پرسش :

شبهه: قرآن مخالف قول به رجعت است؟

پاسخ :
شرح شبهه:
دهلوى مى‌گويد: مطابق برخى از آيات رجعت انسان به اين دنيا امكان پذير نيست زيرا خداوند متعال درخواست كسانى را كه تقاضاى رجوع به دنيا را نموده‌اند رد كرده است آنجا كه مى فرمايد:
«قال رب ارجعون * لعلى اعمل صالحا فيما تركت كلا اءنها كلمة هو قائلها و من ورائهم برزح الى يوم يبعثون(1)؛ مى گويد: پروردگار من! مرا باز گردانيد. شايد در آنچه ترک كردم [و كوتاهى كردم] عمل صالحى انجام دهم. [ولى به او مى‌گويند] چنين نيست اين سخنى است كه او به زمان مى‌گويد [و اگر باز گردد كارش همچون گذشته است]، و پشت سر آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته شوند.»

پاسخ شبهه:
1- مورد بحث رجعت گروهى خاص از مومنين و فاسقين است در حالى كه آيه عموم و اطلاق دارد، لذا مى‌توان اطلاق آن را به اخبار متواتر رجعت برخى از افراد تقييد زد.
2- ظهور آيه در تقاضاى رجوع به دنيا قبل از مرگ و هنگام ديدن ملک الموت است نه بعد از مرگ، و مورد رجعت بعد از مرگ است.
3- آيه ظهور در عدم تحقق رجعت در اين دنيا با طلب كافر دارد و منافات ندارد كه با امت‌هاى پيشين چنين اتفاقى افتاده است .
4- آيات بسيارى نص در تحقق رجعت در اين دنيا دارد و لذا بر فرض ظهور آيه مورد نظر در عدم رجوع بايد ظهور آن را تاويل نمود، زيرا نص مقدم بر ظاهر است.
5- آيه اخص از مدعى است، زيرا مربوط به درخواست رجعت از طرف كفار است، در حالى كه مورد بحث اعم است.

پی‌نوشت:
1- سوره مومنون، آيات 99 و 100.

منبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران