پرسش :
اصحاب مدين كه در قرآن به آن اشاره شده در كجا ساكن بوده اند؟
پاسخ :
مدين واصحاب مدين كه در چند جاي قرآن مجيد به آن اشاره شده است عرب بودند و درسرزمين از طرف شام مي زيستند. مدين نام قر?ه شعيب و قبيله او است و موقعيت جغرافيايي اين شهر درشرق عقبه است . مردم مدين ار عرب و اولاد اسماعيل بوده اند و با مردم فلسطين و لبنان و مصر روابط بازرگاني داشته اند و نام آن شهر اكنون است . مورخين مسافت جزيره سينا تا حدود فرات را مدين مي نامند(1).
اهل مدين كافر و مشرك بودند و بيشه اي را كه درختان خرم و نهال هاي سبز و صفا داشت مي پرستيدند و درداد وستد غش و خيانت مي كردند, چون كالايي از كسي مي خريدند با سنگ وكيل تمام دريافت مي داشتند وچون چيزي مي فروختند از كيل و وزن آن مي كاستند چون كار شرك و فساد و كفر و عناد قوم فزوني يافت ،پروردگار متعال حضرت شعيب (ع) را به سوي ايشان فرستاد و به آيات و معجزات الهي خويش تأييد فرمود.حضرت شعيب قوم مدين را به عبارت خداي يكتا و به عدل و داد دعوت كرد و از عاقبت حق شكني و خيانت در معامله و ظلم و فساد تهديد نمود و نعمت هاي الهي و بركاتي را كه خدا به مال و اولاد شان بخشيده يادآوري كرد و ايشان را از انتقام و عذاب الهي بر حذر داشت , ولي متاسفانه كار و نصيحت حضرت شعيب 7كارسازنشد تا جايي كه بر شعيب (ع) حمله بردند و او را به دروغ گويي و ساحري و شعبده بازي متهم كردند و گفتند:اگردر اعاي خود صادقي صاعقه و عذب بر مافرو فرست . پس خداي تعالي دعاي شعيب را مستجاب كرد و قوم رابه گرماي شديد مبتلا كرد, به طوري كه آب تشنگي شان را فرونمي نشاند و سايه درختان از حرارتشان نمي كاست و سرداب هاايشان را از رحمت گرما آسوده نمي داشت . قوم به ناچار از شهر و ديار خود فرار كردند تادر بيابان قطعه ابري بالاي سرشان پديدار شد كه از ديدنش خوشحال شدند و زير سايه اش گرد آمدند تا از رنج گرما آسايش پيدا كنند, پس چون همه در يك جا مجتمع گشتند, شراره ها و شهاب ها از ابر بباريد و غريوي از آن برخاست و زمين لرزه اي سخت احساس كردند و تا خواستند راه خلاصي بجويند به طوفان هلاك در افتادند.(2)
پی نوشت ها:
1. صدرالدين بلاغي , فرهنگ قصص قرآن , ص 407
2. صدرالدين بلاغي , قصص قرآن ص 123- 120(با تلخيص ).
eporsesh.com
مدين واصحاب مدين كه در چند جاي قرآن مجيد به آن اشاره شده است عرب بودند و درسرزمين از طرف شام مي زيستند. مدين نام قر?ه شعيب و قبيله او است و موقعيت جغرافيايي اين شهر درشرق عقبه است . مردم مدين ار عرب و اولاد اسماعيل بوده اند و با مردم فلسطين و لبنان و مصر روابط بازرگاني داشته اند و نام آن شهر اكنون است . مورخين مسافت جزيره سينا تا حدود فرات را مدين مي نامند(1).
اهل مدين كافر و مشرك بودند و بيشه اي را كه درختان خرم و نهال هاي سبز و صفا داشت مي پرستيدند و درداد وستد غش و خيانت مي كردند, چون كالايي از كسي مي خريدند با سنگ وكيل تمام دريافت مي داشتند وچون چيزي مي فروختند از كيل و وزن آن مي كاستند چون كار شرك و فساد و كفر و عناد قوم فزوني يافت ،پروردگار متعال حضرت شعيب (ع) را به سوي ايشان فرستاد و به آيات و معجزات الهي خويش تأييد فرمود.حضرت شعيب قوم مدين را به عبارت خداي يكتا و به عدل و داد دعوت كرد و از عاقبت حق شكني و خيانت در معامله و ظلم و فساد تهديد نمود و نعمت هاي الهي و بركاتي را كه خدا به مال و اولاد شان بخشيده يادآوري كرد و ايشان را از انتقام و عذاب الهي بر حذر داشت , ولي متاسفانه كار و نصيحت حضرت شعيب 7كارسازنشد تا جايي كه بر شعيب (ع) حمله بردند و او را به دروغ گويي و ساحري و شعبده بازي متهم كردند و گفتند:اگردر اعاي خود صادقي صاعقه و عذب بر مافرو فرست . پس خداي تعالي دعاي شعيب را مستجاب كرد و قوم رابه گرماي شديد مبتلا كرد, به طوري كه آب تشنگي شان را فرونمي نشاند و سايه درختان از حرارتشان نمي كاست و سرداب هاايشان را از رحمت گرما آسوده نمي داشت . قوم به ناچار از شهر و ديار خود فرار كردند تادر بيابان قطعه ابري بالاي سرشان پديدار شد كه از ديدنش خوشحال شدند و زير سايه اش گرد آمدند تا از رنج گرما آسايش پيدا كنند, پس چون همه در يك جا مجتمع گشتند, شراره ها و شهاب ها از ابر بباريد و غريوي از آن برخاست و زمين لرزه اي سخت احساس كردند و تا خواستند راه خلاصي بجويند به طوفان هلاك در افتادند.(2)
پی نوشت ها:
1. صدرالدين بلاغي , فرهنگ قصص قرآن , ص 407
2. صدرالدين بلاغي , قصص قرآن ص 123- 120(با تلخيص ).
eporsesh.com
