شنبه، 4 خرداد 1392
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

معنای تسنیم چیست؟ آیا در قرآن و روایات چنین لفظی وجود دارد؟


پاسخ :
«تسنیم» از ریشه «سنم» به قسمت بالای هر چیزی می گویند.[1] واژه «تسنیم» یک بار در قرآن کریم آمده است، آن جا که می فرماید: «وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنیم»،[2] این واژه در آیه بعد چنین معنا شده است: «عَیْنًا یَشْرَبُ بها الْمُقَرَّبُونَ».[3] بنابر این، تسنیم عبارت است از: چشمه‏ اى که مقرّبان (درگاه خداوند) از آن مى ‏نوشند.
در روایتی رسول خدا (ص) می فرماید: تسنیم از بهترین نوشیدنى های بهشت است که آل محمد (ص) از آن مى ‏نوشند. و آنان از مقرّبان سابقه‏ دار هستند که شامل رسول اللَّه و على و خدیجه و ذریّه آنان (ع) که در ایمان و عمل به رسول خدا و امیر مؤمنان اقتدا کردند می شود.[4]
گوشه ای از آنچه در برخی تفاسیر در این باره آمده چنین است: «از این آیات استفاده مى‏ شود که "تسنیم" پاک ترین شراب بهشتى است که مقربان آن را به طور خالص مى‏ نوشند،[5] در این که چرا این شراب یا این چشمه "تسنیم" نامیده شده است، می گویند یا به دلیل آن است که این چشمه از رفعت و رتبه بزرگی برخوردار است و یا شرابى است از آسمان بهشت فرو مى‏ریزد.[6] همچنین گفته اند: در حقیقت شراب هاى بهشتى انواعى دارد: بعضى در نهرها جارى است که در آیات متعددى از قرآن به آن اشاره شده است. و بعضى در ظرف هاى دربسته مهر شده است، و از همه مهم تر شرابى است که از آسمان بهشت و یا طبقات بالاى آن فرو مى ‏ریزد و این همان شراب "تسنیم" است که هیچ یک از نوشیدنی هاى بهشتى به پاى آن نمى ‏رسد، و طبعاً تأثیرى که در روح و جان بهشتیان مى ‏گذارد از همه عالی تر و پر جاذبه ‏تر و عمیق تر است، و نشئه روحانى حاصل از آن غیر قابل توصیف است...».[7]
پی نوشت:
[1]. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 12، ص 306، دار صادر، بیروت، 1414 ق.
[2]. مطففین، 27.
[3]. همان، 28.
[4]. حسکانی، عبید الله بن عبدالله، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج 2، ص 425، التابعة لوزارة الثقافة و الإرشاد الإسلامی، مجمع إحیاء الثقافة الإسلامیة، تهران،1411 ق؛ ابن عقده کوفى، احمد بن محمد، فضائل أمیر المؤمنین (ع)، ص 218، دلیل ما، قم‏، 1424 ق‏.
[5]. بحرانى، سید هاشم، البرهان فى تفسیر القرآن، ج 5، ص 609، بنیاد بعثت، تهران، 1416 ق.
[6]. حقى بروسوى، اسماعیل، تفسیر روح البیان، ج 10، ص 372، دارالفکر، بیروت، بی تا.
[7]. ر.ک: مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج 26، ص 278، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1374 ش.
منبع:islamquest.net


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.