پرسش :
«صدقاتهن» و «اجورهن» در قرآن درباره چیست؟
پاسخ :
«صَدُقاتِهِنّ»،[1] در فضای بحث از ازدواج دائم آمده است، و از مَهریه به عنوان «صداق» نام برده شده است.[2] آیه ای که این واژه در آن آمده، اشاره به یکى از حقوق مسلّم زنان می کند و تأکید می نماید که شوهر، مَهریه همسر خود را بپردازد،[3] مگر این که آنان مهریه را ببخشند.[4]
همچنین این واژه به صورت ضمنی، اشاره به صداقت و راستی در پیمان ازدواج دارد.[5]
امّا «أُجُورَهُنَّ»،[6] اشاره به مسئله ازدواج موقت و به اصطلاح «متعه» دارد و مى فرماید: «زنانى را که متعه مىکنید مهر آنها را به عنوان یک واجب باید بپردازید».[7]
پی نوشت:
[1]. نساء، 4: «وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَیْءٍ مِنْهُ نَفْساً فَکُلُوهُ هَنیئاً مَریئاً»؛ و مهر زنان را (به طور کامل) به عنوان یک بدهى (یا عطیه،) به آنان بپردازید! (ولى) اگر آنها چیزى از آن را با رضایت خاطر به شما ببخشند، حلال و گوارا مصرف کنید».
[2]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 3، ص 262، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش؛ طباطبایى، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 4، ص 169، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1417ق.
[3]. تفسیر نمونه، ج 3، ص 262؛ حسینى جرجانى، سید امیر ابوالفتوح، آیات الاحکام، تحقیق، اشراقى سرابی، میرزا ولى الله، ج 2، ص 329 و 330، انتشارات نوید، تهران، چاپ اول، 1404ق.
[4]. آیات الاحکام، ج 2، ص 330؛ طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه بلاغی، محمد جواد، ج 3، ص 12، انتشارات ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، 1372ش.
[5]. حسینى همدانى، سید محمد حسین، انوار درخشان، تحقیق، بهبودی، محمد باقر، ج 3، ص 342 و 343، کتابفروشى لطفی، تهران، چاپ اول، 1404ق.
[6]. نساء، 24: «... فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَریضَةً ...»؛ و زنانى را که متعه [ازدواج موقت] مىکنید، واجب است مهر آنها را بپردازید.
[7]. تفسیر نمونه، ج 3، ص 335.
منبع:islamquest.net
«صَدُقاتِهِنّ»،[1] در فضای بحث از ازدواج دائم آمده است، و از مَهریه به عنوان «صداق» نام برده شده است.[2] آیه ای که این واژه در آن آمده، اشاره به یکى از حقوق مسلّم زنان می کند و تأکید می نماید که شوهر، مَهریه همسر خود را بپردازد،[3] مگر این که آنان مهریه را ببخشند.[4]
همچنین این واژه به صورت ضمنی، اشاره به صداقت و راستی در پیمان ازدواج دارد.[5]
امّا «أُجُورَهُنَّ»،[6] اشاره به مسئله ازدواج موقت و به اصطلاح «متعه» دارد و مى فرماید: «زنانى را که متعه مىکنید مهر آنها را به عنوان یک واجب باید بپردازید».[7]
پی نوشت:
[1]. نساء، 4: «وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَیْءٍ مِنْهُ نَفْساً فَکُلُوهُ هَنیئاً مَریئاً»؛ و مهر زنان را (به طور کامل) به عنوان یک بدهى (یا عطیه،) به آنان بپردازید! (ولى) اگر آنها چیزى از آن را با رضایت خاطر به شما ببخشند، حلال و گوارا مصرف کنید».
[2]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 3، ص 262، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش؛ طباطبایى، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 4، ص 169، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1417ق.
[3]. تفسیر نمونه، ج 3، ص 262؛ حسینى جرجانى، سید امیر ابوالفتوح، آیات الاحکام، تحقیق، اشراقى سرابی، میرزا ولى الله، ج 2، ص 329 و 330، انتشارات نوید، تهران، چاپ اول، 1404ق.
[4]. آیات الاحکام، ج 2، ص 330؛ طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه بلاغی، محمد جواد، ج 3، ص 12، انتشارات ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، 1372ش.
[5]. حسینى همدانى، سید محمد حسین، انوار درخشان، تحقیق، بهبودی، محمد باقر، ج 3، ص 342 و 343، کتابفروشى لطفی، تهران، چاپ اول، 1404ق.
[6]. نساء، 24: «... فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَریضَةً ...»؛ و زنانى را که متعه [ازدواج موقت] مىکنید، واجب است مهر آنها را بپردازید.
[7]. تفسیر نمونه، ج 3، ص 335.
منبع:islamquest.net
