پرسش :
قرآن در چه آياتی از حركت عمومی اجرام و ستارگان خبر داده است؟
پاسخ :
قرآن مجيد در آيات زيادي از حركت عمومي اجرام و ستارگان آسماني گزارش داده است اينك برخي از اين آيات را در اين جا مي‌آوريم:
1- در سوره «يس» پس از آنكه درباره زمين و آنچه كه در ميان آن قرار دارد و آفتاب و ماه سخن مي‌گويد چنين مي‌فرمايد: «كُلٌ فِي فَلَكٍ يَسبَحُونَ» يس/41 [هر يك از آنها در مداري خاص بسان ماهي در دريا شناورند]. اين آيه نه تنها پرده از روي حركت خورشيد و ماه بر مي‌دارد ممكن است ناظر به حركت زمين نيز باشد زيرا خداوند پيش از آنكه درباره خورشيد و ماه سخن بگويد درباره زمين و آنچه كه در ميان آن قرار دارد سخن گفته است و در حقيقت معني آيه اين است: «و كل من الأرض و الشمس و القمر في فلك يسبحون». مقصود از فلك در آيه مدار حركات اين اجرام است و نكته قابل توجه اين است كه قرآن حركت آنها را به شناي ماهي در دريا تشبيه كرده مي‌فرمايد: و «يسبحون» و «سياحت» در لغت عرب به معني شنا در آب است و قرآن مجيد حركت آرام و بي صداي آنها را به شناي ماهيان در دريا تشبيه كرده و در بيان نحوه حركت آنها اين لفظ را به كار برده است. قرآن اين حقيقت را در آيه ديگر نيز بيان مي‌كند آنجا كه مي‌فرمايد: «وَ السابِحاتِ سَبحاً» نازعات/3 [سوگند به شناوراني كه در حال گردشند]. به عقيده برخي از مفسران مقصود از شناوران همان اجرام آسماني هستند كه خدا حركت سريع و بي عايق آنها را به شناي ماهي در دريا تشبيه كرده كه با قدرت هر چه تمامتر آب را مي‌شكافد و پيش مي‌رود و اين اجرام نيز سينه فضا را مي‌شكافند و گام به پيش مي‌نهند.
2- قرآن نه تنها در اين آيات به حركت ماه و خورشيد اشاره نموده است در آيات ديگر نيز به حركت خورشيد و ماه تصريح كرده است. در سوره يس آيه 138مي‌فرمايد: «َو الشَمسُ تَجرِي لِمُستَقَرٍ لَها ذلِكَ تَقديرُ العَزيزِ العَليم»: [آفتاب به سوي قرارگاهي در حالت حركت است].
3- «وَ القَمَرَ قَدَرناهُ مَنازِلَ». يس/39: [براي ماه منزلهايي معين ساخته‌ايم.
تو گويي ماه در گردش و حركت خود بسان مسافر است كه در مسير خود منزلهايي پيش پاي خود دارد».
4- در سوره «رعد» مي‌فرمايد: «كُلٌ يَجري لِأَجَلٍ مُسَمي» رعد/2: [ماه و آفتاب تا وقت معيني به گردش و حركت خود ادامه مي‌دهند]. البته حركت و گردش آنها نمي‌تواند ابدي و جاوداني باشد زيرا نيروي جهان ماده متناهي است و روزي پيري جهان فرا مي‌رسد و نظام شمسي جهان و ديگر منظومه‌ها دستخوش اختلال و دگرگوني مي‌شود. اين همان روزي است كه رستاخيز جهان آغاز شده و نظام نويني جايگزين نظام پيشين مي‌گردد و اكنون بايد ديد رسول گرامي (ص) اين حقايق علمي را در كدام مكتب آموخته بود، جز اين است كه بگوييم كه وي اين گنجينه‌هاي علمي را كه از افكار مردم جهان ان روز مخفي و پنهان بود از مكتب وحي آموخته است؟
eporsesh.com
قرآن مجيد در آيات زيادي از حركت عمومي اجرام و ستارگان آسماني گزارش داده است اينك برخي از اين آيات را در اين جا مي‌آوريم:
1- در سوره «يس» پس از آنكه درباره زمين و آنچه كه در ميان آن قرار دارد و آفتاب و ماه سخن مي‌گويد چنين مي‌فرمايد: «كُلٌ فِي فَلَكٍ يَسبَحُونَ» يس/41 [هر يك از آنها در مداري خاص بسان ماهي در دريا شناورند]. اين آيه نه تنها پرده از روي حركت خورشيد و ماه بر مي‌دارد ممكن است ناظر به حركت زمين نيز باشد زيرا خداوند پيش از آنكه درباره خورشيد و ماه سخن بگويد درباره زمين و آنچه كه در ميان آن قرار دارد سخن گفته است و در حقيقت معني آيه اين است: «و كل من الأرض و الشمس و القمر في فلك يسبحون». مقصود از فلك در آيه مدار حركات اين اجرام است و نكته قابل توجه اين است كه قرآن حركت آنها را به شناي ماهي در دريا تشبيه كرده مي‌فرمايد: و «يسبحون» و «سياحت» در لغت عرب به معني شنا در آب است و قرآن مجيد حركت آرام و بي صداي آنها را به شناي ماهيان در دريا تشبيه كرده و در بيان نحوه حركت آنها اين لفظ را به كار برده است. قرآن اين حقيقت را در آيه ديگر نيز بيان مي‌كند آنجا كه مي‌فرمايد: «وَ السابِحاتِ سَبحاً» نازعات/3 [سوگند به شناوراني كه در حال گردشند]. به عقيده برخي از مفسران مقصود از شناوران همان اجرام آسماني هستند كه خدا حركت سريع و بي عايق آنها را به شناي ماهي در دريا تشبيه كرده كه با قدرت هر چه تمامتر آب را مي‌شكافد و پيش مي‌رود و اين اجرام نيز سينه فضا را مي‌شكافند و گام به پيش مي‌نهند.
2- قرآن نه تنها در اين آيات به حركت ماه و خورشيد اشاره نموده است در آيات ديگر نيز به حركت خورشيد و ماه تصريح كرده است. در سوره يس آيه 138مي‌فرمايد: «َو الشَمسُ تَجرِي لِمُستَقَرٍ لَها ذلِكَ تَقديرُ العَزيزِ العَليم»: [آفتاب به سوي قرارگاهي در حالت حركت است].
3- «وَ القَمَرَ قَدَرناهُ مَنازِلَ». يس/39: [براي ماه منزلهايي معين ساخته‌ايم.
تو گويي ماه در گردش و حركت خود بسان مسافر است كه در مسير خود منزلهايي پيش پاي خود دارد».
4- در سوره «رعد» مي‌فرمايد: «كُلٌ يَجري لِأَجَلٍ مُسَمي» رعد/2: [ماه و آفتاب تا وقت معيني به گردش و حركت خود ادامه مي‌دهند]. البته حركت و گردش آنها نمي‌تواند ابدي و جاوداني باشد زيرا نيروي جهان ماده متناهي است و روزي پيري جهان فرا مي‌رسد و نظام شمسي جهان و ديگر منظومه‌ها دستخوش اختلال و دگرگوني مي‌شود. اين همان روزي است كه رستاخيز جهان آغاز شده و نظام نويني جايگزين نظام پيشين مي‌گردد و اكنون بايد ديد رسول گرامي (ص) اين حقايق علمي را در كدام مكتب آموخته بود، جز اين است كه بگوييم كه وي اين گنجينه‌هاي علمي را كه از افكار مردم جهان ان روز مخفي و پنهان بود از مكتب وحي آموخته است؟
eporsesh.com
