پرسش :
روایتی از حدیث قدسیه می فرماید: " اگر شما گناه نمی‌کردید خداوند قومی را خلق می‌کرد که گناه کنند ، آن‌گاه توبه کنند تا خداوند آن‌ها را بیامرزد ". اگر این طور هست چرا خدا را به زحمت بیندازیم لذا گناه می کنیم تا خدا قوم جدیدی را خلق نکند.راهنمایی بفرمایید.
پاسخ :
غفاریت و ستاریت حق ایجاب می کند تا ظرفیتی به وجود آید. این ظرفیت به این معنی نیست که بیان کند از شما گناه می خواهم بلکه قصد خدا بیان غفاریت و ستاریت خود است یعنی پوشش دهنده دهنده‌ی خطا و انحرافات هستم. انسان به دلیل تعلق مادی که دارد دچار کمبودها و شر و نقص‌هایی می شود که خداوند پوشش دهنده این شر و نقص هاست. این نه به معنای این است که گناه کند تا من ببخشم بلکه منظور این است که انسان کم و کسری‌هایی پیدا می کند که خداوند این کمبودها را پوشش می دهد.
غفاریت و ستاریت حق ایجاب می کند تا ظرفیتی به وجود آید. این ظرفیت به این معنی نیست که بیان کند از شما گناه می خواهم بلکه قصد خدا بیان غفاریت و ستاریت خود است یعنی پوشش دهنده دهنده‌ی خطا و انحرافات هستم. انسان به دلیل تعلق مادی که دارد دچار کمبودها و شر و نقص‌هایی می شود که خداوند پوشش دهنده این شر و نقص هاست. این نه به معنای این است که گناه کند تا من ببخشم بلکه منظور این است که انسان کم و کسری‌هایی پیدا می کند که خداوند این کمبودها را پوشش می دهد.
