پرسش :
منظور از مهدويت چيست و از چه زمانی آغاز شده است؟
پاسخ :
اعتقاد به مهدي موعود مسئله‌ای است که در تمام اديان و مذاهب مختلف جهان اعم از وثنيت، کليميت، مسيحيت، مجوسيت، اسلام و غيره مطرح بوده و هست؛ بدين معني که در آخر الزمان، مصلحي ظهور خواهد کرد و به جنايتها و خيانت ها و تبعيض هاي بشر خاتمه خواهد داد.
آري، «اعتقاد به مهدی»، نه تنها يک باور اسلامي است، که عنواني مي باشد براي خواسته ها و آرزوهاي همه انسان هاي دردمند و ستمديده، با کيش و مذاهب گوناگون؛ و همچنين، بازده الهام فطري مردم است، و با همه اختلافاتي که در عقيده و مذهب دارند، دريافته اند که براي انسانيت در روي زمين، روز موعودي و انسان موعودي خواهد بود؛ که با ظهورش هدف نهايي اديان الهي تحقق يافته و مسير آن به دنبال رنجي بسيار، همواري و استواري لازم را مي يابد. بنابراين، مسئله مهدويت با سابقه اي ديرينه، ريشه در مذهب دارد.
اگر چه غير از قرآن مجيد، تمامي کتاب هاي آسماني ديگر دستخوش تحريف شده اند، ليکن با اين وجود، جملاتي از دستبرد ديگران مصون مانده است، که در آنها از آمدن مهدي موعود و مصلح جهانی گفتگو شده است، و چون اين مطلب به صورت پيشگويي و مربوط به آينده است، و مضامين آن در قرآن و روايات متواتر وارد شده است از اين رهگذر مسلم مي شود که اين عبارتها از منطق وحي سرچشمه گرفته و از دستبرد انسانها در طول تاريخ در امان مانده است.
از جمله روايات متواتري که به ظهور «مهدي موعود» وعده داده، حديث معروف نبوي است که فرمود: «اگر از عمر دنيا يک روز بيش باقي نمانده باشد، خداوند آن روز را طولاني کند تا مردي از امت و خاندان من که نامش نام من است ظاهر شود، و زمين را از عدل و داد پر کند چنانکه از ظلم و ستم پر شده باشد.»(1)
پی نوشت:
1. الفصول المهمه، ابن صباغ مالکي، ص 294.
منبع: کتاب یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان(علیه السلام)، علیرضا رجالی
اعتقاد به مهدي موعود مسئله‌ای است که در تمام اديان و مذاهب مختلف جهان اعم از وثنيت، کليميت، مسيحيت، مجوسيت، اسلام و غيره مطرح بوده و هست؛ بدين معني که در آخر الزمان، مصلحي ظهور خواهد کرد و به جنايتها و خيانت ها و تبعيض هاي بشر خاتمه خواهد داد.
آري، «اعتقاد به مهدی»، نه تنها يک باور اسلامي است، که عنواني مي باشد براي خواسته ها و آرزوهاي همه انسان هاي دردمند و ستمديده، با کيش و مذاهب گوناگون؛ و همچنين، بازده الهام فطري مردم است، و با همه اختلافاتي که در عقيده و مذهب دارند، دريافته اند که براي انسانيت در روي زمين، روز موعودي و انسان موعودي خواهد بود؛ که با ظهورش هدف نهايي اديان الهي تحقق يافته و مسير آن به دنبال رنجي بسيار، همواري و استواري لازم را مي يابد. بنابراين، مسئله مهدويت با سابقه اي ديرينه، ريشه در مذهب دارد.
اگر چه غير از قرآن مجيد، تمامي کتاب هاي آسماني ديگر دستخوش تحريف شده اند، ليکن با اين وجود، جملاتي از دستبرد ديگران مصون مانده است، که در آنها از آمدن مهدي موعود و مصلح جهانی گفتگو شده است، و چون اين مطلب به صورت پيشگويي و مربوط به آينده است، و مضامين آن در قرآن و روايات متواتر وارد شده است از اين رهگذر مسلم مي شود که اين عبارتها از منطق وحي سرچشمه گرفته و از دستبرد انسانها در طول تاريخ در امان مانده است.
از جمله روايات متواتري که به ظهور «مهدي موعود» وعده داده، حديث معروف نبوي است که فرمود: «اگر از عمر دنيا يک روز بيش باقي نمانده باشد، خداوند آن روز را طولاني کند تا مردي از امت و خاندان من که نامش نام من است ظاهر شود، و زمين را از عدل و داد پر کند چنانکه از ظلم و ستم پر شده باشد.»(1)
پی نوشت:
1. الفصول المهمه، ابن صباغ مالکي، ص 294.
منبع: کتاب یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان(علیه السلام)، علیرضا رجالی
