پرسش :
براي نصيحت كردن جوانان با توجه به روحيه حساس و زودرنجي كه دارند چه راهكار و پيشنهادي داريد تا تأثير بيشتري روي آنها بگذاريم؟
پاسخ :
قبل از هر چيز بايد از اين احساس مسؤوليتي كه نسبت به جوانان جامعه داريد تقدير و تشكر كنيم و از اين كه شما داراي اين روحيه عالي هستيد به شما تبريك بگوييم. اما اين كه چگونه آنها را تشويق كنيد كه احكام ديني را بهتر و بيشتر رعايت كنند تا از محرمات بيشتر اجتناب نمايند؟ براي انجام چنين مسؤوليتي قبل از هر چيز بايد اعتماد آنها را به خود جلب كنيد به عبارت ديگر آنها بايد به شما به عنوان فردي امين، دلسوز، صميمي اعتماد كند و لازمه اين كه اين اعتماد به وجود بيايد بايد از راهكارهايي مناسب استفاده نماييد تا ميزان تأثيرگذاري شما بيشتر شود.
1. براي جلب اعتماد ابتدا بايد رابطه عاطفي خود را با آنها تقويت كنيد. براي اين كه اين ارتباط عاطفي به وجود بيايد بايد نسبت به آنها همدلي نماييد. براي اين كه بتوانيد همدلي كنيد بايد شرايط روحي و دغدغه هايي كه دارند را درك كنيد. از آنجا كه آنها در سنين جواني يا نوجواني هستند كمي بايد به آنها بيشتر نزديك شويد تا متوجه شويد كه چه دغدغه هايي دارند و شما تا چه اندازه مي توانيد در حل مشكلات آنها به آنها كمك كنيد. بنابراين همدلي كردن با آنها مستلزم درك كردن آنهاست.
در مرحله بعد براي ايجاد ارتباط عاطفي با آنها بايد پذيرش بدون شرط نسبت به آنها داشته باشيد. اين طور نباشد كه آنها را هنگامي تحويل بگيريد و پذيراي آنها باشيد كه كارهاي مورد علاقه شما را انجام دهند ولو اين كه آنها رفتارهاي غلطي هم داشته باشند ولي شما بدون شرط آنها را بپذيريد. اين نحوه برخورد باعث مي شود كه ارتباط عاطفي آنها با شما محكمتر شود. علاوه بر اين دلسوزي و صميميت خود را نيز عملا بايد نسبت به آنها نشان دهيد به گونه اي كه همواره احساس كنند شما دلسوز آنها هستيد. بنابراين اگر همدلي، پذيرش بدون شرط و دلسوزي نسبت به آنها داشته باشيد ارتباط عاطفي شما به آنها محكم مي شود. و ايجاد اعتماد آنها نسبت به شما حاصل مي شود.
2. توجه به انگيزه هاي آنها: انسان ها معمولا داراي انگيزه ها و نيازهايي هستند، توجه به نيازها و انگيزه هاي افراد بسيار مهم است. يكي از مهمترين نيازهاي انسان، نياز به معنويت است. اگر اين نياز به نحو صحيح ارضاء نشود، گرايش به موسيقي و اعتياد و مشكلات اخلاقي جايگزين آن مي شود. در هر حال توجه به انگيزه هاي افراد و تلاش در جهت دست يابي آنها به اين انگيزه ها باعث ايجاد اعتماد مي شود.
3. عنصري كه در اعتمادسازي نقش مؤثري دارد عنصر شناخت است؛ يعني سطح شناختي و درك افراد را بايد در نظر گرفت و براساس ميزان درك و شناخت آنها با آنها صحبت كرد. توجه به اين سه عنصر عاطفي، شناختي و انگيزشي در افراد موجب ايجاد اعتماد در آنها نسبت به خود مي شود. وقتي كه شما اين اعتماد را در آنها نسبت به خود ايجاد كرديد آنگاه مي توانيد تأثيرگذار باشيد و امر و نهي شما يا نصيحت شما و يا پيشنهاد شما مؤثر واقع مي شود. سعي كنيد براي ارشاد آنها بيشتر از الگوي مشاوره استفاده كنيد تا از موضع يك فردي كه امر و نهي مي كند يا حكم مي كند؛ كه اين كار خلاف است پس نبايد انجام داد ...
نكته ديگري كه در تأثيرگذاري شما نقش مهمي دارد رفتار شماست .يعني هر چه شما با زبان رفتار و عمل با آنها سخن بگوييد مؤثرتر است .يعني: اگر ظهر مي شود و صداي اذان بلند مي شود اقدام به اقامه نماز نماييد. يا وقتي با نامحرم مواجه مي شود رعايت حدود الهي را بكنيد اين بهترين شيوه براي تأثيرگذاري است.
در مرحله بعد از باب امر به معروف و نهي از منكر رعايت حدود الهي را به آنها گوشزد كنيد (البته به شرط اين كه احساس كنيد اين اقدام شما تأثير مثبت دارد و الاّ بيشتر از همان راهكارهاي اول و دوم استفاده كنيد).
در مجموع مي توان گفت: تأثيرگذاري يك مهارتي است كه به تدريج حاصل ميشود و تأثيرگذار و تأثير گيرنده و فضاي رواني از آمادگي لازم و شرائط كافي برخوردار باشد كه با تمرين و ممارست به اين مهارت دسترسي پيدا ميشود. با رعايت اصول و نكات زير ميتوان ميزان تأثيرگذاري را افزايش داد:
1. كار خود را با تحسين و قدرداني صميمانه از طرف مقابل شروع كنيد.
2. با اندكي تفحص و جستجو برنامه خود را با برجسته كردن يك يا چند نكته مثبت و ارزشمند در طرف مقابل و تحسين صادقانه از وي به خاطر وجود آن امر مثبت ارتباط خود را با وي پيگيري نمائيد.
3. در صورتي كه اشتباه و لغزشي در وي مشاهده كرديد مستقيما از او گلايه نكنيد و وي را مورد انتقاد مستقيم و سرزنش خود قرار ندهيد.
4. قبل از انتقاد از ديگران درباره اشتباهات خود حرف بزنيد.
5. سعي كنيد شنونده خوبي باشيد و ديگران را تشويق كنيد درباره خودشان براي شما حرف بزنند.
6. صميمانه ديگران را دوست داشته باشيد و به آنها اين محبت باطني خود را اعلام كنيد.
7. به ديگران اعتبار بدهيد و كاري كنيد كه احساس كنند مهم هستند.
8. در طرف مقابل نسبت به كاري كه ميخواهيد انجام دهد ميل شديدي ايجاد كنيد و به عبارت ديگر فضاي رواني لازم را براي انجام آن عمل فراهم نمائيد.
9. هر رفتاري را كه از ديگران نسبت به خود انتظار داريد همان را با ايشان در پيش گيريد.
10. سعي كنيد نقطه نظرات و ديدگاههاي خويش را بر ديگران تحميل نكنيد .زيرا مردم سخن كسي را كه بخواهد عقيدهاش را بر آنان تحميل كند نميپذيرند و با كسي كه همچون يك سرپرست با ايشان رفتار كند دوستي نميورزند و به او اعتماد نميكنند.
در اين زمينه براي آگاهي بيشتر ر.ك:
1. آئين دوست يابي، ديل كارنگي
2. دوستي و دوستان، سيد هادي مدرسي، انتشارات آستان قدس رضوي
3. دوستي در قرآن، محمدي ري شهري
www.eporsesh.com
قبل از هر چيز بايد از اين احساس مسؤوليتي كه نسبت به جوانان جامعه داريد تقدير و تشكر كنيم و از اين كه شما داراي اين روحيه عالي هستيد به شما تبريك بگوييم. اما اين كه چگونه آنها را تشويق كنيد كه احكام ديني را بهتر و بيشتر رعايت كنند تا از محرمات بيشتر اجتناب نمايند؟ براي انجام چنين مسؤوليتي قبل از هر چيز بايد اعتماد آنها را به خود جلب كنيد به عبارت ديگر آنها بايد به شما به عنوان فردي امين، دلسوز، صميمي اعتماد كند و لازمه اين كه اين اعتماد به وجود بيايد بايد از راهكارهايي مناسب استفاده نماييد تا ميزان تأثيرگذاري شما بيشتر شود.
1. براي جلب اعتماد ابتدا بايد رابطه عاطفي خود را با آنها تقويت كنيد. براي اين كه اين ارتباط عاطفي به وجود بيايد بايد نسبت به آنها همدلي نماييد. براي اين كه بتوانيد همدلي كنيد بايد شرايط روحي و دغدغه هايي كه دارند را درك كنيد. از آنجا كه آنها در سنين جواني يا نوجواني هستند كمي بايد به آنها بيشتر نزديك شويد تا متوجه شويد كه چه دغدغه هايي دارند و شما تا چه اندازه مي توانيد در حل مشكلات آنها به آنها كمك كنيد. بنابراين همدلي كردن با آنها مستلزم درك كردن آنهاست.
در مرحله بعد براي ايجاد ارتباط عاطفي با آنها بايد پذيرش بدون شرط نسبت به آنها داشته باشيد. اين طور نباشد كه آنها را هنگامي تحويل بگيريد و پذيراي آنها باشيد كه كارهاي مورد علاقه شما را انجام دهند ولو اين كه آنها رفتارهاي غلطي هم داشته باشند ولي شما بدون شرط آنها را بپذيريد. اين نحوه برخورد باعث مي شود كه ارتباط عاطفي آنها با شما محكمتر شود. علاوه بر اين دلسوزي و صميميت خود را نيز عملا بايد نسبت به آنها نشان دهيد به گونه اي كه همواره احساس كنند شما دلسوز آنها هستيد. بنابراين اگر همدلي، پذيرش بدون شرط و دلسوزي نسبت به آنها داشته باشيد ارتباط عاطفي شما به آنها محكم مي شود. و ايجاد اعتماد آنها نسبت به شما حاصل مي شود.
2. توجه به انگيزه هاي آنها: انسان ها معمولا داراي انگيزه ها و نيازهايي هستند، توجه به نيازها و انگيزه هاي افراد بسيار مهم است. يكي از مهمترين نيازهاي انسان، نياز به معنويت است. اگر اين نياز به نحو صحيح ارضاء نشود، گرايش به موسيقي و اعتياد و مشكلات اخلاقي جايگزين آن مي شود. در هر حال توجه به انگيزه هاي افراد و تلاش در جهت دست يابي آنها به اين انگيزه ها باعث ايجاد اعتماد مي شود.
3. عنصري كه در اعتمادسازي نقش مؤثري دارد عنصر شناخت است؛ يعني سطح شناختي و درك افراد را بايد در نظر گرفت و براساس ميزان درك و شناخت آنها با آنها صحبت كرد. توجه به اين سه عنصر عاطفي، شناختي و انگيزشي در افراد موجب ايجاد اعتماد در آنها نسبت به خود مي شود. وقتي كه شما اين اعتماد را در آنها نسبت به خود ايجاد كرديد آنگاه مي توانيد تأثيرگذار باشيد و امر و نهي شما يا نصيحت شما و يا پيشنهاد شما مؤثر واقع مي شود. سعي كنيد براي ارشاد آنها بيشتر از الگوي مشاوره استفاده كنيد تا از موضع يك فردي كه امر و نهي مي كند يا حكم مي كند؛ كه اين كار خلاف است پس نبايد انجام داد ...
نكته ديگري كه در تأثيرگذاري شما نقش مهمي دارد رفتار شماست .يعني هر چه شما با زبان رفتار و عمل با آنها سخن بگوييد مؤثرتر است .يعني: اگر ظهر مي شود و صداي اذان بلند مي شود اقدام به اقامه نماز نماييد. يا وقتي با نامحرم مواجه مي شود رعايت حدود الهي را بكنيد اين بهترين شيوه براي تأثيرگذاري است.
در مرحله بعد از باب امر به معروف و نهي از منكر رعايت حدود الهي را به آنها گوشزد كنيد (البته به شرط اين كه احساس كنيد اين اقدام شما تأثير مثبت دارد و الاّ بيشتر از همان راهكارهاي اول و دوم استفاده كنيد).
در مجموع مي توان گفت: تأثيرگذاري يك مهارتي است كه به تدريج حاصل ميشود و تأثيرگذار و تأثير گيرنده و فضاي رواني از آمادگي لازم و شرائط كافي برخوردار باشد كه با تمرين و ممارست به اين مهارت دسترسي پيدا ميشود. با رعايت اصول و نكات زير ميتوان ميزان تأثيرگذاري را افزايش داد:
1. كار خود را با تحسين و قدرداني صميمانه از طرف مقابل شروع كنيد.
2. با اندكي تفحص و جستجو برنامه خود را با برجسته كردن يك يا چند نكته مثبت و ارزشمند در طرف مقابل و تحسين صادقانه از وي به خاطر وجود آن امر مثبت ارتباط خود را با وي پيگيري نمائيد.
3. در صورتي كه اشتباه و لغزشي در وي مشاهده كرديد مستقيما از او گلايه نكنيد و وي را مورد انتقاد مستقيم و سرزنش خود قرار ندهيد.
4. قبل از انتقاد از ديگران درباره اشتباهات خود حرف بزنيد.
5. سعي كنيد شنونده خوبي باشيد و ديگران را تشويق كنيد درباره خودشان براي شما حرف بزنند.
6. صميمانه ديگران را دوست داشته باشيد و به آنها اين محبت باطني خود را اعلام كنيد.
7. به ديگران اعتبار بدهيد و كاري كنيد كه احساس كنند مهم هستند.
8. در طرف مقابل نسبت به كاري كه ميخواهيد انجام دهد ميل شديدي ايجاد كنيد و به عبارت ديگر فضاي رواني لازم را براي انجام آن عمل فراهم نمائيد.
9. هر رفتاري را كه از ديگران نسبت به خود انتظار داريد همان را با ايشان در پيش گيريد.
10. سعي كنيد نقطه نظرات و ديدگاههاي خويش را بر ديگران تحميل نكنيد .زيرا مردم سخن كسي را كه بخواهد عقيدهاش را بر آنان تحميل كند نميپذيرند و با كسي كه همچون يك سرپرست با ايشان رفتار كند دوستي نميورزند و به او اعتماد نميكنند.
در اين زمينه براي آگاهي بيشتر ر.ك:
1. آئين دوست يابي، ديل كارنگي
2. دوستي و دوستان، سيد هادي مدرسي، انتشارات آستان قدس رضوي
3. دوستي در قرآن، محمدي ري شهري
www.eporsesh.com
