پرسش :
بهتر است موهاي کدام بخش‌هاي بدن را موم بيندازيم؟ و چه عوارضي دارد؟ و چطور عوارضش را کم کنيم؟
پاسخ :
مناطق شايعي هست که موم انداختن براي آنها انجام مي‌شود: اندام فوقاني، زيربغل، کشاله‌ران، اندام تحتاني، تنه و ناحيه تناسلي.توصيه مي‌شود موم انداختن در مناطق زيربغل، کشاله‌ران و ناحيه تناسلي به دليل اينکه موهاي ضخيم و پرپشتي دارند به دليل عوارض احتمالي بعدي و تحريک غدد لنفاوي منطقه‌اي، استفاده نشود. در داخل گوش، داخل بيني، مژه، پلک، ناحيه تناسلي آقايان و نوک پستان نيز نبايد از موم استفاده شود. جديدا انواع خاصي از موم به بازار آمده که مي‌توان از آن دسته به موم جلبک دريايي اشاره نمودکه اگر چه پايه دريايي دارد ولي به هر حال عوارضي مشابه با روش مرسوم موم انداختن و احتمال انتقال عوامل بيماري‌زاي جلبکي دارد.
عوارض
درد، سوختگي با موم داغ، حساسيت تماسي با موم يا پارچه، انتقال عوامل بيماري‌زا، فوليکوليت و سودوفوليکوليت، خون‌ريزي و کبودي، کهير، پارگي پوست، برآمدگي‌هاي قرمز در سطح پوست، فرو رفتن موها به داخل پوست و تغييررنگ قهوه‌اي در محل رويش موها.
کم کردن عوارض
قبل از انجام کار به جهت رويش موها توجه کنيد تا احتمال فرو رفتن موبه داخل پوست و التهاب و چرکي شدن (فوليکوليت) به حداقل برسد. گاهي به دنبال اين فوليکوليت‌ها فرد موهاي فرورفته را دستکاري کرده و سعي در بيرون آوردن آنها مي‌کند که همين امر به التهاب بيشتر منجر شده و درنهايت قهوه‌اي شدن محل که ممکن است براي مدت‌هاي طولاني باقي بماند، ايجاد مي‌شود. حتما حرارت موم قبل از تماس با بدن بايد کنترل شود. احتمال حساسيت به پارچه، کاغذ و خود موم ممکن است وجود داشته باشد که به‌صورت قرمزي، خارش، تورم و حتي ايجاد تاول مي‌تواند بروز کند.
مناطق شايعي هست که موم انداختن براي آنها انجام مي‌شود: اندام فوقاني، زيربغل، کشاله‌ران، اندام تحتاني، تنه و ناحيه تناسلي.توصيه مي‌شود موم انداختن در مناطق زيربغل، کشاله‌ران و ناحيه تناسلي به دليل اينکه موهاي ضخيم و پرپشتي دارند به دليل عوارض احتمالي بعدي و تحريک غدد لنفاوي منطقه‌اي، استفاده نشود. در داخل گوش، داخل بيني، مژه، پلک، ناحيه تناسلي آقايان و نوک پستان نيز نبايد از موم استفاده شود. جديدا انواع خاصي از موم به بازار آمده که مي‌توان از آن دسته به موم جلبک دريايي اشاره نمودکه اگر چه پايه دريايي دارد ولي به هر حال عوارضي مشابه با روش مرسوم موم انداختن و احتمال انتقال عوامل بيماري‌زاي جلبکي دارد.
عوارض
درد، سوختگي با موم داغ، حساسيت تماسي با موم يا پارچه، انتقال عوامل بيماري‌زا، فوليکوليت و سودوفوليکوليت، خون‌ريزي و کبودي، کهير، پارگي پوست، برآمدگي‌هاي قرمز در سطح پوست، فرو رفتن موها به داخل پوست و تغييررنگ قهوه‌اي در محل رويش موها.
کم کردن عوارض
قبل از انجام کار به جهت رويش موها توجه کنيد تا احتمال فرو رفتن موبه داخل پوست و التهاب و چرکي شدن (فوليکوليت) به حداقل برسد. گاهي به دنبال اين فوليکوليت‌ها فرد موهاي فرورفته را دستکاري کرده و سعي در بيرون آوردن آنها مي‌کند که همين امر به التهاب بيشتر منجر شده و درنهايت قهوه‌اي شدن محل که ممکن است براي مدت‌هاي طولاني باقي بماند، ايجاد مي‌شود. حتما حرارت موم قبل از تماس با بدن بايد کنترل شود. احتمال حساسيت به پارچه، کاغذ و خود موم ممکن است وجود داشته باشد که به‌صورت قرمزي، خارش، تورم و حتي ايجاد تاول مي‌تواند بروز کند.
