پرسش :
فائده و مصلحت نماز در چيست؟
پاسخ :
بايد دانست كه گاه فائده چيزى با مصلحت آن متفاوت است.
هرگاه سؤال از فايده چيزى شود، طبيعتاً انسان منتظر ثمره و منفعت آن هست و اگر صبر نكند اثر وضعى در آن را نخواهد ديد; ولى اگر در انجام عمل، مصلحتى باشد و در عين حال آن عمل ترك شود آثار وضعى آن - هر چند آنى نباشد - مشاهد خواهد شد.
براى فهم بيشتر مطلب، به دو مثال ذيل دقّت فرماييد: اگر در نيمه شب، هنگام قرمز بودن چراغ راهنما به لحاظ تردّد نكردن هيچ ماشينى عبور كنيم، هر چند خلاف مرتكب شده ايم، امّا هيچ اثر وضعى در ما باقى نخواهد گذاشت. امّا همين خلاف را اگر در ساعتى از روز كه پرتردّد است انجام دهيم، واضح است كه چه ثمراتى برايمان به بار خواهد آورد. اين برخواسته از فايده اى است كه در عمل به اين قانون براى ما قرار داده اند.
امّا اگر در حوزه مصلحت، اگر كودكى را به خاطر مبتلا شدن به بيمارى كزاز از بازى در خاكروبه ها منع نمائيم و او همچنان در خاكروبه ها مشغول بازى شود، آيا نديدن ما مانع از سرايت ميكروب خواهد بود؟ در منع طفل مصلحتى است و در انجام طفل فسادى; خواه بداند يا نداند، خواه ببنيم و يا نه.
حال، عبادات را از كدام يك از اين قسم بدانيم؟
بى شك، احكام الهى با پشتوانه مصلحت ها و مفسده ها، ضامن سعادت آدمى است. و اين آثار مترتبه در ضمن رواياتى; نظير معراج المؤمن، قربان كل تقّى، عمودالدين و... وارد شده است.
بنابراين، با توضيحات فوق، به راحتى به پاسخ خود دست مى يابيم.
www.eporsesh.com
بايد دانست كه گاه فائده چيزى با مصلحت آن متفاوت است.
هرگاه سؤال از فايده چيزى شود، طبيعتاً انسان منتظر ثمره و منفعت آن هست و اگر صبر نكند اثر وضعى در آن را نخواهد ديد; ولى اگر در انجام عمل، مصلحتى باشد و در عين حال آن عمل ترك شود آثار وضعى آن - هر چند آنى نباشد - مشاهد خواهد شد.
براى فهم بيشتر مطلب، به دو مثال ذيل دقّت فرماييد: اگر در نيمه شب، هنگام قرمز بودن چراغ راهنما به لحاظ تردّد نكردن هيچ ماشينى عبور كنيم، هر چند خلاف مرتكب شده ايم، امّا هيچ اثر وضعى در ما باقى نخواهد گذاشت. امّا همين خلاف را اگر در ساعتى از روز كه پرتردّد است انجام دهيم، واضح است كه چه ثمراتى برايمان به بار خواهد آورد. اين برخواسته از فايده اى است كه در عمل به اين قانون براى ما قرار داده اند.
امّا اگر در حوزه مصلحت، اگر كودكى را به خاطر مبتلا شدن به بيمارى كزاز از بازى در خاكروبه ها منع نمائيم و او همچنان در خاكروبه ها مشغول بازى شود، آيا نديدن ما مانع از سرايت ميكروب خواهد بود؟ در منع طفل مصلحتى است و در انجام طفل فسادى; خواه بداند يا نداند، خواه ببنيم و يا نه.
حال، عبادات را از كدام يك از اين قسم بدانيم؟
بى شك، احكام الهى با پشتوانه مصلحت ها و مفسده ها، ضامن سعادت آدمى است. و اين آثار مترتبه در ضمن رواياتى; نظير معراج المؤمن، قربان كل تقّى، عمودالدين و... وارد شده است.
بنابراين، با توضيحات فوق، به راحتى به پاسخ خود دست مى يابيم.
www.eporsesh.com
