پرسش :
ديابت در دوران سالمندي چه تفاوت‌هايي با ديابت دوران جواني دارد؟
پاسخ :
همان‌طور که مي‌دانيد در سنين سالمندي بروز ديابت افزايش مي‌يابد، به طوري که در اين سنين شيوع ديابت سه برابر پيش از سنين جواني است. نشانه‌هاي بيماري ديابت در سالمندان کمتر از افراد کم سال مشهود است. سالمندان معمولا دچار تشنگي شديد يا افزايش و تکرر ادرار نمي‌شوند اما ممکن است بي‌حال و مريض احوال باشند و يا به‌رغم اشتهاي طبيعي، وزنشان به تدريج کم شود. از اين رو انجام آزمايش خون براي بررسي وجود قند خون بالا در افراد کهنسال ضروري است و بايد به‌عنوان جزيي از معاينه معمول آنها به شمار آيد زيرا در اين افراد ممکن است ماه‌ها يا سال‌ها پس از آسيب بافتي ناشي از افزايش قند خون ديابت تشخيص داده شود. اين نکته را نيز اضافه کنم که معيارهاي آزمايشگاهي تشخيص ديابت در سالمندان همچون ديگر گروه‌هاي سني است ولي آنچه اهميت دارد توجه به احتمال وجود ديابت با علامت‌هاي باليني بسيار خفيف و غيراختصاصي و انجام بررسي‌هاي آزمايشگاهي لازم براي کشف آن است.
همان‌طور که مي‌دانيد در سنين سالمندي بروز ديابت افزايش مي‌يابد، به طوري که در اين سنين شيوع ديابت سه برابر پيش از سنين جواني است. نشانه‌هاي بيماري ديابت در سالمندان کمتر از افراد کم سال مشهود است. سالمندان معمولا دچار تشنگي شديد يا افزايش و تکرر ادرار نمي‌شوند اما ممکن است بي‌حال و مريض احوال باشند و يا به‌رغم اشتهاي طبيعي، وزنشان به تدريج کم شود. از اين رو انجام آزمايش خون براي بررسي وجود قند خون بالا در افراد کهنسال ضروري است و بايد به‌عنوان جزيي از معاينه معمول آنها به شمار آيد زيرا در اين افراد ممکن است ماه‌ها يا سال‌ها پس از آسيب بافتي ناشي از افزايش قند خون ديابت تشخيص داده شود. اين نکته را نيز اضافه کنم که معيارهاي آزمايشگاهي تشخيص ديابت در سالمندان همچون ديگر گروه‌هاي سني است ولي آنچه اهميت دارد توجه به احتمال وجود ديابت با علامت‌هاي باليني بسيار خفيف و غيراختصاصي و انجام بررسي‌هاي آزمايشگاهي لازم براي کشف آن است.
