پرسش :
اگـرنـيـروى خلقت(خالق بودن) جزء ذات خداوند است پس چرا خلقت ابتداء دارد ؟واگر جزء ذات نيست خداوند چگونه آن را كسب كرد ؟ و رابطه خداوند با اين صفت چگونه است .
پاسخ :
تعبير جزء ذات تعبير ناصوابى است اگر خداوند جزء ذات داشت كل ذواجزاء مى شد و هركلى باجزاء خود احتياج دارد و فرض احتياج در ذات خداوند كه هر احتياج با او رفع مى شود فرضى است محال .
اگـر مـراد از نـيـروى خـلـقت مبدء و سرچشمه ايجاد بودن باشد منطبق مى شود بصفت قدرت وقدرت عين ذات است و منافاتى با ابتداء داشتن خلقت ندارد زيرا خلقت عبارت ازمجموع زمان و غـيـر زمان است و چنين مجموعى نمى شود ابتدا زمانى فرض نمود اگرابتدائى فرض شود همان اول صادر و اول ما خلق اللّه خواهد بود .
و اگـر مـراد صفت خلقت باشد صفت فعل و خارج از ذات خداوندى خواهد بود زيرا اتصاف بصفت خـالـقـيت متوقف است بر تحقق مخلوق كه حادث مى باشد و مجرد فرض ذات اين صفت رااثبات نمى كند و صفات فعل با توضيح كاملى كه در فلسفه داده شده از مقام فعل ( ايجاد ) انتزاع مى شود نه از مقام ذات .
منبع: کتاب بررسى هاى اسلامى، علامه سيد محمدحسين طباطبائى(ره)
تعبير جزء ذات تعبير ناصوابى است اگر خداوند جزء ذات داشت كل ذواجزاء مى شد و هركلى باجزاء خود احتياج دارد و فرض احتياج در ذات خداوند كه هر احتياج با او رفع مى شود فرضى است محال .
اگـر مـراد از نـيـروى خـلـقت مبدء و سرچشمه ايجاد بودن باشد منطبق مى شود بصفت قدرت وقدرت عين ذات است و منافاتى با ابتداء داشتن خلقت ندارد زيرا خلقت عبارت ازمجموع زمان و غـيـر زمان است و چنين مجموعى نمى شود ابتدا زمانى فرض نمود اگرابتدائى فرض شود همان اول صادر و اول ما خلق اللّه خواهد بود .
و اگـر مـراد صفت خلقت باشد صفت فعل و خارج از ذات خداوندى خواهد بود زيرا اتصاف بصفت خـالـقـيت متوقف است بر تحقق مخلوق كه حادث مى باشد و مجرد فرض ذات اين صفت رااثبات نمى كند و صفات فعل با توضيح كاملى كه در فلسفه داده شده از مقام فعل ( ايجاد ) انتزاع مى شود نه از مقام ذات .
منبع: کتاب بررسى هاى اسلامى، علامه سيد محمدحسين طباطبائى(ره)
