پرسش :
امتيازات قرآن نسبت به معجزات پيامبران پيشين چيست؟
پاسخ :
1- وسيله هدايت و تربيت است:
يكي از امتيازات قرآن اين است كه اين كتاب آسماني گذشته بر اينكه برهان راستگويي آورنده او است، متكفل هدايت و تربيت و راهنماي پيروان خود به آخرين درجه كمال انساني است و اين مزيت در معجزات پيامبران گذشته موجود نيست، مثلا عصاي موسي و شفا بخشيدن حضرت مسيح، فقط برهان محكم براي راستگويي آنان بود، ديگر امت را به سوي فضايل اخلاقي و معارف بلند عقل، به سوي واجبات و فرايض الهي رهنمون نبود ولي معجزه جاودان پيامبر اسلام علاوه بر اينكه گواه بر راستگويي او است بزرگترين راهنماي امت به معارف و اخلاق و احكام است. به عبارت ديگر معجزه پيامبران پيشين، جنبه جسماني داشت مثلا اعجاز آنان مرده را زنده مي‌كرد، بيماران را شفا مي‌بخشيد مائده‌اي از آسمان فرو مي‌آورد، اما ديگر، اين اعجازها، با دل و جان پيروان خود سرو كاري نداشت، روح و روان آنان را با كلمات حكيمانه و معاني بزرگ صيقل نمي‌داد و افكار و عقول آنها را براي انديشه و فكر، براي عبادت و پرستش، براي خضوع و كوچكي در برابر خدا بر نمي‌انگيخت مگر اينكه به سخنان آورنده آنها گوش فرا دهند و از ضميمه كردن هر دو به هم، به جهان غيب توجهي پيدا كنند. در حالي كه قرآن با مغزها و انديشه‌هاي متفكر انساني و ارواح پاك ارتباط مستقيم دارد و با معاني بلند و معارف اعجاب انگيز و فرمان‌هاي اخلاقي خود جامعه را به تكامل ممكن سوق دهد.
قرآن همان مربي بزرگ و راهنماي بزرگتري است كه عرب ستمگر و سركش و آلوده به صفات زشت را به سوي تقوا و عدالت پاكي و رهبري نمود. قرآن در مدت كوتاهي از اين ملت بت پرست و جاهل كه پيوسته به جاي تحصيل علم و دانش و تهذيب روح به نبردهاي داخلي و تفاخرهاي جاهلي مي‌پرداختند ملتي ساخت كه از نظر معارف و فرهنگ و تاريخ اخلاق اجتماعي و فردي داراي عظمتي خاص شدند. مطالعه تاريخ اسلام و جانبازي و فداركاري تربيت يافتگان مكتب قرآن، در راه پيشبرد اهداف عالي اين دين، ما را از اقامه هر نوع دليل و برهان فني بي نياز مي‌سازد.
امتياز دوم: امتياز ديگر قرآن اين است كه در هر زمان معرف خويشتن است و هرگز لازم نيست كه آورنده آن همراه آن باشد. اين كتاب در هر عصر، مردم را به رسالت پيامبر گرامي (ص) دعوت نموده و بر حقانيت آن استدلال مي‌كند و همه جهانيان را براي تحدي و مقابله با خود دعوت مي‌نمايد سپس فرمان محكوميت همه را صادر كرده و از ميدان مبارزه پيروز خارج مي‌شود در صورتي كه معجزات پيامبران پيشين داراي چنين امتيازي نبودند. بزرگترين امتياز آنان اين بود كه مكمل گفتار پيامبران آورندگان خود بودند.
امتياز سوم: امتياز سوم قرآن اين است كه از بسيط‌ترين و ساده‌ترين موضوع استفاده كرد و به وسيله آن تحدي جست و با حربه‌اي وارد ميدان شد و بر همه پيروز گشت كه در اختيار همه مردم جهان قرار داشت. مگر نه اين است كه تمام آيات قرآن از الفاظي تشكيل يافته است كه خمير مايه آن، همان حروف الفبا است كه در اختيار همه قرار دارد مگر نه اين است كه آسانترين و ساده‌ترين موضوع براي مردم جهان همان سخن و انشاي كلام است؟ و شايد براي بشر چيزي آسانتر از تكلم نباشد. با اين همه، قرآن از همين حروف و الفبا، از همين كلمات و الفاظ، موفق به انشاي كلامي شد كه عقول بلغاي عرب و افكار سخن سازان جهان را مبهوت و متحير ساخت و هنوز چهارده قرن از دعوت به مقابله و تحدي آن مي‌گذرد كه محافل علمي بشر، خطيبان و سخن سازان جهان نتوانسته‌اند سوره‌اي بسان يكي از سوره‌هاي كوتاه آن بياورند. به عبارت ديگر اين نوع اعجاز بسان معجزات موسي و مسيح نيست كه نياز به اطلاعات و معلومات خاصي داشته باشد تا آورنده آن را با داشتن معلومات خاصي متهم سازند زيرا سخن گفتن و ساختن كلام از اين مواد از امور فطري همه مردم است، اگر سخنان و شيوه گفتار او در حد توانايي بشر بود بايد لااقل بيشتر مردم بتوانند با آن مبارزه كنند. زيرا سخنان او نه داراي مواد خاصي بود كه در اختيار همگان نباشد و نه ساختن كلام از اين مواد كار مشكلي بود كه از عهده انسانها خارج باشد. براي چنين امتيازات بود كه شيوه اعجاز پيامبر خاتم با ديگر پيامبران جهان تفاوت پيدا كرد.
eporsesh.com
1- وسيله هدايت و تربيت است:
يكي از امتيازات قرآن اين است كه اين كتاب آسماني گذشته بر اينكه برهان راستگويي آورنده او است، متكفل هدايت و تربيت و راهنماي پيروان خود به آخرين درجه كمال انساني است و اين مزيت در معجزات پيامبران گذشته موجود نيست، مثلا عصاي موسي و شفا بخشيدن حضرت مسيح، فقط برهان محكم براي راستگويي آنان بود، ديگر امت را به سوي فضايل اخلاقي و معارف بلند عقل، به سوي واجبات و فرايض الهي رهنمون نبود ولي معجزه جاودان پيامبر اسلام علاوه بر اينكه گواه بر راستگويي او است بزرگترين راهنماي امت به معارف و اخلاق و احكام است. به عبارت ديگر معجزه پيامبران پيشين، جنبه جسماني داشت مثلا اعجاز آنان مرده را زنده مي‌كرد، بيماران را شفا مي‌بخشيد مائده‌اي از آسمان فرو مي‌آورد، اما ديگر، اين اعجازها، با دل و جان پيروان خود سرو كاري نداشت، روح و روان آنان را با كلمات حكيمانه و معاني بزرگ صيقل نمي‌داد و افكار و عقول آنها را براي انديشه و فكر، براي عبادت و پرستش، براي خضوع و كوچكي در برابر خدا بر نمي‌انگيخت مگر اينكه به سخنان آورنده آنها گوش فرا دهند و از ضميمه كردن هر دو به هم، به جهان غيب توجهي پيدا كنند. در حالي كه قرآن با مغزها و انديشه‌هاي متفكر انساني و ارواح پاك ارتباط مستقيم دارد و با معاني بلند و معارف اعجاب انگيز و فرمان‌هاي اخلاقي خود جامعه را به تكامل ممكن سوق دهد.
قرآن همان مربي بزرگ و راهنماي بزرگتري است كه عرب ستمگر و سركش و آلوده به صفات زشت را به سوي تقوا و عدالت پاكي و رهبري نمود. قرآن در مدت كوتاهي از اين ملت بت پرست و جاهل كه پيوسته به جاي تحصيل علم و دانش و تهذيب روح به نبردهاي داخلي و تفاخرهاي جاهلي مي‌پرداختند ملتي ساخت كه از نظر معارف و فرهنگ و تاريخ اخلاق اجتماعي و فردي داراي عظمتي خاص شدند. مطالعه تاريخ اسلام و جانبازي و فداركاري تربيت يافتگان مكتب قرآن، در راه پيشبرد اهداف عالي اين دين، ما را از اقامه هر نوع دليل و برهان فني بي نياز مي‌سازد.
امتياز دوم: امتياز ديگر قرآن اين است كه در هر زمان معرف خويشتن است و هرگز لازم نيست كه آورنده آن همراه آن باشد. اين كتاب در هر عصر، مردم را به رسالت پيامبر گرامي (ص) دعوت نموده و بر حقانيت آن استدلال مي‌كند و همه جهانيان را براي تحدي و مقابله با خود دعوت مي‌نمايد سپس فرمان محكوميت همه را صادر كرده و از ميدان مبارزه پيروز خارج مي‌شود در صورتي كه معجزات پيامبران پيشين داراي چنين امتيازي نبودند. بزرگترين امتياز آنان اين بود كه مكمل گفتار پيامبران آورندگان خود بودند.
امتياز سوم: امتياز سوم قرآن اين است كه از بسيط‌ترين و ساده‌ترين موضوع استفاده كرد و به وسيله آن تحدي جست و با حربه‌اي وارد ميدان شد و بر همه پيروز گشت كه در اختيار همه مردم جهان قرار داشت. مگر نه اين است كه تمام آيات قرآن از الفاظي تشكيل يافته است كه خمير مايه آن، همان حروف الفبا است كه در اختيار همه قرار دارد مگر نه اين است كه آسانترين و ساده‌ترين موضوع براي مردم جهان همان سخن و انشاي كلام است؟ و شايد براي بشر چيزي آسانتر از تكلم نباشد. با اين همه، قرآن از همين حروف و الفبا، از همين كلمات و الفاظ، موفق به انشاي كلامي شد كه عقول بلغاي عرب و افكار سخن سازان جهان را مبهوت و متحير ساخت و هنوز چهارده قرن از دعوت به مقابله و تحدي آن مي‌گذرد كه محافل علمي بشر، خطيبان و سخن سازان جهان نتوانسته‌اند سوره‌اي بسان يكي از سوره‌هاي كوتاه آن بياورند. به عبارت ديگر اين نوع اعجاز بسان معجزات موسي و مسيح نيست كه نياز به اطلاعات و معلومات خاصي داشته باشد تا آورنده آن را با داشتن معلومات خاصي متهم سازند زيرا سخن گفتن و ساختن كلام از اين مواد از امور فطري همه مردم است، اگر سخنان و شيوه گفتار او در حد توانايي بشر بود بايد لااقل بيشتر مردم بتوانند با آن مبارزه كنند. زيرا سخنان او نه داراي مواد خاصي بود كه در اختيار همگان نباشد و نه ساختن كلام از اين مواد كار مشكلي بود كه از عهده انسانها خارج باشد. براي چنين امتيازات بود كه شيوه اعجاز پيامبر خاتم با ديگر پيامبران جهان تفاوت پيدا كرد.
eporsesh.com
