پرسش :

هدف از بچه دار شدن چيست؟ چه لزومي دارد كه بچه اي را به دنيا آوريم و براي بزرگ كردن آن مشكلات زيادي را تحمل كنيم و انساني را به اين دنياي پر از ظلم و فساد وارد كنيم كه با كوله باري از گناه از اين دنيا برود؟ در ضمن اين همه زحمت و هزينه كه براي براي تربيت و بزرگ كردن بچه اختصاص مي دهيم مي توانيم براي رشد و ترقي خود صرف كنيم چه لزومي دارد كه بچه اي را به دنيا بياوريم كه آخر آن طور كه دلمان مي خواهد تربيت نمي شود؟ اگر حضرت نوح(ع) مي دانست كه صاحب چنين فرزندي مي شود هيچ وقت بچه دار نمي شد. كساني كه بچه دار نمي شوند آسايش و آرامش بيشتر و مشكلات كمتري دارند و در آخرت هم به خاطر نوع تربيت كردن فرزندشان بازخواست نخواهند شد. اكثر زوج ها هدف از بچه دار شدن را نمي دانند و فقط مثل چهارپايان توليد مثل مي كنند و اگر هم بدانند فاقد مهارت هاي لازم براي تربيت بچه هستند و فقط بخاطر اينكه در دوران پيري عصاي دستشان شوند يا ترس از حرف مردم يا ايجاد تنوع در زندگي يا ترس از دست دادن همسر و اعتماد به نفس پايين يا بارداري ناخواسته و دلايل مضحك ديگر اقدام به بچه دار شدن مي كنند كه هيچكدام انگيزه مناسب و درستي براي بچه دار شدن نيست. لطفا شما پاسخ دهيد.

پاسخ :
با سلام خدمتتان عرض می کنیم که به این سوالات از زوایای متعدد می توان جواب داد ابتدا به چند جواب نقضی و ردی روی می آوریم :
1- دوست عزیز اگر همه مانند شما فکر می کردند خودت الان بدنیا آمده بودی و دیگر نباید سراغی از آدمی در روی زمین گرفت .
2- این پیامدهای منفی و انگیزه هایی که بیان نمودید باید الان در ذهن و فکر شما هم خود نمایی می کرد یا الان خودتان با کوله باری از گناه از اين دنيا می روید !؟
3- آیا انگیزه ی پاک و الهی و مفید در ذهن و عمل نمی توان جستجو نمود که از انگیزه های نابجا حرف میزنید مانند تولید و فرزند پاک و سالم و فرزند صالح و بند خوب خدا و ...
4- اگر در تربیت فرزند ناتوانیم و یا راه و رسم آن را نمی دانیم دلیل نمی شود که فرزند نداشته باشیم بلکه باید آیین فرزند آوری را بیاموزیم تا هم فرزند آوری داشته باشیم و هم در تربیت موفق باشیم .
5- مگر هزینه ی عدم فرزند آوری کم است که فرزند آوری هزینه اش زیاد است در ثانی این هزینه در برابر تاثیرات معنوی و تربیتی بسیار کم است افزون بر اینکه تربیت آوری را نباید با تولیدات اقتصادی و سرمایه گذاری های مالی مقایسه نمود .
6- فرمودید دنیای پر از ظلم و فساد اما این فساد و ... را چه کسی بوجود آورده است ؟ جز ما انسانهای بزرگسال ؟! حال چرا بواسطه ی ظلم ما دیگران از حیات محروم شوند .
اما از دیدگاه دینی و تربیتی :
1- فرزند آوری نوعی مشارکت در زمینه ی سازی خلقت است که خداوند آدمی را به تاثیر گذاری دعوت نموده است و با تاثیر و نقش آفرینی در این زمینه ی را برعهده او گذارده است و اگر همه از این تعهد واگذار شده سر باز زنند بی تردید گناه نموده و تداوم نسل بشر را با مشکل مواجه نموده اند .
2- رسول خدا صلی الله علیه واله می فرمایند فرزند آوری نمایید من در روز قیامت به کثرت فرزندان شما مسلمانان مباهات می کنم . بنابر این فرزند آوری نوعی مطلوبیت دارد . شاید علت این سخن برای ما روشن نباشد ولی واقعیت بی تردیدی این است که فرزنداوری مطلوب است .
3- همیشه این نوع مشکلات بوده و الان هم همینطور مشکلات در این زمان بیشتر از قبل نیست و چه بسا راحتر از قبل است
4- تدوام نسل در تمام دورانها با مشکلات همراه بوده و مگر گمان می کنید پدران و مادران ما بدون دغدغه و به راحتی ما و شما را تحویل جامعه داده اند ؟چگونه انها متحمل زحمت شوند ولی ما حاضر به قبول این زحمت نباشیم ؟
5- ارزشمند ی کار در صعوبتان است وتربیت فرزند هم یقینا ممکن است ومحال نیست و باید با تلاش آن را ممکن ساخت و به اجر و مزد آن رسید .
6- اگرما خود تربیت شده باشیم راحت می توان تربیت کرد . مهم این است که خود رعایت کنیم بویژه که کانون اولیه ی تربیت خانواده است نه جامعه انسان تربیت یافته در خانواده ایده ال هر چند جامعه فاسد باشد به انحراف مبتلا نخواهدشد چون سنگ بنای شخصیت او پی ریزی شده است .
7- فرزند آوری و تولید نسل دارای انگیزه های فردی مقدس و الهی است که در روایات متعدد به ان اشازه شده مانند اینکه زیاد شدن نسل بشر موجب فزونی یاد خدا و انجام اعمال نیک و کمک به همنوع و... می شود .
8- درست است افراد بشر برخی سراسر فساد هستند ولی در این بین افراد پاک سرشت کم نیستند و تعداد انها بیش از افراد مفسد است . و وجود مصلحان در کنار افراد پلید ارزش خود را پیدا می کند .
www.porseman.org