پرسش :

از ترس بدآموزي هاي همسالان، پسر 9 ساله ام را از ديدار آن ها محروم مي کنم. آيا اين رفتار من درست است؟

پاسخ :
محروميت مطلق از همسالان، آثاري منفي را بر او خواهد گذاشت؛ زيرا مجبوريد فرزند خود را از ديدار نزديکان در محافل و مهماني ها، همسايگان و بچه هاي محله، محافل مذهبي و ... نيز محروم سازيد؛ در حالي که او به همه اين ها نياز دارد.
آثار منفي اين گونه محدوديت هاي نامتعارف عبارتند از:
1. وابستگي شديد به والدين؛ 2. کمرويي و گريز از فعاليت هاي اجتماعي؛ 3. عدم ارضاي نياز عاطفي تعلق به گروه؛ 4. عدم تحمل برخوردهاي بد ديگران در آينده.
راه پيشگيري از بدآموزي هاي همسالان، قطع ارتباط مطلق با آنان نيست؛ بلکه بايد از راهکارهاي ذيل استفاده کنيد:
أ. زمينه ارتباط با دوستان خوب را برايش فراهم سازيد( ر.ک: ج1، ص 19).
ب. بر همسالان او غيرمستقيم نظارت داشته باشيد و آنان را به طور نامحسوس کنترل کنيد.
ج. روحيه ديني او را تقويت کنيد و به او پشتوانه فرهنگي بدهيد.( ر.ک: ج1، ص 63-77).
منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388