پرسش :
وجوه اعجاز قرآن را بيان كنيد؟
پاسخ :
خداوند در اتمام حجت هيچگونه تفاوتي ميان عرب و عجم قائل نشده است . اولا": اعجاز قرآن تنها به جنبه لفظي و زيبايي آن يعني فصاحت و بلاغت منحصر نمي باشد, قرآن از وجوه متعددي داراي اعجاز است . از جنبه لفظي گرفته تا جنبه هاي معنوي , علمي و روحاني آن , همه بي نظيري قرآن را اثبات مي نمايند. بنابراين اگر قرآن فقط ازناحيه لفظي اعجاز داشت شبهه تفاوت محل داشت و لكن وقتي اثبات شد كه قرآن جنبه هاي اعجازي ديگري نيز دارد كه نه تنها عرب در برابر آن عاجز است بلكه عجم و در يك كلمه حتي تمام جهان نيز در مقابل آن خاضع است . و اظهار عجز مي كند, ديگر نمي توان از تفاوت سخن گفت , از اين رو با ملاحظه وجوه ديگر اعجاز قرآن مي توان به راحتي ادعا كرد كه خداوند با انزال قرآن ميان خود و بندگانش حجت را تمام نموده است . ثانيا": مگر شناخت اعجاز لفظي قرآن به اعراب مختص مي باشد. كسي كه آشنا به ادبيات عرب باشد هم مي تواند به فصيح و بليغ بودن كلامي آگاهي يابد. يعني منظور اين است كه تشخيص فصاحت و بلاغت به شخص دانا و آگاه مربوط مي باشد. حالا فرق نمي كند اين عالم از ميان اعراب باشد يا از بين عجم ها. كما اين كه در امور ديگر نيز چنين است , مثلا" اعجاز علمي قرآن جز براي دانشمندان قابل تشخيص نيست , بنابراين آيا در اين باره تبعيضي بين دانشمندان و غيره صورت گرفته است ؟ يا پيشگويي هاي تاريخي قرآن براي كسي مفهوم است كه در زمان رخداد آن وقايع زنده باشد ولي ديگران از درك آن عاجزند. در هر حال به تعبير استاد مطهري همه مردمي كه با زبان قرآن آشنا شدند آن را با ذائقه خود مناسب يافتند. هر چه زمان مي گذرد و به هر اندازه ملتهاي مختلف با قرآن آشنا مي شوند, بيش از پيش مجذوب زيبايي قرآن مي شوند, (استاد مطهري , مجموعه آثار, ج 2, ص 214) از اين رو, زيبايي هاي قرآن نه به زمان خاصي محدود مي باشد و نه به نژاد و فرهنگ مخصوصي منحصر مي باشد.
eporsesh.com
خداوند در اتمام حجت هيچگونه تفاوتي ميان عرب و عجم قائل نشده است . اولا": اعجاز قرآن تنها به جنبه لفظي و زيبايي آن يعني فصاحت و بلاغت منحصر نمي باشد, قرآن از وجوه متعددي داراي اعجاز است . از جنبه لفظي گرفته تا جنبه هاي معنوي , علمي و روحاني آن , همه بي نظيري قرآن را اثبات مي نمايند. بنابراين اگر قرآن فقط ازناحيه لفظي اعجاز داشت شبهه تفاوت محل داشت و لكن وقتي اثبات شد كه قرآن جنبه هاي اعجازي ديگري نيز دارد كه نه تنها عرب در برابر آن عاجز است بلكه عجم و در يك كلمه حتي تمام جهان نيز در مقابل آن خاضع است . و اظهار عجز مي كند, ديگر نمي توان از تفاوت سخن گفت , از اين رو با ملاحظه وجوه ديگر اعجاز قرآن مي توان به راحتي ادعا كرد كه خداوند با انزال قرآن ميان خود و بندگانش حجت را تمام نموده است . ثانيا": مگر شناخت اعجاز لفظي قرآن به اعراب مختص مي باشد. كسي كه آشنا به ادبيات عرب باشد هم مي تواند به فصيح و بليغ بودن كلامي آگاهي يابد. يعني منظور اين است كه تشخيص فصاحت و بلاغت به شخص دانا و آگاه مربوط مي باشد. حالا فرق نمي كند اين عالم از ميان اعراب باشد يا از بين عجم ها. كما اين كه در امور ديگر نيز چنين است , مثلا" اعجاز علمي قرآن جز براي دانشمندان قابل تشخيص نيست , بنابراين آيا در اين باره تبعيضي بين دانشمندان و غيره صورت گرفته است ؟ يا پيشگويي هاي تاريخي قرآن براي كسي مفهوم است كه در زمان رخداد آن وقايع زنده باشد ولي ديگران از درك آن عاجزند. در هر حال به تعبير استاد مطهري همه مردمي كه با زبان قرآن آشنا شدند آن را با ذائقه خود مناسب يافتند. هر چه زمان مي گذرد و به هر اندازه ملتهاي مختلف با قرآن آشنا مي شوند, بيش از پيش مجذوب زيبايي قرآن مي شوند, (استاد مطهري , مجموعه آثار, ج 2, ص 214) از اين رو, زيبايي هاي قرآن نه به زمان خاصي محدود مي باشد و نه به نژاد و فرهنگ مخصوصي منحصر مي باشد.
eporsesh.com
