پرسش :

آیا صحیح است اگر انسان تجربه هایی از دنیای دیگر داشت، دیگر به گناه آلوده نمی شد؟

پاسخ :
یکی ازامتیازات انسان نسبت به حیوان،مختاربودن آن است.به این معناکه بتواند با اراده خویش طریق خیر و شر را انتخاب کند.این اختیارجائی معناپیداکرده و ممکن خواهد بودکه انسان، با اراده بتواند هم به راه هم به بیراهه برود. بنابراین بایدگفت انسان در همین دنیاست که می تواند مختارباشد زیرا این جهان محل امتحان و آزمایش است.
اگردقت کنید خداوند غرایز و تمایلات مادّى را در انسان قرار داده است تا حیات مادّى انسان براساس آنها سامان یابد. این به عنوان مقدّمه اى براى حیات معنوى و رشد و تکامل انسان لازم است. ولى اگر انسان رشد معنوى خود را در نظر نداشته باشد، در حیات مادّى دچار افزون خواهى و زیاده روى مى گردد. در این صورت، نفس او پیرو هواها و خواسته هاى بى حدّ و مرز و نادرست و ناروا مى شود. ارزش انسان نیز در همین است که با وجود چنین زمینه اى، که از ساخت سرشت او برخاسته است، در راه رشد و تعالى گام بگذارد. چرا که تعالى انتخابى، که با وجود عوامل مزاحم در کنار عوامل یارى دهنده تحقق مى یابد، از تعالى جبرى، والاتر و برتر است.