پرسش :
آیا در آیات قرآن کریم به ولایت معصومین علیهم السلام اشاره ای شده است؟
پاسخ :
آیه ی شریفه ی «إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرا فِی کِتَابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالاْءَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلاَ تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکُمْ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکِینَ کَافَّةً کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ» از آیات ولایت است. ماه هاى دوازده گانه ائمه ى اثنى عشر علیهم السلام هستند که چهار «على» به تعداد ماههاى حرام دارند. «ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ» همان ولایت و تشیع است. این انوار تابناک از ابتداى آفرینش «یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالاْءَرْضَ» واسطهى فیض بوده و به دیگر پدیدهها روزى مادى و معنوى مىرساندهاند و بشر با نسبتهاى ناروا و نادرست مانند کاستن یا افزودن شمار ایشان یا نپذیرفتن ولایت آنان به خود ظلم نمایند: «فَلاَ تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکُمْ». «وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکِینَ کَافَّةً»؛ مشرکان در میدان ولایت همان کسانى هستند که قرآن بالا مىبرند و به نماز شب مشهور هستند. مرتجعانى دگماندیش که از ساحت قدسى ولایت نورى ندارند و تاریکاندیش مىباشند. با آنان باید بهسختى برخورد داشت وگرنه این مانعان همهى ولایتمداران را خواهند کشت. این آیه بسیار پرمحتواست و امورى که در باب ولایت براى مؤمنان پیش مىآید و نیز درگیرىها و نزاعها در آن آمده است. قرآن کریم براى حفظ اصل دین و قرآن کریم است که به نام ائمهى هدى علیهمالسلام تصریح نمىنماید. قرآن کریم نام پیامبران الهى را به صراحت مىآورد؛ چرا که دورهى ایشان به پایان رسیده است ولى دین نبى ختمى صلىاللهعلیهوآله دین خاتم است و باید تا روز قیامت ماندگار باشد، از این رو خداوند متعال از تصریح به اسم اوصیاى پیامبر ختمى صلىاللهعلیهوآله خوددارى مىنماید تا معاندان، مبغضان و بدخواهان ایشان سند اصلى دین را در آتش کینه و نفرت خود از بین نبرند و آن را نسوزانند آن گونه که بسیارى از قرآنها را جمع آوردند و سوزاندند و تنها نسخهى جمعآورى شده توسط خلیفهى جور را بر گرفتند.
منبع: پایگاه حضرت آیت الله العظمی نکونام (دامت برکاته).
آیه ی شریفه ی «إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرا فِی کِتَابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالاْءَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلاَ تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکُمْ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکِینَ کَافَّةً کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ» از آیات ولایت است. ماه هاى دوازده گانه ائمه ى اثنى عشر علیهم السلام هستند که چهار «على» به تعداد ماههاى حرام دارند. «ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ» همان ولایت و تشیع است. این انوار تابناک از ابتداى آفرینش «یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالاْءَرْضَ» واسطهى فیض بوده و به دیگر پدیدهها روزى مادى و معنوى مىرساندهاند و بشر با نسبتهاى ناروا و نادرست مانند کاستن یا افزودن شمار ایشان یا نپذیرفتن ولایت آنان به خود ظلم نمایند: «فَلاَ تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکُمْ». «وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکِینَ کَافَّةً»؛ مشرکان در میدان ولایت همان کسانى هستند که قرآن بالا مىبرند و به نماز شب مشهور هستند. مرتجعانى دگماندیش که از ساحت قدسى ولایت نورى ندارند و تاریکاندیش مىباشند. با آنان باید بهسختى برخورد داشت وگرنه این مانعان همهى ولایتمداران را خواهند کشت. این آیه بسیار پرمحتواست و امورى که در باب ولایت براى مؤمنان پیش مىآید و نیز درگیرىها و نزاعها در آن آمده است. قرآن کریم براى حفظ اصل دین و قرآن کریم است که به نام ائمهى هدى علیهمالسلام تصریح نمىنماید. قرآن کریم نام پیامبران الهى را به صراحت مىآورد؛ چرا که دورهى ایشان به پایان رسیده است ولى دین نبى ختمى صلىاللهعلیهوآله دین خاتم است و باید تا روز قیامت ماندگار باشد، از این رو خداوند متعال از تصریح به اسم اوصیاى پیامبر ختمى صلىاللهعلیهوآله خوددارى مىنماید تا معاندان، مبغضان و بدخواهان ایشان سند اصلى دین را در آتش کینه و نفرت خود از بین نبرند و آن را نسوزانند آن گونه که بسیارى از قرآنها را جمع آوردند و سوزاندند و تنها نسخهى جمعآورى شده توسط خلیفهى جور را بر گرفتند.
منبع: پایگاه حضرت آیت الله العظمی نکونام (دامت برکاته).