پرسش :

چرا حضرت علي (علیه السلام) پشت سر خلفا به صورت دست بسته و بدون مهر نمازمي خواندند و در زمان خلافت خود با دست باز بر روي مهر نماز مي خواندند؟

پاسخ :
اختلاف موجود بين شيعه و سني در محل سجده، بر سر اين است كه سجده بر چه چيزهايي جايز است؟ نظر شيعهبه استناد سنت پيامبر(ص) جواز سجده بر زمين و روييدني‏هاي نهايي آن است (غير از آنچه پوشيده و يا خورده شود) ومهر هيچ موضوعيتي ندارد؛ بلكه صرفا براي سجده بر خاك درست شده است؛ ولي اهل تسنن سجده بر چيزهايديگر را جايز مي‏دانند. روايات موجود در كتب فريقين، دلالت بر سجده پيامبر(ص) بر خاك و حصير مي‏كند و اين رويهبعدا نيز معمول گرديده است. حتي امام محمد غزالي از برخي عرفاي اهل سنت نام مي‏برد كه هميشه بر خاك سجدهمي‏كردند. در سيره خلفا نيز خلاف اين موضوع نقل نشده است. براي آشنايي بيشتر رجوع كنيد به: مقاله برگرفته ازكتاب «شيعه پاسخ مي‏دهد» نوشته: سيد رضا حسيني نسب.
در مورد تكتف در نماز نيز ادله تاريخي نشان مي‏دهد كه تا پيش از خلافت عمر، نماز بدون تكتف خوانده مي‏شد.خليفه دوم در جنگ با ايرانيان از شيوه احترام گذاري مردم ايران نسبت به شاهان خوشش آمد و گفت: خداوند از هركس بيشتر شايسته تكريم است. از همين رو دستور داد كه در نماز به صورت متكتف نماز بخوانند. اين مسأله از آن روزمورد قبول برخي از مسلمين قرار گرفت كه براي خلفاي راشدين بعداز پيامبر(ص) حق تشريع قائل بودند و سيره آنان راهمچون سنت پيامبر پاس مي‏داشتند؛ ليكن شيعه اساسا چنين اعتقادي را برنمي‏تابد. افزون بر آن بسياري از اهل تسننمانند شافعي‏ها، تكتف در نماز را واجب نمي‏دانند.
نكته‏اي كه جاي بسي شگفتي دارد اين است كه شخص مورد نظر مي‏گويد: حضرت علي(ع) دست بسته و بدون مهرپشت سر سه خليفه مي‏ايستاد. در حالي كه هيچ مدرك تاريخي دلالت بر دست بسته نماز خواندن آن حضرت ندارد. ازنظر سجده هم اساسا آن حضرت بر خاك سجده مي‏كردند و انس آن حضرت با خاك و تربت چنان زياد بود كه «ابوتراب» لقب يافت. پس چنان كه يادآور شديم، مهر اصلاً موضوعيت ندارد.
eporsesh.com