پرسش :

در مواردى که براى معالجه بیمار باید اذن گرفت تا ضمان متوجّه طبیب نشود، بفرمایید: 1. آیا اذن از ولىّ طفل ممیّز کافى است، یا باید از طفل هم اذن گرفته شود؟ 2. به هنگام عمل جرّاحى بر روى بیمار بیهوش، از کدام یک از کسان بیمار باید اذن گرفت؟ آیا ترتیب، یا اولویّتى در کار است؟ 3. در مورد بیمار بیهوش یا طفلِ صغیرِ مصدوم، که مشخّص نیست ولىّ دارد یا ندارد، و دسترسى به حاکم شرع هم نیست، و عدول المؤمنین (مؤمنان عادل) هم حاضر نیستند، و معالجه هم فوریّت دارد، تکلیف چیست؟ 4. آیا طبیب مى تواند از حاکم شرع اسلام براى کلّ موارد مشابه فوق قبلاً اذن بگیرد؟

پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):
1. اذن ولى کافى است.
2. از ولىّ شرعى او اذن بگیرد، و اگر ولىّ شرعى نداشت از حاکم شرع.
3. در این گونه موارد ما به اطبا اجازه مى دهیم که با رعایت دقّت و احتیاط وظیفه را انجام دهند.
4. نسبت به مواردى که دسترسى به ولى نیست، یا ولى ندارد مانعى نیست.
منبع: makarem.ir