پرسش :

پرسياوشان چیست و چه فوایدی دارد؟

پاسخ :
گياهي است نازک که درنزديکي آبدانها و جويبارو رودخانه و کاريزها مي رويد.به گشنيز سبز شبيه است ،ليکن شاخه هايش سرخ و مايل به سياهي است ، نه ساقه دارد و نه گل و نه شکوفه .
نيروي درماني اش را زود از دست مي دهد .
مزاج :جالينوس گويد :مزاج معتدل دارد .
خاصيت :گدازنده ، لطيف کننده ،باز کننده ،قابض و بازدارنده سيلان است .اگرپرسياوشان را با علف الديوک (علف خروس )و علف السماني (علف بلدرچين )مخلوط کنند نيروي از هم پاشيدن (هرش )در آن زياد مي گردد .
آرايش :خاکستر پرسياوشان که با سرکه و روغن زياد مخلوط گردد در علاج داء الثعلب و داء الحيه مفيد است .و اگر با روغن آس و آب انگور کهنه باشد مو را بلند مي کند و از افتادن مو جلوگيري مي کند .
دمل و جوش :علاج قرحه هاي دروني و خنازير است .
زخم و قرحه :ناصور و زخم هاي پليد و مرطوب را مداوا مي نمايد .
سر :خاکستر آن مخلوط با آب شوره را از بين مي برد .
چشم :در مداواي التهاب و جوش هاي گوشه چشم (غرب )مفيد است .زهرها :شربتش نيش مار و سموم سگ هار و حشرات موذي را علاج است.
اندام هاي تنفسي :در تنقيه شش و تسکين سرفه بسيار مفيد است .
اندام هاي غذا :اگر با آب انگور کهنه باشد مانع روان شدن مواد ناسازگار به سوي شکم و معده مي شود .درد طحال را تسکين مي دهد و براي يرقان سودمند است .
اندام هاي دفعي :مدربول است .سنگ را خرد و حيض را جاري مي کند ،زائو را تنقيه مي کند .نزيف را قطع مي کند و در اکثر حالات شکم را بند مي آورد و به عقيده ابن ماسويه مسهل است .