يکشنبه، 7 اسفند 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

فلسفه بوسیدن ضریح امامان و تبرّک کردن اشیاء چیست؟ وهابیان کنایه می‏‌زنند که ما شیعیان ضریح و سر در امامزاده‌‏ها را می‏‌بوسیم و یا اشیائی را متبرک به ضریح می‏‌کنیم و این کارها شرک و حرام است؟


پاسخ :
پیامبران و امامان بدان جهت که بندگان شایسته خداوند هستند، سزاوار احترام و محبت هستند. احترام و ابراز ارادت به آنان، بدان جهت نیست که برای آنان در مقابل خدا، مقام و ارزشی مستقل قائل باشیم؛ بلکه آنان مستقل از خدا هیچ ندارند و همه عظمت آنان و عشق و محبت ما به ایشان، ناشی از آن است که آنان در اوج معرفت، بندگی و عبودیت حضرت حق قرار دارند و مورد عنایت خاص پروردگار می‏باشند. بوسیدن ضریح امامان(ع) و اولیای الهی، برخاسته از عشق و محبت نسبت به آنان است؛ همان گونه که عاشق، هر چیزی را که منتسب به معشوق است، می‏‌بوید و می‏بوسد و به سینه می‏‌چسباند. برای زائر امام معصوم(ع)، خود سنگ و چوب ارزشی ندارد. بوسیدن ضریح و در و دیوار حرم، از آن جهت است که منسوب به محبوبش؛ یعنی، امام معصوم است. به تصریح قرآن کریم، حضرت یعقوب، لباس یوسف را بر چشم خود نهاد و بینایی خود را باز یافت: «فَلَمَّا أَنْ جاءَ الْبَشِیرُ أَلْقاهُ عَلی‏ وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیراً قالَ أَ لَمْ أَقُلْ لَکُمْ إِنِّی أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ؛ پس چون مژده رسان آمد، آن پیراهن را بر چهره او انداخت، پس بینا گردید. گفت: آیا به شما نگفتم که بی‏‌شک من از [عنایت] خدا چیزهایی می‌‏دانم که شما نمی‏‌دانید؟» (سوره یوسف، آیه 96). تبرّک و استشفا به پیراهن یوسف، نمونه‏‌ای از تبرّک و استشفا به چیزی است که به شکلی منسوب به اولیای الهی است. بر اساس روایات معتبر نزد شیعه و سنی، اصحاب پیامبر اکرم(ص) هنگام وضو گرفتن ایشان، هجوم می‌‏آوردند تا هر کسی قطره‏‌ای از آب وضوی ایشان را به عنوان تبرّک برگیرد؛ به گونه‌‏ای که نمی‏‌گذاشتند قطره‌‏ای از آب وضوی پیامبر(ص) بر زمین بریزد و اگر به کسی چیزی نمی‏‌رسید، از رطوبت دست دیگری استفاده می‏‌کرد.(صحیح بخاری، ج 1، ص 33 و ج 7، ص 50؛ مسند احمد، ج 4، ص 329 و 330). اگر تبرّک جستن به قطرات آب، شرک و حرام بود، وظیفه آن حضرت نهی و بازداشتن اصحاب از این عمل بود. سیره اصحاب، تبرّک جستن به ظرف غذای پیامبر(ص)، چاه‌‏هایی که آن حضرت از آن آب نوشیده‌‏اند و... - چه در زمان حیات ایشان و چه بعد از رحلت ایشان - بوده است.(صحیح بخاری، ج 3، ص 35؛ کتاب المغازی؛ فضائل اصحاب النبی، باب مناقب علی بن ابیطالب؛ صحیح مسلم، کتاب الجهاد السیر، ح 132؛ صحیح مسلم، کتاب الحج، ح 323 و 326؛ مسند احمد، ج 5، ص 68). بنابراین بوسیدن و تبرّک جستن، بدون اعتقاد به الوهیت یا ربوبیت (فاعلیت استقلالی) شرک نیست. بر اساس داوری وهابیان - که صرف بوسیدن و تبرّک جستن به آثار اولیای الهی شرک و حرام است - پیامبر اکرم و اصحابشان و نیز یعقوب نبی و همه انسان‏‌ها - حتی خود وهابیان که فرزندان خود را می‌‏بوسند - مرتکب شرک و حرام شده‌‏اند!! eporsesh.com


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.