پرسش :
وظیفه ما در زمان غیبت امام زمان (عج) چیست؟
پاسخ :
وظيفه ما در زمان غيبت مانند وظيفه در زمان حضور امام معصوم (ع) است. گرچه آن حضرت از نظر ما غايب است، اما به ما اشراف و آگاهی دارد و بر اعمال و رفتار ما ناظر است. بنابراین، تمام وظایفی که قرآن مجید و پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) برای یک فرد مسلمان تعیین و بیان فرموده اند در زمان غیبت نیز متوجه ما است که همه این وظایف را می توان در یک جمله خلاصه کرد و گفت بزرگ ترین وظیفه شیعیان در عصر غیبت انتظار فرج[1] و ظهور دولت جهانی حضرت مهدی (عج) است. اما با عنایت به این که انتظار فرج یک شعار نیست، بلکه یک فرهنگ است و مجموعه ای از وظایف و تکالیف است که باید عملی شود تا یک فرد، منتظر حقیقی مولا و امام خود باشد. ما در این جا به طور خلاصه به بخشی از آنها اشاره می کنیم:
1. معرفت و شناخت کامل دین یعنی در بخش عقاید، اخلاق، احکام و وظایف، منتظر بايد تفكر اسلامى خويش را سامان داده و وضعيت روحى و ايمان درونى خود را تقويت كند.
2. مطالعه در جهت معرفت و شناخت هر چه بيشتر امام زمان (عج).
3. پيروی کامل از قرآن و فرهنگ اهل بيت (ع) به عنوان نزدیک ترین افراد به پیامبر اکرم (ص) و آگاه ترین افراد از حقایق دین.
4. اطاعت از نايبان بر حق امام زمان (مراجع معظم تقلید به ویژه ولى فقيه) و همراه و همگام با آنان و زمينه ظهور را فراهم کردن.
5. اتحاد و همستگی با دیگر مسلمانان به ویژه شیفتگان و منتظران واقعی آن حضرت.
6. کسب آمادگی فکری و فرهنگی جهت آشنا ساختن مردم با حقایق دین و مقابله با خرافات، شبهات و گرایش های انحرافی.
7. اميدوارى بر قيام و انقلاب آن حضرت و اميد دادن به ديگران و زنده نگه داشتن اميد به گشايش همه امور.
8. رعایت تقوا ، خود را در محضر خدا دانستن، ترك گناه و خشكانيدن زمينه گناه در جامعه.
9. توجه قلبی امام عصر (عج) در شبانه روز و او را مطلع از اعمال خود دانستن و اسوه قرار دادن امام.
10. ارتباط با امام (عج) از راه دعا به ویژه دعاهای زیبایی؛ مانند دعاى ندبه، زيارت آل ياسين، دعاى عهد، دعای فرج و... كه از طرف بزرگان بسيار توصيه شده است.
11. صبر كردن در برابر آزار و تكذیب و سایر محنت ها و سفارش به حق و صبر و مبارزه همه جانبه در برابر دشمن.
12. ايجاد محبت امام عصر (عج) در دل ديگران در میان مردم با ذکر احاديث، كرامات، مناقب و فضایل واقعی و معتبر ایشان و عنايت او به مردم به عنوان امام مهربان و دلسوز.
13. تقويت و بزرگ داشت شعائر اسلامی؛ نظیر حج و عمره و مجالس مذهبی برای آشنایی با معارف اسلام.
14. دلبستگی و محبت به امام (ع) و اظهار اشتیاق به نزدیک شدن به آن حضرت با مداومت در انجام امور خیر و ثواب، مخصوصا به نیابت از ایشان؛ نظیر بنا های عام المنفعه، اطعام مساکین، پرداخت صدقه براى سلامتى آن عزيز و يا حواله نمودن ثوابهايى براى آن حضرت.
15. آماده سازی محيط برای تشكيل حكومت عدل جهانی و اجرای عدالت و ريشه كن شدن درخت ستم.
16. جلوگيری از نفوذ شيطان های داخلی و خارجی در دين و فرهنگ و مليت و آب و خاك. بیزاری جستن از دشمنان امام و خالص كردن حب و بغض ها.
17. اهتمام در ادای حقوق برادران دینی و دفاع و یاری شیعیان واقعی.
اینها بخشی از وظایف ما در زمان غیبت است.
برای آگاهی بیشتر می توانید رجوع کنید به: مکیال المکارم، ج 2، موسوی اصفهانی، سید محمد تقی، بخش 8، "تکالیف عصر غیبت" (که به هشتاد وظیفه و تکلیف در عصر غیبت اشاره شده است).
پی نوشت:
[1] كمالالدين، ج 1، ص 287، ح 6، "عن أمير المؤمنين (ع) قال، قال: رسول الله (ص) أفضل العبادة انتظار الفرج.
منبع: http://farsi.islamquest.net
وظيفه ما در زمان غيبت مانند وظيفه در زمان حضور امام معصوم (ع) است. گرچه آن حضرت از نظر ما غايب است، اما به ما اشراف و آگاهی دارد و بر اعمال و رفتار ما ناظر است. بنابراین، تمام وظایفی که قرآن مجید و پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) برای یک فرد مسلمان تعیین و بیان فرموده اند در زمان غیبت نیز متوجه ما است که همه این وظایف را می توان در یک جمله خلاصه کرد و گفت بزرگ ترین وظیفه شیعیان در عصر غیبت انتظار فرج[1] و ظهور دولت جهانی حضرت مهدی (عج) است. اما با عنایت به این که انتظار فرج یک شعار نیست، بلکه یک فرهنگ است و مجموعه ای از وظایف و تکالیف است که باید عملی شود تا یک فرد، منتظر حقیقی مولا و امام خود باشد. ما در این جا به طور خلاصه به بخشی از آنها اشاره می کنیم:
1. معرفت و شناخت کامل دین یعنی در بخش عقاید، اخلاق، احکام و وظایف، منتظر بايد تفكر اسلامى خويش را سامان داده و وضعيت روحى و ايمان درونى خود را تقويت كند.
2. مطالعه در جهت معرفت و شناخت هر چه بيشتر امام زمان (عج).
3. پيروی کامل از قرآن و فرهنگ اهل بيت (ع) به عنوان نزدیک ترین افراد به پیامبر اکرم (ص) و آگاه ترین افراد از حقایق دین.
4. اطاعت از نايبان بر حق امام زمان (مراجع معظم تقلید به ویژه ولى فقيه) و همراه و همگام با آنان و زمينه ظهور را فراهم کردن.
5. اتحاد و همستگی با دیگر مسلمانان به ویژه شیفتگان و منتظران واقعی آن حضرت.
6. کسب آمادگی فکری و فرهنگی جهت آشنا ساختن مردم با حقایق دین و مقابله با خرافات، شبهات و گرایش های انحرافی.
7. اميدوارى بر قيام و انقلاب آن حضرت و اميد دادن به ديگران و زنده نگه داشتن اميد به گشايش همه امور.
8. رعایت تقوا ، خود را در محضر خدا دانستن، ترك گناه و خشكانيدن زمينه گناه در جامعه.
9. توجه قلبی امام عصر (عج) در شبانه روز و او را مطلع از اعمال خود دانستن و اسوه قرار دادن امام.
10. ارتباط با امام (عج) از راه دعا به ویژه دعاهای زیبایی؛ مانند دعاى ندبه، زيارت آل ياسين، دعاى عهد، دعای فرج و... كه از طرف بزرگان بسيار توصيه شده است.
11. صبر كردن در برابر آزار و تكذیب و سایر محنت ها و سفارش به حق و صبر و مبارزه همه جانبه در برابر دشمن.
12. ايجاد محبت امام عصر (عج) در دل ديگران در میان مردم با ذکر احاديث، كرامات، مناقب و فضایل واقعی و معتبر ایشان و عنايت او به مردم به عنوان امام مهربان و دلسوز.
13. تقويت و بزرگ داشت شعائر اسلامی؛ نظیر حج و عمره و مجالس مذهبی برای آشنایی با معارف اسلام.
14. دلبستگی و محبت به امام (ع) و اظهار اشتیاق به نزدیک شدن به آن حضرت با مداومت در انجام امور خیر و ثواب، مخصوصا به نیابت از ایشان؛ نظیر بنا های عام المنفعه، اطعام مساکین، پرداخت صدقه براى سلامتى آن عزيز و يا حواله نمودن ثوابهايى براى آن حضرت.
15. آماده سازی محيط برای تشكيل حكومت عدل جهانی و اجرای عدالت و ريشه كن شدن درخت ستم.
16. جلوگيری از نفوذ شيطان های داخلی و خارجی در دين و فرهنگ و مليت و آب و خاك. بیزاری جستن از دشمنان امام و خالص كردن حب و بغض ها.
17. اهتمام در ادای حقوق برادران دینی و دفاع و یاری شیعیان واقعی.
اینها بخشی از وظایف ما در زمان غیبت است.
برای آگاهی بیشتر می توانید رجوع کنید به: مکیال المکارم، ج 2، موسوی اصفهانی، سید محمد تقی، بخش 8، "تکالیف عصر غیبت" (که به هشتاد وظیفه و تکلیف در عصر غیبت اشاره شده است).
پی نوشت:
[1] كمالالدين، ج 1، ص 287، ح 6، "عن أمير المؤمنين (ع) قال، قال: رسول الله (ص) أفضل العبادة انتظار الفرج.
منبع: http://farsi.islamquest.net
