پرسش :

از چه زمانى، عده اى به دروغ، ادعاى مهدويت كردند؟

پاسخ :
اعتقاد به مهدى موعود عليه السلام در بين مردم به خاطر تأكيداتى كه پيشوايان دينى ما داشتند، از زمان پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله رواج داشته است.[1] آن حضرت، بارها [2]، در مناسبت هاى گوناگون، از حضرت مهدى و از ظهور و قيام و غيبت طولانى و ديگر ويژگى هاى آن حضرت خبر داده اند و بسيارى از اصحاب پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله[3] از اين موضوع خبر داشتند و شعراى مسلمان، مانند كميت اسدى (متوفاى 126 هـ ق) و اسماعيل حميرى (متوفاى 173 هـ ق) و دعبل خزاعى (متوفاى 246 هـ ق) در اشعار خود، از آن ياد كرده اند. همين مسأله، سبب شده كه در طول اين مدّت، افرادى پيدا شوند كه يا خود، ادعاى مهدويت كنند و يا عدّه اى از مردم به مهدويّت آنان معتقد شوند.
به عنوان مثال، عدّه اى، محمّد حنيفه (پسر اميرالمؤمنين عليه السلام) را امام مهدى مى پنداشتند و مى گفتند او غيبت كرده است، در حالى كه در سال (81 هـ ق) وفات يافته است،[4] و يا مهدى عباسى خود را مهدى موعود مى ناميد.[5]
بنابراين، آغاز ادّعاى مهدويّت، به دوره ى بعد از شهادت امام حسين عليه السلام باز مى گردد.

پی نوشت‌ها:
[1]. اعلام الورى، طبرسى، ص 443، نشر دارالكتاب، طبع سوم، تهران; دادگستر جهان، ابراهيم امينى، ص 74ـ82، انتشارات دارالفكر، چاپ چهارم، قم.
[2]. همان مدرك، ص 310. روايت از يازده امام نقل شده است.
[3]. نويد امن و امان / 91، لطف الله صافى، دارالكتب الاسلاميه، تهران.
[4]. الملل و النحل، عبدالكريم شهرستانى، ج 1، ص 132، منشورات رضى، قم.
[5]. مقاتل الطالبين، ابوالفرج اصفهانى، ص 193، المكتبة الحيدرية، 1385 هـ ق، نجف.
منبع: اندیشه قم