پرسش :

کودک 7 ساله اي دارم که فرزند دوم خانواده است و به شدت استقلال طلب است و به هيچ شکلي نمي شود رفتارهايش را مهار کرد به طوري که با همسايه ها به علت رفتارهايش به مشکل برخورده ايم. چه بايد کرد؟

پاسخ :
استقلال طلبي نيازي طبيعي در کودک است که از سنين پايين در وي شکل مي گيرد و اين وظيفه والدين است که اين نياز را به سمتي صحيح هدايت نمايند. بهتر بود نوع رفتارهايش را مشخص مي ساختيد تا بر مشکل اصلي متمرکز مي شديم. با اين وجود براي هدايت کردن حس استقلال طلبي فرزندتان مي توانيد از راهکارهاي ذيل استفاده نماييد.
*سعي کنيد اين نياز او را در مواردي مثل انتخاب لباس ، تعيين دکوراسيون اتاقش ، سفارش غذا و... ارضا نماييد. براي اين کار مي توانيد چند انتخاب در مقابلش قرار داده و بخواهيد که خود تصميم گيري نمايد.
*با مشارکت دادن او در نظر دادن و موافقت وي، محدوده هاي تصميم گيري و استقلال را برايش مشخص نماييد تا فراتر از محدوده خود عمل ننمايد. توجه نماييد که حتماً محدوديت ها را با نظر خود او تعيين نماييد.
*در مواردي که به نتيجه مطلوبي دست يافت او را تشويق کنيد و فقط به خاطر رفتارهاي نامطلوب او را سرزنش نکنيد.
*ازتنبيه به هيچ عنوان استفاده ننماييد تا حس استقلال طلبي و عزت نفس را در وي سرکوب نکنيد.
منبع : ماهنامه کودک، شماره 62.