پرسش :
در مورد مذهب بهائیت و دلایل ردّ آن از نظر شیعه مرا راهنمایی فرمایید و اگر کتاب یا سایتی وجود دارد معرفی کنید؟
پاسخ :
پاسخ:
1ـ علی محمد باب فرزند میرزا رضای بزاز شیرازی در محرم 1235 هجری متولد و در شعبان 1266 در تبریز محاکمه و اعدام گردید. (حدود 31 سال عمر داشت) تحصیلات او ابتدایی و سواد آموزی و اندکی عربیّت بود که در همان شهر شیراز آموخته بود و بعدها به بوشهر رفته و به داد و ستد مشغولشد. بعد از بوشهر برای تحصیل و زیارت سید الشهداء به کربلا رفت و در آن جا با سید کاظم رشتی از شاگردان شیخ احمد احسائی آشنا شده و جذب ایشان شد. افکار غلو آمیز راجع به اهل البیت ارمغان این آشنایی بود که اینان مظاهر تجسم یافته خداوند هستند و در هر زمان لازم است که امام باب و واسطه داشته باشد و بعد ادعا کرد که باب امام زمان (دوازدهمین امام شیعیان که به امر الهی غایب است) من هستم و بعدها هم ادعای مهدویت کرد. سید علی محمد باب بارها و بارها توبه کرد و از عقاید خود تبرّی جست ولی دو باره به عقاید خود باز گشت تا بالأخره به دستور امیر کبیر در تبریز اعدام شد.
2ـ میرزا حسین علی پسر میرزا عباس نوری معروف به میرزا بزرگ در سال 1233 ه. قمری متولد شد و در دستگاه قاجار سمت منشی گری داشته و شوهر خواهرش میرزا مجید نیز منشی کنسول روس بود و به این وسیله از زیر و بم کارها و روابط متقابل ویژه با سفارتخانه برایش ساده و آماده بود. پس از چندی به مسلک دراویش در آمده وموهای بلند و کلاه مخصوص به سر می‌گذاشت و با ظهور بابیت او و برادر ناتنی‌اش یحیی صبح ازل به آنان پیوستند و وقتی که باب اعدام شد یحیی صبح ازلکه 13 سال از میرزا حسینعلی کوچکتر بود، ادعای جانشینی او را کرد غوغای خفته بابیگری بار دیگر با حمایت روس بپا شد. حکومت وقت مجبور شد آن دو را به بغداد تبعید کند. دولت عثمانی که آن وقت بر بغداد هم حکومت می‌راند، در سال 1279 آنان را به استانبول خوانده و محاکمه کرده و بعد به ادرنه کوچانید و در این جا بود که بین دو برادر به شدت رقابت ایجاد شد. یحیی صبح ازل به «قبرس» و حسینعلی به «عکا» ـ بندری در فلسطین ـ تبعید شدند و در آنجا به افشاگری علیه هم پرداختند و اقبال بابیان به حسینعلی بیشتر شد و او هم بعد از ادعای مهدویت و نبوت بالاخره ادعای الوهیت کرد و بهاء الله، معروف و پیروان او بهائی نام گرفتند و بالأخره در سال 1892 (حوالی سال 1310 قمری) در عکا به مرگ فرو رفت. و با مرگ او بهائیت به فراموشی رفت تا اینکه پسر ارشد او عباس افندی، «عبدالبهاء» لقب گرفت و کوششها را آغاز کرد ـ در تمام موارد یاد شده دولت روس و انگلیس به شدت از این پیامبر قلابی حمایت کرده و او را گرامی می‌داشتند که تفصیل آن در تاریخ مضبوط است افکار، کتابها و شریعت آنان در کتب تفصیلی آمده است.
3ـ کتاب خاتمیت پیامبر اسلام آیت الله یحیی نوری و دانشنامه جهان اسلام (دائره المعارف) در این موارد مطالبی دارند و کتب دیگری هم در رد و شرح حال این موضوعات نگارش یافته است.
منبع: پایگاه حوزه35123512
پاسخ:
1ـ علی محمد باب فرزند میرزا رضای بزاز شیرازی در محرم 1235 هجری متولد و در شعبان 1266 در تبریز محاکمه و اعدام گردید. (حدود 31 سال عمر داشت) تحصیلات او ابتدایی و سواد آموزی و اندکی عربیّت بود که در همان شهر شیراز آموخته بود و بعدها به بوشهر رفته و به داد و ستد مشغولشد. بعد از بوشهر برای تحصیل و زیارت سید الشهداء به کربلا رفت و در آن جا با سید کاظم رشتی از شاگردان شیخ احمد احسائی آشنا شده و جذب ایشان شد. افکار غلو آمیز راجع به اهل البیت ارمغان این آشنایی بود که اینان مظاهر تجسم یافته خداوند هستند و در هر زمان لازم است که امام باب و واسطه داشته باشد و بعد ادعا کرد که باب امام زمان (دوازدهمین امام شیعیان که به امر الهی غایب است) من هستم و بعدها هم ادعای مهدویت کرد. سید علی محمد باب بارها و بارها توبه کرد و از عقاید خود تبرّی جست ولی دو باره به عقاید خود باز گشت تا بالأخره به دستور امیر کبیر در تبریز اعدام شد.
2ـ میرزا حسین علی پسر میرزا عباس نوری معروف به میرزا بزرگ در سال 1233 ه. قمری متولد شد و در دستگاه قاجار سمت منشی گری داشته و شوهر خواهرش میرزا مجید نیز منشی کنسول روس بود و به این وسیله از زیر و بم کارها و روابط متقابل ویژه با سفارتخانه برایش ساده و آماده بود. پس از چندی به مسلک دراویش در آمده وموهای بلند و کلاه مخصوص به سر می‌گذاشت و با ظهور بابیت او و برادر ناتنی‌اش یحیی صبح ازل به آنان پیوستند و وقتی که باب اعدام شد یحیی صبح ازلکه 13 سال از میرزا حسینعلی کوچکتر بود، ادعای جانشینی او را کرد غوغای خفته بابیگری بار دیگر با حمایت روس بپا شد. حکومت وقت مجبور شد آن دو را به بغداد تبعید کند. دولت عثمانی که آن وقت بر بغداد هم حکومت می‌راند، در سال 1279 آنان را به استانبول خوانده و محاکمه کرده و بعد به ادرنه کوچانید و در این جا بود که بین دو برادر به شدت رقابت ایجاد شد. یحیی صبح ازل به «قبرس» و حسینعلی به «عکا» ـ بندری در فلسطین ـ تبعید شدند و در آنجا به افشاگری علیه هم پرداختند و اقبال بابیان به حسینعلی بیشتر شد و او هم بعد از ادعای مهدویت و نبوت بالاخره ادعای الوهیت کرد و بهاء الله، معروف و پیروان او بهائی نام گرفتند و بالأخره در سال 1892 (حوالی سال 1310 قمری) در عکا به مرگ فرو رفت. و با مرگ او بهائیت به فراموشی رفت تا اینکه پسر ارشد او عباس افندی، «عبدالبهاء» لقب گرفت و کوششها را آغاز کرد ـ در تمام موارد یاد شده دولت روس و انگلیس به شدت از این پیامبر قلابی حمایت کرده و او را گرامی می‌داشتند که تفصیل آن در تاریخ مضبوط است افکار، کتابها و شریعت آنان در کتب تفصیلی آمده است.
3ـ کتاب خاتمیت پیامبر اسلام آیت الله یحیی نوری و دانشنامه جهان اسلام (دائره المعارف) در این موارد مطالبی دارند و کتب دیگری هم در رد و شرح حال این موضوعات نگارش یافته است.
منبع: پایگاه حوزه35123512
