پرسش :
خداوند در سوره بقره خطاب به بني اسرائيل مي فرمايد (اني فضلتكم علي العالمين ) علت فضيلت يهود بر ديگران چيست ؟
پاسخ :
در وجه فضيلت بني اسرائيل بر عالمين , با اين كه مسلم است كه پيغمبر اكرم (ص ) افضل انبيا و اوصيا و كتاب و دين او افضل كتاب و اديان و امت او افضل امت ها مي باشد, چند وجه گفته اند:
1. بعضي گفته اند مراد, عالمين زمان خودشان مي باشد نه همه ي زمان ها; زيرا الف و لام در ((العالمين )) براي عموم عرفي است نه عموم حقيقي . از اين رو, مقصود برتري آن ها نسبت به افراد عصر خودشان است نه تمام اعصار. (ر.ك : طبرسي , مجمع البيان , ج 1, ص 198).
2. برخي گفته اند, اطلاق افضليت با يك فضيلت هم سازش دارد و بني اسرائيلي در يك يا چند فضيلت از ديگران افضل بوده اند اگر چه در بسياري از فضايل , ديگران از آن ها افضل بوده اند. خواه در زمان خود و خواه در تمام زمان ها; به اين سبب نمي توان گفت كه بني اسرائيل از تمام جهات برتري دارند. (ر.ك : محمدجواد مغنيه , الكاشف , ج 1, ص 95). و روشن است كه فضيلت داشتن در يك جهت , بر فضيلت اطلاقي و عمومي دلالت نمي كند.
3. بعضي هم ذكر كرده اند كه طبق مفاد آيه ي 137 سوره ي اعراف (ما اين قوم مستضعف (بني اسرائيل ) را وارث شرق و مغرب زمين كرديم ), روشن است كه بني اسرائيل در آن زمان وارث تمام جهان نشدند پس مقصود اين است كه وارث شرق و غرب منطقه ي خودشان گشتند; بنابراين فضيلت آن ها بر جهانيان نيز, برتري نسبت به افراد همان محيط است . (ر.ك : مكارم شيرازي , تفسير نمونه , ج 1, ص 221).
4. برخي هم گفته اند كه تفضيل بني اسرائيل , مقيد به زمان استخلاف و اختيار آن ها بود; اما بعد از اين كه از امر پروردگار تمرد كردند و بر پيامبرانشان عصيان نمودند و نعمت هاي خدا را انكار كردند و از عهد و پيمان خود شانه خالي كردند, خداوند نسبت به آن ها حكم لعن و غضب و ذلت و مسكنت را اعلان نمود. (ر.ك : سيد قطب , في ظلال القرآن , ج 1, ص 69)
5. اما تحقيق اين است كه افضليت به معناي دارا بودن فضايل اخلاقي , اعتقادي , عبادي , جاه و منزلت , قرب به مقام ربوبي و مانند اين ها نيست ; بلكه مراد اتمام حجت به ادله ي واضح و براهين متقن , معجزات باهره , نعمت هاي دنيوي (مال , ثروت , رياست و سلطنت ) و امثال اين هاست . (طيب , اطيب البيان , ج 1, ص 23). نكته ي قابل توجه و با اهميت در اين جا, اين است كه بايستي مسئله ي تفضل الهي در ارائه نعمت ها كه خود نوعي آزمون الهي به حساب مي آيد و مسئله ي فضيلت نفساني و شخصيتي را از هم جدا بكنيم ; زيرا اين كه تفضل و به دنبال آن اظهار لعن و نفرين خداوند بر آن قوم (سوره ي مائده , آيه 78 تا 80) دليل روشني بر بدطينتي و زشتي كردار ايشان مي باشد. افزون بر آن , خداوند خود در آيه ي 18 از سوره ي مائده , درباره ي نفي فضيلت يهود, تأكيد كرده , به آنان مي گويد: اي جماعت يهود! اگر آن گونه كه مي پنداريد شما بر توده ي بشر ارجحيت داريد, پس چگونه خداوند شما را به كيفر و عذاب هاي دردناكي كه به آن دچار گشتيد, مبتلا كرد و به علت عصياني كه داريد, شما را پراكنده ساخت و از نظر بدكرداري , ضرب المثل عالم بشريت شديد. اوصافي كه قرآن براي قوم يهود مي شمارد, عبارت است از:
الف . ماده پرستي (آيه ي 96 بقره و آيه ي 160 و 161 نساء);
ب . غرور يهود به برتري نژاد (آيه ي 18 مائده );
ج . داشتن آرزوهاي دور و دراز (آيه ي 168 و 169 اعراف و آيه ي 122 و 133 نساء);
د. بيدلي و ترسو بودن يهود (آيه ي 112 آل عمران );
ه. جنايات يهود (آيه ي 70 مائده و آيه ي 23 آل عمران و آيه ي 10 بقره );
و. تبهكاران زميني (آيه ي 64 مائده );
ز. جادوگري و سحرانگيزي يهود (آيه ي 102 بقره );
ح. زشت كرداري يهود (آيه ي 78 تا 80 مائده );
ط . پيمان شكني (آيه ي 12 و 13 مائده و آيه ي 154 نساء);
ي . سرپيچي از شريعت الهي (آيه ي 59 و 60 مائده );
ك. پنهان كردن تعاليم خدا (آيه 159 بقره );
ل . بي بهره بودن از هدايت الهي (آيه ي 5 جمعه );
م . قساوت و سنگدلي (آيه ي 76 بقره ).
براي توضيح بيش تر ر.ك :
1. انتشارات سپاه پاسداران , جهان زير سلطه ي صهيونيزم
2. چهره يهود در قرآن , ترجمه ي سيد مهدي آيت اللهي , سال 55
3. سيد محمد شيرازي , دنيا بازيچه ي يهود, ترجمه ي محمدهادي مدرسي
eporsesh.com
در وجه فضيلت بني اسرائيل بر عالمين , با اين كه مسلم است كه پيغمبر اكرم (ص ) افضل انبيا و اوصيا و كتاب و دين او افضل كتاب و اديان و امت او افضل امت ها مي باشد, چند وجه گفته اند:
1. بعضي گفته اند مراد, عالمين زمان خودشان مي باشد نه همه ي زمان ها; زيرا الف و لام در ((العالمين )) براي عموم عرفي است نه عموم حقيقي . از اين رو, مقصود برتري آن ها نسبت به افراد عصر خودشان است نه تمام اعصار. (ر.ك : طبرسي , مجمع البيان , ج 1, ص 198).
2. برخي گفته اند, اطلاق افضليت با يك فضيلت هم سازش دارد و بني اسرائيلي در يك يا چند فضيلت از ديگران افضل بوده اند اگر چه در بسياري از فضايل , ديگران از آن ها افضل بوده اند. خواه در زمان خود و خواه در تمام زمان ها; به اين سبب نمي توان گفت كه بني اسرائيل از تمام جهات برتري دارند. (ر.ك : محمدجواد مغنيه , الكاشف , ج 1, ص 95). و روشن است كه فضيلت داشتن در يك جهت , بر فضيلت اطلاقي و عمومي دلالت نمي كند.
3. بعضي هم ذكر كرده اند كه طبق مفاد آيه ي 137 سوره ي اعراف (ما اين قوم مستضعف (بني اسرائيل ) را وارث شرق و مغرب زمين كرديم ), روشن است كه بني اسرائيل در آن زمان وارث تمام جهان نشدند پس مقصود اين است كه وارث شرق و غرب منطقه ي خودشان گشتند; بنابراين فضيلت آن ها بر جهانيان نيز, برتري نسبت به افراد همان محيط است . (ر.ك : مكارم شيرازي , تفسير نمونه , ج 1, ص 221).
4. برخي هم گفته اند كه تفضيل بني اسرائيل , مقيد به زمان استخلاف و اختيار آن ها بود; اما بعد از اين كه از امر پروردگار تمرد كردند و بر پيامبرانشان عصيان نمودند و نعمت هاي خدا را انكار كردند و از عهد و پيمان خود شانه خالي كردند, خداوند نسبت به آن ها حكم لعن و غضب و ذلت و مسكنت را اعلان نمود. (ر.ك : سيد قطب , في ظلال القرآن , ج 1, ص 69)
5. اما تحقيق اين است كه افضليت به معناي دارا بودن فضايل اخلاقي , اعتقادي , عبادي , جاه و منزلت , قرب به مقام ربوبي و مانند اين ها نيست ; بلكه مراد اتمام حجت به ادله ي واضح و براهين متقن , معجزات باهره , نعمت هاي دنيوي (مال , ثروت , رياست و سلطنت ) و امثال اين هاست . (طيب , اطيب البيان , ج 1, ص 23). نكته ي قابل توجه و با اهميت در اين جا, اين است كه بايستي مسئله ي تفضل الهي در ارائه نعمت ها كه خود نوعي آزمون الهي به حساب مي آيد و مسئله ي فضيلت نفساني و شخصيتي را از هم جدا بكنيم ; زيرا اين كه تفضل و به دنبال آن اظهار لعن و نفرين خداوند بر آن قوم (سوره ي مائده , آيه 78 تا 80) دليل روشني بر بدطينتي و زشتي كردار ايشان مي باشد. افزون بر آن , خداوند خود در آيه ي 18 از سوره ي مائده , درباره ي نفي فضيلت يهود, تأكيد كرده , به آنان مي گويد: اي جماعت يهود! اگر آن گونه كه مي پنداريد شما بر توده ي بشر ارجحيت داريد, پس چگونه خداوند شما را به كيفر و عذاب هاي دردناكي كه به آن دچار گشتيد, مبتلا كرد و به علت عصياني كه داريد, شما را پراكنده ساخت و از نظر بدكرداري , ضرب المثل عالم بشريت شديد. اوصافي كه قرآن براي قوم يهود مي شمارد, عبارت است از:
الف . ماده پرستي (آيه ي 96 بقره و آيه ي 160 و 161 نساء);
ب . غرور يهود به برتري نژاد (آيه ي 18 مائده );
ج . داشتن آرزوهاي دور و دراز (آيه ي 168 و 169 اعراف و آيه ي 122 و 133 نساء);
د. بيدلي و ترسو بودن يهود (آيه ي 112 آل عمران );
ه. جنايات يهود (آيه ي 70 مائده و آيه ي 23 آل عمران و آيه ي 10 بقره );
و. تبهكاران زميني (آيه ي 64 مائده );
ز. جادوگري و سحرانگيزي يهود (آيه ي 102 بقره );
ح. زشت كرداري يهود (آيه ي 78 تا 80 مائده );
ط . پيمان شكني (آيه ي 12 و 13 مائده و آيه ي 154 نساء);
ي . سرپيچي از شريعت الهي (آيه ي 59 و 60 مائده );
ك. پنهان كردن تعاليم خدا (آيه 159 بقره );
ل . بي بهره بودن از هدايت الهي (آيه ي 5 جمعه );
م . قساوت و سنگدلي (آيه ي 76 بقره ).
براي توضيح بيش تر ر.ك :
1. انتشارات سپاه پاسداران , جهان زير سلطه ي صهيونيزم
2. چهره يهود در قرآن , ترجمه ي سيد مهدي آيت اللهي , سال 55
3. سيد محمد شيرازي , دنيا بازيچه ي يهود, ترجمه ي محمدهادي مدرسي
eporsesh.com
.jpg "نحوه برخورد و رفتار امام رضا علیه السلام با مردم چگونه بوده است؟")
