زمان كاملاً در مخفيگاه و در خفاء و پنهاني بوده است.[1]
تمام مورخان درباره مخفي بودن ولادت حضرت ابراهيم اتفاق نظر دارند،[2] درباره محل تولد آن حضرت و شهر و زادگاه آن حضرت نيز اختلاف جزئي وجود دارد امّا منطقه‌اي كه ولادت آن حضرت در آن بوده است قطعاً خاورميانه كه منطقه جغرافيايي فعلي يا قسمتي از خاك تركيه و عراق و يا سوريه و فلسطين بوده است. چنان كه ذكر شد در تركيه غاري است كه مشهور شده محل ولادت ابراهيم مي‌باشد، درباره پيشرفت حيرت‌آور علم ستاره شناسي از اسناد و مدارك تاريخي بر مي‌آيد كه در منطقه بين النهرين كلانيان و اهل بين النهرين و تمدن‌هاي اين منطقه درباره علم ستاره‌شناسي بسيار برجسته بودند. از اين آثار نيز مي‌توان استنباط كرد كه محل تولد ابراهيم در همين منطقه بوده است. و نام پادشاه و حاكم معاصر ابراهيم ابراهيم نيز غالباً نمرود گفته شده است.
اميرالمؤمنين علي ـ عليه السّلام ـ :
انديشيدن همانند ديدن نيست، زيرا گاهي چشمها دروغ مينماياند، اما آن كس كه از عقل نصيحت خواهد به او خيانت نميكند.
(نهجالبلاغه ـ حكمت 281)
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . طبري، تاريخ الرسل و الملوك، ج 1، چ دوم، بيروت،دار الكتب العلميه، بيروت، چ دوم، ج 1، ص 143؛ و ابن اثير، الكامل في التاريخ، ج 1، دار صادر، بيروت، 1402، ج 1، ص 94، مسعودي، مروج الذهب، بيروت، دار المعرفه، بيروت، ج 1، ص 44؛ و مجلسي، بحار، ج 12، دار الكتب، اسلاميه، تهران، چ سوم، 1363، ج 12، ص 30؛ و ابن كثير، البدايه و النهايه، ج 1، بيروت، 1410، ص 266.
[2] . منابع پيشين، طبري، مسعودي، و ابن اثير، پيشين، ج 1، ص 843 و 94 و 44؛ و شيخ صدوق،اكمال الدين، علي اكبر غفار، ج سوم، قم، جامعه مدرسين. 1416، ص 137 ـ 138، و ص 140؛ و علامه طباطبايي، الميزان، ج 7، چ پنجم، تهران، اسلاميه، 72، ص 320؛ و مسعودي، اثبات الوصيه، ص 52 ـ 55.
