پرسش :
در آيـه 76 از سـوره انـعـام آمـده اسـت فلما جن عليه اليل رءا كوكبا قال هذاربى اين آيه نشان مـى دهد كه حضرت ابراهيم عليه السلام در آن روز كه شبش گفت اين سياره يا ستاره پروردگار من است , در ميان قوم خود بود پس چرا همان روز ازخورشيد شروع نكرد و خورشيد را زير سئوال نبرد؟
پاسخ :
مـمـكـن است ابراهيم در طول روز نيز مشغول احتجاج با قوم خود بوده و بعد از اتمام حجت هاى گوناگون شب فرا رسيده و شب هنگام از اين شيوه استفاده نموده باشد . نـيـزمـمكن است هوا ابرى بوده يا قوم او به دعا و قربانى براى بتها مشغول بودند وفرصت احتجاج نبوده است . پـاسخ ديگر اينكه اين يك شيوه تبليغى بود كه در مخاطبان او تاثير بيشترى داشت وقتى از ستاره كه كم فروغتر است شروع كند بعد سراغ ماه برود سپس سراغ خورشيد . نشان مى دهد كه او مرحله به مرحله درصدد يافتن پروردگار خويش است و براى يافتن پروردگار خـود آرام نـمى گيرد يعنى حالت حقيقت جوئى ابراهيم و اين نكته را كه سراغ هر موجودى برويد اگـرچـه از بقيه موجودات حسن بيشترى داشته باشد اما بالاخره نقص دارد و نمى تواند خدا باشد بهتر به منصه ظهور مى گذارد .
منبع: تفسير الميزان،علامه سيد محمد حسين طباطبائى ج 7 ص 198
مـمـكـن است ابراهيم در طول روز نيز مشغول احتجاج با قوم خود بوده و بعد از اتمام حجت هاى گوناگون شب فرا رسيده و شب هنگام از اين شيوه استفاده نموده باشد . نـيـزمـمكن است هوا ابرى بوده يا قوم او به دعا و قربانى براى بتها مشغول بودند وفرصت احتجاج نبوده است . پـاسخ ديگر اينكه اين يك شيوه تبليغى بود كه در مخاطبان او تاثير بيشترى داشت وقتى از ستاره كه كم فروغتر است شروع كند بعد سراغ ماه برود سپس سراغ خورشيد . نشان مى دهد كه او مرحله به مرحله درصدد يافتن پروردگار خويش است و براى يافتن پروردگار خـود آرام نـمى گيرد يعنى حالت حقيقت جوئى ابراهيم و اين نكته را كه سراغ هر موجودى برويد اگـرچـه از بقيه موجودات حسن بيشترى داشته باشد اما بالاخره نقص دارد و نمى تواند خدا باشد بهتر به منصه ظهور مى گذارد .
منبع: تفسير الميزان،علامه سيد محمد حسين طباطبائى ج 7 ص 198
