مشاعره رضوی

از دلم تا لب ایوان شما راهی نیست

نیمه جانیست، در این فاصله قربان شما

همراهان همیشه همراه به مناسبت تولد امام رضا (ع) ابیات و بیت های خود را به صورت مشاعره در این تاپیک ارسال نمایید .ضمنا تمام اشعار و ابیات   فقط در مورد امام رضا (ع) باشد.

قابل توجه دوستان عزیز :

پاسخ بعدی بایستی با حرف آخر بیت قبلی آغاز شود.

لطفا اجازه دهید به مشاعره شما،کاربر دیگری پست بزند وبعد مجدد شما در جواب پست بزنید.

برای اطمینان ،پس از پست زدن،مجدد به پست قبلی توجه کنید و اگر کاربری زودتر از شما پست زده بود،لطفا پست خود را ویرایش کنید و بر اساس حرف اخر پست قبلی شعر قرار دهید

از دلم تا لب ایوان شما راهی نیست

نیمه جانیست، در این فاصله قربان شما

السلام ای حضرت شمس الشموس

مالک ملک قضا ای شاه طوس

صاحب تاج کرامت از ازل

خوش نمودی بر سریر دل جلوس

در ساحت درگاه تو زانو زده بودیم

نزدیک سحر بود، نسیمت به تنم افتاد

گویا همه عطر گل شب بو زده بودیم

فردای همان ب، سر هر برزن و هر بام

یک پرچم یا ضامن آهو زده بودیم

مجبور شدم به هرکسی رو بزنم

در محضر هر غریبه زانو بزنم

تحقیر شدم چونکه فراموشم شد

یک سر به شما ضامن آهو بزنم

می‌گریم آنقدر که کمی وا شود دلم

در بین زائران شما جا شود دلم

بر بال کفتری دل خود را نوشته‌ام

باید کدام صحن تو انشا شود دلم؟

السلام علیک یا ایها الرئوف

من زهم بگشوده ام چشم ترم

بس تماشایی است کوی دلبرم

میزند اینجا دل من بال و پر

می شوم اینجا ز خود هم بی خبر

روشنی شمس و مه، ز آجر گنبد زرد رضاست

صحن با صفای او، مدینه و کعبه و کرببلاست...

تا دم مرگم دو چشمم بر در است و منتظر
...بهر دیدار توام ، بنما نگاهی یا رضا

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

آقا سلام سوز و نوایی به ما بده

هر صبح و شام حال بکایی به ما بده

دل تنگ دیدن تو شدیم ایهاالغریب

آغوش خویش وا کن وجایی به ما بده

همیشه رو به گنبد با خدای خود سخن گفتم
همیشه در حرم محکم شد ایمانی که من دارم

نسیم رحمتش ، بار گناه از دوش بردارد
به آهی کاه گردد کوه عصیانی که من دارم

السلام علیک یا ایها الرئوف

من کبوترانه می سپارم دل را

آقایی و رد نمی کنی سائل را

دل چیز کمی ست آری اما بپذیر

از دست من این تحفه ناقابل را

از غم دوریِ تو حال خرابی دارم
چه شود با نظر لطف کنی آبادم
پیش دشمن به خدا آبرویم خواهد رفت
تو اگر روز قیامت نرسی بر دادم

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا ایها الامام الرئوف

می زدم بال و پری
دور تا دور حرم
از دلم پر می زد
ماتم و غصه و غم