پرسش :
لطفا درباره بيماري کرون توضيح دهيد. آيا درست است که اين بيماري احتمال دارد به سرطان منجر شود؟
پاسخ :
کرون بيماري با علت ناشناخته است که به نظر مي‌رسد عوامل ژنتيکي در پيدايش آن نقش دارد. در اين زمينه ژنتيک مساعد و عوامل محيطي مانند مواد غذايي و يا عوامل ميکروبي به تحريک سيسم ايمني فرد منجر شده که در نتيجه آن التهاب در نواحي گوناگون دستگاه گوارش و نواحي خارج از دستگاه گوارش مانند پوست، کبد، مفصل و چشم ايجاد مي‌شود. در دستگاه گوارش بيشترين محل ابتلا، انتهاي روده باريک و روده بزرگ است ولي هر قسمت دستگاه گوارش از دهان تا مقعد امکان ابتلا دارد و علايمي چون زخم دهاني، درد شکمي، انسداد روده، اسهال، شقاق مقعد، فيستول مقعدي و چسبندگي روده‌ها وجود دارد. بيماري طول کشنده و حتي مادام‌العمر است که شدت آن در افراد گوناگون متفاوت است. گاهي به سادگي تحت کنترل درمي‌آيد که گاهي شديد و پرعارضه و نيازمند داروها و اقدامات گوناگون براي کنترل آن است. براي تشخيص آن از روش‌هاي گوناگون شامل راديوگرافي، آندوسکوپي، کولونوسکپي، نمونه‌برداري و بررسي بافت‌شناسي و آزمايش خون استفاده مي‌شود. درمان‌‌هاي موجود در حال حاضر در تمام دنيا قادر به کنترل بيماري هستند و نه درمان قاطع و علاج کامل. اين درمان‌ها شامل سولفاسالازين و ترکيبات مشابه، آنتي‌بيوتيک‌ها، کورتون، داروهاي تضعيف‌کننده سيستم ايمني و داروهاي بيولوژيک و در صورت لزوم جراحي هستند. گرچه امکان ابتلا به سرطان زياد نيست ولي نسبت به افرادي که اين بيماري را ندارند، بيشتر است.
www.salamat.com
کرون بيماري با علت ناشناخته است که به نظر مي‌رسد عوامل ژنتيکي در پيدايش آن نقش دارد. در اين زمينه ژنتيک مساعد و عوامل محيطي مانند مواد غذايي و يا عوامل ميکروبي به تحريک سيسم ايمني فرد منجر شده که در نتيجه آن التهاب در نواحي گوناگون دستگاه گوارش و نواحي خارج از دستگاه گوارش مانند پوست، کبد، مفصل و چشم ايجاد مي‌شود. در دستگاه گوارش بيشترين محل ابتلا، انتهاي روده باريک و روده بزرگ است ولي هر قسمت دستگاه گوارش از دهان تا مقعد امکان ابتلا دارد و علايمي چون زخم دهاني، درد شکمي، انسداد روده، اسهال، شقاق مقعد، فيستول مقعدي و چسبندگي روده‌ها وجود دارد. بيماري طول کشنده و حتي مادام‌العمر است که شدت آن در افراد گوناگون متفاوت است. گاهي به سادگي تحت کنترل درمي‌آيد که گاهي شديد و پرعارضه و نيازمند داروها و اقدامات گوناگون براي کنترل آن است. براي تشخيص آن از روش‌هاي گوناگون شامل راديوگرافي، آندوسکوپي، کولونوسکپي، نمونه‌برداري و بررسي بافت‌شناسي و آزمايش خون استفاده مي‌شود. درمان‌‌هاي موجود در حال حاضر در تمام دنيا قادر به کنترل بيماري هستند و نه درمان قاطع و علاج کامل. اين درمان‌ها شامل سولفاسالازين و ترکيبات مشابه، آنتي‌بيوتيک‌ها، کورتون، داروهاي تضعيف‌کننده سيستم ايمني و داروهاي بيولوژيک و در صورت لزوم جراحي هستند. گرچه امکان ابتلا به سرطان زياد نيست ولي نسبت به افرادي که اين بيماري را ندارند، بيشتر است.
www.salamat.com
