پرسش :
لطفاً در مورد «رجعت» توضيح بفرماييد.
پاسخ :
رجعت در لغت به معناى بازگشت است و در اصطلاح به معناى زنده شدن برخى از اموات در همين دنيا مىباشد.
دانشمند معاصر شيعى، علامه مظفر در اين باره مىگويد:
«عقيده شيعه در رجعت، بر اساس پيروى از اهل بيتعليهمالسلام چنين است: خداوند عدهاى از كسانى را كه در گذشته از دنيا رفتهاند، به همان اندام و صورتى كه داشتهاند، زنده كرده و به دنيا برمى گرداند. به برخى از آنان عزت مىدهد وپارهاى را ذليل و خوار خواهد كرد و حقوق حق پرستان را از باطل پرستان مىگيرد و داد ستمديدگان را از ستمگران مىستاند و اين جريان يكى از رويدادهايى است كه پس از قيام مهدى آل محمد به وجود مىآيد. كسانى كه پس از مردن به اين جهان باز مىگردند يا از ايمان بالا برخوردارند يا افرادى در نهايت درجه فساد و آن گاه دوباره مىميرند». بر اي اين اعتقاد قطعى و اجماعى شيعه دلايل متعددى وجود دارد. اولا : بازگشت به دنيا، نه از نظر عقلى محال است و نه از ديدگاه نصوص دينى. ثانيا: قرآن مجيد نه تنها رجعت را ناممكن نشمرده، بلكه در آيات بيشمارى از رجعت و زنده شدن مردگان در دنيا در زمانهاى گذشته خبر داده است از جمله : اصحاب كهف و احياى مردگان توسط حضرت عيسى(ع) و قضيه عُزير پيامبر، جريان هفتاد نفر از قوم بنىاسرائيل و… ثالثا:در روايات فراواني سخن از رجعت آمده است: امام صادق(ع) فرمود: «ايام الهى سه روز هستند، روز قيام حضرت مهدى، روز رجعت و روز رستاخيز» ، از حضرت رضا(ع) نقل شده است: مأمون به امام رضا عرض كرد: اى ابالحسن نظر شما درباره رجعت چيست. حضرت فرمود: حقيقت دارد. در ميان امتهاى پيشين نيز وجود داشته است و قرآن از آن سخن به ميان آورده و رسول خدا(ص) فرموده است هر چه در امتهاى گذشته بوده در ميان اين امت نيز عيناً و مو به مو پيش خواهد آمد، (ميزانالحكمه، ج 4، ح 6927، ص 1980) همچنين در حدود 50 زيارت از زيارات معصومين(ع) نيز اعتراف به رجعت آمده است: مانند زيارت جامعه كبيره كه مىخوانيم : مؤمن بايابكم، مصدق برجعتكم، منتظر لامركم.
برخي ويژگي هاي رجعت :
الف ) امام صادق(ع) مىفرمايد: ان الرجعة ليست بعامة و هى خاصة لايرجع الا من محض الايمان محضاً او محض الشرك محضاً؛ رجعت همگانى نيست بلكه خاص است و فقط كسانى به دنيا باز مىگردند كه مؤمن خالص يا مشرك محض باشند، (ميزانالحكمه، ج 4، ص 1984، ح 6941).
ب)رجعت، فلسفههاى متعددى دارد؛ از جمله: اثبات معاد، لذت بردن از غلبه حق بر باطل توسط مؤمنان، چشيدن طعم عذاب شكست براى كافران در همين جهان و…
ج) كليات رجعت در نصوص دينى ثابت شده است ولى جزئيات آن به طور كامل روشن نيست.
براى آگاهى بيشتر ر.ك:
1- رجعت از نظر شيعه، نجم الدين طبسى، آيتاللهميرشاه ولد
2- رجعت، محمد خادمى شيرازى
3- رجعت، علامه محمد باقر مجلسى
4- اسلام و رجعت، عبدالوهاب فريد
5- رجعت، محمدباقر بهبودى
6- بازگشت روح، هادى معرفت
7- رسائل و مقالات فلسفى، رفيعى قزوينى
www.shamimm.ir
رجعت در لغت به معناى بازگشت است و در اصطلاح به معناى زنده شدن برخى از اموات در همين دنيا مىباشد.
دانشمند معاصر شيعى، علامه مظفر در اين باره مىگويد:
«عقيده شيعه در رجعت، بر اساس پيروى از اهل بيتعليهمالسلام چنين است: خداوند عدهاى از كسانى را كه در گذشته از دنيا رفتهاند، به همان اندام و صورتى كه داشتهاند، زنده كرده و به دنيا برمى گرداند. به برخى از آنان عزت مىدهد وپارهاى را ذليل و خوار خواهد كرد و حقوق حق پرستان را از باطل پرستان مىگيرد و داد ستمديدگان را از ستمگران مىستاند و اين جريان يكى از رويدادهايى است كه پس از قيام مهدى آل محمد به وجود مىآيد. كسانى كه پس از مردن به اين جهان باز مىگردند يا از ايمان بالا برخوردارند يا افرادى در نهايت درجه فساد و آن گاه دوباره مىميرند». بر اي اين اعتقاد قطعى و اجماعى شيعه دلايل متعددى وجود دارد. اولا : بازگشت به دنيا، نه از نظر عقلى محال است و نه از ديدگاه نصوص دينى. ثانيا: قرآن مجيد نه تنها رجعت را ناممكن نشمرده، بلكه در آيات بيشمارى از رجعت و زنده شدن مردگان در دنيا در زمانهاى گذشته خبر داده است از جمله : اصحاب كهف و احياى مردگان توسط حضرت عيسى(ع) و قضيه عُزير پيامبر، جريان هفتاد نفر از قوم بنىاسرائيل و… ثالثا:در روايات فراواني سخن از رجعت آمده است: امام صادق(ع) فرمود: «ايام الهى سه روز هستند، روز قيام حضرت مهدى، روز رجعت و روز رستاخيز» ، از حضرت رضا(ع) نقل شده است: مأمون به امام رضا عرض كرد: اى ابالحسن نظر شما درباره رجعت چيست. حضرت فرمود: حقيقت دارد. در ميان امتهاى پيشين نيز وجود داشته است و قرآن از آن سخن به ميان آورده و رسول خدا(ص) فرموده است هر چه در امتهاى گذشته بوده در ميان اين امت نيز عيناً و مو به مو پيش خواهد آمد، (ميزانالحكمه، ج 4، ح 6927، ص 1980) همچنين در حدود 50 زيارت از زيارات معصومين(ع) نيز اعتراف به رجعت آمده است: مانند زيارت جامعه كبيره كه مىخوانيم : مؤمن بايابكم، مصدق برجعتكم، منتظر لامركم.
برخي ويژگي هاي رجعت :
الف ) امام صادق(ع) مىفرمايد: ان الرجعة ليست بعامة و هى خاصة لايرجع الا من محض الايمان محضاً او محض الشرك محضاً؛ رجعت همگانى نيست بلكه خاص است و فقط كسانى به دنيا باز مىگردند كه مؤمن خالص يا مشرك محض باشند، (ميزانالحكمه، ج 4، ص 1984، ح 6941).
ب)رجعت، فلسفههاى متعددى دارد؛ از جمله: اثبات معاد، لذت بردن از غلبه حق بر باطل توسط مؤمنان، چشيدن طعم عذاب شكست براى كافران در همين جهان و…
ج) كليات رجعت در نصوص دينى ثابت شده است ولى جزئيات آن به طور كامل روشن نيست.
براى آگاهى بيشتر ر.ك:
1- رجعت از نظر شيعه، نجم الدين طبسى، آيتاللهميرشاه ولد
2- رجعت، محمد خادمى شيرازى
3- رجعت، علامه محمد باقر مجلسى
4- اسلام و رجعت، عبدالوهاب فريد
5- رجعت، محمدباقر بهبودى
6- بازگشت روح، هادى معرفت
7- رسائل و مقالات فلسفى، رفيعى قزوينى
www.shamimm.ir
