پرسش :

چرا معجزه ى هر پيامبرى از نوعى خاص بوده است؟

پاسخ :
اين پرسش را امام رضا(عليه السلام) پاسخ گفته اند كه چكيده ى آن چنين است:
در زمان حضرت موسى(عليه السلام) ساحران فراوانى بودند و موسى(عليه السلام) عملى انجام داد كه آن ها را در برابر آن عاجز كرد. در زمان حضرت عيسى(عليه السلام) و محيط دعوت او، پزشكان مهارت فوق العاده اى در معالجه ى بيماران داشتند، حضرت عيسى(عليه السلام) با درمان بيماران علاج ناپذير، بدون استفاده از وسايل مادى، حقانيت دعوت خود را به اثبات رسانيد. در عصر پيامبر گرامى اسلام (صلى الله عليه وآله) نيز سخنرانان و شاعران و سخن سرايان فوق العاده فصيح و بليغى وجود داشتند كه همه آن ها در برابر فصاحت و بلاغت قرآن زانو زدند[1].
بنابراين، نوع معجزه هر پيامبرى بر اساس مقتضيات زمان آن پيامبر تعيين گرديده تا تأثير بيشترى در رسيدن به هدف داشته باشد؛ البته پيامبران، افزون بر معجزه متناسب با زمان خود، معجزه هاى ديگر نيز داشته اند، ولى معجزه اصلى آنان همان بوده كه با شرايط زمان و مكان خود مناسبت داشته است.
پی نوشت:
[1]. بحارالانوار، ج 11، ص 71ـ70.
منبع: پرسش ها و پاسخ هايى پيرامون نبوت و رسالت، فاضل عرفان، انتشارات مركز مديريت حوزه علميه (1383).