پرسش :
چگونه باید مدیرى را تربیت کرد که تمامى ارزشهاى اسلامى را به دقت رعایت کند؟
پاسخ :
اصولا پیدایش رفتار اختیارى در انسان، قبل از هر چیز، مرهون نوعى شناخت، آگاهى و بینش است. رفتار کورانه و بدون آگاهى و شناخت، رفتارى انسانى نیست و ارزش انسانى نخواهد داشت. براى اینکه حرکات و رفتار انسان معنا و ارزش پیدا کند و در سعادت او مؤثر باشد به شناخت عمیقى نیاز دارد. هر میزان که شناخت آدمى عمیق‌تر باشد، تأثیر آن در رفتار او بیشتر است و به رفتار ارزش بیشترى مى‌بخشد و این در صورتى است که شناخت او صحیح باشد و بدرستى در او تأثیر کند. مدیرى که نسبت به هستى، خدا و انسان، شناخت عمیقى نداشته باشد، چگونه مى‌تواند به ارزشهاى اسلامى که مبتنى بر شناخت است معتقد باشد؟ طبیعى است که اگر این اصول موضوعه را نپذیرد یا به آنها توجهى نداشته باشد، نتایج مطلوب هم بر آن مترتب نخواهد شد، علاوه بر بینش و دانش (تعلیم) نقش «تربیت» را نیز نباید به فراموشى سپرد. علاوه بر آموزش و تعلیم مدیران در زمینه مدیریت، باید زمینه رشد آنها را در بخش «مدیریت» نیز فراهم آورد؛ مدیرى که از شرایط اقتصادى خود رنج مى‌برد یا از جهت خانوادگى مشکل دارد، نمى‌تواند مدیر موفقى باشد؛ لذا باید به وضع زندگى و خانوادگى و اقتصادى او هم رسیدگى شود تا اینکه او در محیط کار خود جز «مدیریت» فکر دیگرى نداشته باشد.پس براى تربیت مدیران صالح و کارآمد باید از یک طرف آگاهیهاى لازم را به او داد و از طرف دیگر، موانع موفقیت در کار را برطرف کرد.
منبع:پیش نیازهای مدیریت اسلامی ، آیت الله محمدتقی مصباح ، قم : موسسه آموزشی امام خمینی 1367
اصولا پیدایش رفتار اختیارى در انسان، قبل از هر چیز، مرهون نوعى شناخت، آگاهى و بینش است. رفتار کورانه و بدون آگاهى و شناخت، رفتارى انسانى نیست و ارزش انسانى نخواهد داشت. براى اینکه حرکات و رفتار انسان معنا و ارزش پیدا کند و در سعادت او مؤثر باشد به شناخت عمیقى نیاز دارد. هر میزان که شناخت آدمى عمیق‌تر باشد، تأثیر آن در رفتار او بیشتر است و به رفتار ارزش بیشترى مى‌بخشد و این در صورتى است که شناخت او صحیح باشد و بدرستى در او تأثیر کند. مدیرى که نسبت به هستى، خدا و انسان، شناخت عمیقى نداشته باشد، چگونه مى‌تواند به ارزشهاى اسلامى که مبتنى بر شناخت است معتقد باشد؟ طبیعى است که اگر این اصول موضوعه را نپذیرد یا به آنها توجهى نداشته باشد، نتایج مطلوب هم بر آن مترتب نخواهد شد، علاوه بر بینش و دانش (تعلیم) نقش «تربیت» را نیز نباید به فراموشى سپرد. علاوه بر آموزش و تعلیم مدیران در زمینه مدیریت، باید زمینه رشد آنها را در بخش «مدیریت» نیز فراهم آورد؛ مدیرى که از شرایط اقتصادى خود رنج مى‌برد یا از جهت خانوادگى مشکل دارد، نمى‌تواند مدیر موفقى باشد؛ لذا باید به وضع زندگى و خانوادگى و اقتصادى او هم رسیدگى شود تا اینکه او در محیط کار خود جز «مدیریت» فکر دیگرى نداشته باشد.پس براى تربیت مدیران صالح و کارآمد باید از یک طرف آگاهیهاى لازم را به او داد و از طرف دیگر، موانع موفقیت در کار را برطرف کرد.
منبع:پیش نیازهای مدیریت اسلامی ، آیت الله محمدتقی مصباح ، قم : موسسه آموزشی امام خمینی 1367
