پرسش :
زوجه اى به علّت بیمارى پیسى زوج (بیمارى برص که در هر دو پا و هر دو دست اوست) از غذا خوردن با زوج و نیز در انجام وظایف زناشویى با او کراهت دارد. حال با توجّه به این که بیمارى زوج مسلّم و مبتنى بر گواهى پزشکى قانونى است و با عنایت به این که اقوام و خویشاوندان زوجه به لحاظ بیمارى زوج محدودیت شدیدى در رفت و آمد خود قائل شده و تقریباً قطع رابطه نموده اند، و حتّى مردان آنها حاضر به دست دادن با زوج نیستند، آیا چنین وضعیتى براى زوجه «عسر و حرج» محسوب مى شود؟
پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):
اگر ترس آنها از سرایت بیمارى مزبور از نظر پزشکى بجاست و پزشکان آن را تأیید مى کنند، عسر و حرج در فرض بالا مسلّم است.
منبع: makarem.ir
پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):
اگر ترس آنها از سرایت بیمارى مزبور از نظر پزشکى بجاست و پزشکان آن را تأیید مى کنند، عسر و حرج در فرض بالا مسلّم است.
منبع: makarem.ir
