خاطرات جالب دوران تحصيل خود را بنويسيد

سلام دوستان

موضوع انشا: خاطرات جالب و خواندني (طنز و خنده دار و  يا آموزنده) دوران تحصيل خودتون رو بنويسيد و به خاطره  نفر قبل خودتون به عنوان معلم نمره بدين.

تو دوران تحصيل اكثرا جزء گروه سرود مدرسه بودم. كلاس ما معمولا تو اينجور كارها اول بود البته تو مدرسه. نمايش بازي مي كرديم و سرود اجرا مي كرديم. يكي از همكلاسيهام هميشه سرود مي آورد و آهنگ مي ذاشت روش. خودش تك خوان بود و مي خوند. معلم پرورشي هم هميشه تا مناسبتي مي شد ما رو خبر مي كرد كه مثلا براي دو روز ديگه يا يك هفته ديگه در مورد فلان مناسبت سرود مي خواهيم و بايد اجرا كنيد.

خلاصه بگم.... گروه سرود مدرسه ما بوديم.

يك روز خانم معلم پرورشي اومد و گفت بچه ها من يادم رفته بود بهتون بگم. دو هفته پيش به من گفته بودن و من حواسم نبود دو روز ديگه مسابقه سرود بين مدارسه. بايد سرود آماده كنين. دو سرود بايد باشه. تكراري نباشه و .....

ما رو مي گي كارد مي زدي خونمون در نمي اومد. با هزار بدبختي يكي از سرودهاي قبلي رو همون روز تمرين كرديم و فرا دوستم يك شعر آورد و يك آهنگ خيلي قمر در عقرب هم گذاشت روش و گفت اينو حفظ كنيد. جالب اينجا بود كه از بس عجله كرده بود بدخط نوشته بود شديد و وقتي مي خواست به ما بگه چند تا كلمه رو عوضي به ما گفت و گفت بايد حفظشون كنيد.

دقيق يادمه شعرش اين بود

باز مي رود بر زبان من      قصه زبان سوز عاشقان

....

اي دل اي خزان گوي زردگون        كي نهي قدم زين قفس برون

....

بعد ما مي خونديم

اي دل اي خزان گوي زردگونِ آبي      نهي قدم زين قفس برون

الان حفظم اون موقع هر كاري كردم نتونستم حفظش كنم

از جمع 14 - 15 نفري ما فقط يك نفر اين دو بيت رو تونسته بود حفظ كنه. نفر جلو(صف مثلثي بود. رديف اول يكي رديف دوم 2 نفرو....). فردا مثلا مسابقه بود. 

روز بعدهمين دو بيت رو روي كاغذ نوشتيم و برديم تو صف وايساديم و مشغول خوندن شديم. تازه مربي پرورشي هم همراهمون نبود. يكي از داوران مسابقه متوجه شد و اومد وسط خوندنمون كاغذها رو از ما گرفت .....

ما همه ساكت شديم به جز نفر اول كه حفظ كرده بود. كه البته بعد كه ديد تنهاست اون هم ساكت شد. همه هاج و واج همديگه رو نگاه مي كرديم و بعد اشكامون سرازير شد..... بعد از كلي حرف و خواهش قبول كردن كاغذهامون رو پس بدن ولي امتياز ازمون كم كنن.

اينقدر ناراحت شده بوديم كه همگي زديم زير گريه. خدا مي دونه چه آبروريزي بود.... دلمون شكسته بود و آبرومون هم رفته بود. كلي به خانم پرورشي بد و بيراه گفتيم. ......

البته تقصير ما نبود ولي فردا مربي پرورشي نمي دونم تو خونه ش بود، بيرون بود. نمي دونم  چي شد پاش شكست.

اين بود انشاي من. حالا نمره من چنده؟؟

با سلام و تشکر از آجی سلما به خاطر این پست خوبی که ایجاد کردند .من نمره این خاطره ای که تعریف کردید را 20 میدم

راستش وقتی داشتم خاطره آجی سلما را می خوندم یاد خاطره ای تقریبا مشابه این افتادم

یادمه راهنمایی که بودیم منم جزو گروه سرود و تواشیح مدرسه بودم .فکر می کنم 3 -4 روز وقت داشتیم که تواشیح تیتراژ سریال امام علی را آماده کنیم چون متن شعر عربی بود یه کم سختمون بود ولی خیلی زود یاد گرفتیم و توی اون چند روز خیلی با هم تمرین کردیم .از طرف آموزش و پرورش هم قرار بود بیان.

خلاصه سرتونو درد نیارم .چشمتون روز بد نبینه دوستان

نوبت تواشیح ما شد و رفتیم بالای سکو .آهنگ پخش شد و هیچ صدایی از هیچ کدوم ما در نیومد .هی بنده خدا معلم پرورشی مون می گفت بچه ها شروع کنین ولی ما از ترس و خجالت نمی تونستیم بخونیم هی می گفت بچه ها عیبی نداره آهنگ رفتش جلو ،شما از اینجا بخونید ولی صدا از هیچ کدوم ما در نمی اومد هی متن شعر رو برامون می خوند که ما یادمون بیاد:

کل صبح و کل اشراق ایا

تبک عینی به دمع مشتاق ایا

قد لسعت حیه الهوا کبدی

فلا طبیب لها و لا راقی

ان الحبیب الذی شفقت به

و عنده رقیتی و تریاقی

زد مار هوا بر جگر غمناکم

سودی نکند فسونگر چالاکم

آن یار که عاشق جمالش شده ام

هم نزد ویست رقیه و تریاکم

تا اینکه دیدیم دیگه خیلی آبرومون رفت وسط آهنگ بدون اینکه حتی یه کلمه بخونیم دویدیم تو سالن

اینم از خاطره من ،البته بگما الان خاطره شده برام اون موقع ها تا مدت ها سوژه بچه ها بودیم تو مدرسه

با سلام و تشکر از شما دوستان عزیز

این خاطره ایی که میخوام تعریف کنم برای تقریبا10 ساله پیشه ، معلم قرار بود ببره پای تخته و از همه ما درس  علوم رو بپرسه هوا هم خیلی سرد بود و فصل زمستون ، اکثر بچه ها سرما خورده بودن، کلاس ساکت ساکت بود و معلم تو دفتر نگاه میکرد تا اسم یه نفرو بخونه راحت میشد صدای قلب خودمونو بشنویم ، صدای معلم اومد که گفت یاسر سمندری، یاسر بیچاره تابلو بود که با شنیدن اسمش قفل کرده بود، درس بلد نبود  جز کی  دو نفر  کسی بلد نبود،خلاصه رفت جلو ، معلم سوال اول رو پرسید یاسر به جای جواب دادن از ترس هم میلرزید هم بخاطره سرمایی که خورده بود فس فس میداد،معلم سوال دوم رو پرسید و همچنان یاسر فس فس میداد معلم از جاش بلند شد و سوال سوم رو پرسید ،  یاسر به تخته سیاه تکیه داده بود و فس فس یاسر به اوج خودش رسیده بود ، معلم با صدای بلند داد کشید برای چی نخوندی ؟؟؟؟همزمان دست راست معلم  رفت بالا و چنان محکم به صورت یاسر خورد که سر یاسر 130 درجه به سمت تخته سیاه چرخید یاسر فقط گریه میکرد ، یاسر دیگه فس فس نداد انگار بینی یاسر سبک شده بود چون با ضربه معلم تمام محتویات بینی یاسر رو تخته سیاه  چسبید.

معلم دیگه حرفی برای گفتن نداشت به یاسر گفت بورو یه دستمال بیار تخته سیاه رو پاک کن بعد بشین، ما داشتیم از خنده منفجر میشدیم ولی نمیتونستیم بخندیم ، یاسر اومد نشست و اون روز معلم از کسی درس نپرسید

این بود خاطره من از دوره راهنمایی 

سلام اجی nazaninfatemeh

خیلی خاطره جالبی بود من بیست میدم به این خاطره
 

سلام   ممنون از این تاپیک جالب 

راستش من خاطره زیاد دارم چون بی نهایت شیطون بودم   خاطره همه رو خوندم همه جالب بود   به همه 20 میدم   فعلا یکی از خاطراتم رو میگم 

تو دوران راهنمایی در یک مدرسه کوچک  با یک مدیر و ناظم بسیار جدی درس خوندم معلم  ادبیات رو بسیار دوست داشتم   یه روز معلم در گوش من گفت یه چیزی بهت میگم اما فعلا به کسی نگو مدیر گفته کسی نفهمه  منم  گفتم باشه  خانم یواشکی گفت امتحان کنسل شده 

از خوشحالی تو حال خودم نبودم  فقط موقعی به خودم امدم که دیدم پروندم رو میز ه  دارن اخراجم  میکنن  از خوشحالی تو کلاس فریاد زده بودم که امتحان  نیست بچه های کلاس هم تمام مدرسه رو گذاشته بودن رو سرشون

بیچاره معلممون    منو چپ چپ نگاه میکرد  اما گریه هامو که دید   دلش سوخت گفت خانم مدیر  ببخشیدش گناه داره

بخشید اما گفت فردا با مامانت بیا    حالا چه جوری به مامانم میگفتم

اون موقع کلی گریه کردم اما الان میخندم 

  این یکی از خاطر هام بود نزدیک 30  40  تا خاطره دارم بازم میگم 

سلام

من تو دوران پیش دانشگاهی یک روز زنگ اخر معلم نداشتیم و مدیر گفت برید حیاط مدرسه تا زنگ مدرسه بخوره برید خونه منم که طبق معمول نمیتونستم ساکت بشینم به بچه ها گفتم بیاید یه کاری کنیم گفتن چیکار گفتم بیاید سر بابای مدرسه رو گرم کنیم از مدرسه در بریم از ان همه تعداد شاگرد دونفر ترسیدن واقعا یعنی چی نمیدونم گفتم باشه شما سر بابای مدرسه رو گرم کنید ازش خرید کنید تا ما در بریم بعد جاتون خالی در رفتیم تا سر کوچه انقدر خندیدیم همه کوچه داشتن از خونه هاشون مارو نگاه میکردن که چی شده که انقدر سرو صدا شده  خلاصه رفتیم و فرداش گفتن که باید پدر و مادر بیارید و ماهم ان قدر التماس کردیم که مدیر از خیرش گذشت

ولی با این حال که چند سال میگذره الان یادم میافته به خودم افتخار میکنم یه همچین جسارتی داشتم

کلا هرکی با من بود بهش خوش میگذشت چون یه جا ساکت نمیشستم

راستی من به همه 20 میدم خیلی جالب بوده تا حالا امیدوارم این پست همینطور ادامه داشته باشه و همه خاطراتشون رو بنویسن جالبه

با سلام خمت شما

یه زمانی خیلی سال پیش که اول راهنمایی بودیم . سر کلاس عربی بودیم بعد از امتحان که موضوع امتحان تشخیص مونث  و یا مذکر بودن کلمات بود. نمره کم آوردیم معلم مارو به همراه چند شاگرد مثل مارو صف کرد جلوی تخته

نوبتی دست نوازشش رو به روی ما کشید.

اون گذشت و متاسفانه بعد از امتحان فهمیدیم گیر کارمون کجا بوده که امتحان رو نمره کم آوردیم.

کجا این مورد رو جالب می کنه.

چند روز پیش داشتم از توی یه کوچه ای رد می شدم نگام افتاد به یه نفری ، بیشتر دقت کردم دیدم همون معلم عربیمون بود. اونم منو دید و متوجه شد که احتملا شاگردشون بودم

من منتظر شدم به هم نزدیک بشیم بهشون سلام بدم  اما ایشون تو همون فاصله پیش دشتی کرد و سلام داد.

با هم دست دادیم و ماجرا رو براش با پرویی تعریف کردم و گفتم شما یکی دو تا به من سیلی زدید اونم کم نیاورد و گفت بیا یکی دیگه هم بزنم بشه سه تا !!!! .

البته شوخی می کرد و در اخرش طلب حلالیت کرد و گفت حلال کنا منم گفتم بابا این چه حرفیه و نفرمایید . وووو

اون کوچه ای که ما همدیگه رو دیدیم داخل همون کوچه می نشستن حالا جالبه این کوچه دقیقا روبروی مدرس ابتدایی ما بود !!! .

خلاصه خیلی خوشحال شدم دیدمشون انشالله که خدا خیر بده بهشون. و اون ور دست مارو بگیرن.

این بود انشای من که دیگه نگن کسی مارو تحویل نمی گیره.

راستی یه پیشنهادم داشتم اونم اینکه مدیر محترم ارش رو ازشون بخواییم بیان خاطرشون رو بگن.

معلم فيزيك پيش را سر كار ميذاشتيم

بنده خدا ديلي داشت و بعد مطلب را يادش ميرفت ما هم همون مطلب را ميگفتيم و اون هم چندين بار تكرارش ميكرد

اجی یاس سلام

چقدر شیطون بودین تو مدرسه .بازم از این خاطره های بامزه تون بذارید.چون هر کی ندونه من که میدونم شما چقدر شیطون بودی
 

سلام اجی جون

شما که همرو میدونید من اینا رو برای انهایی میذارم که منو نمیشناسن دیگه هرکی ندونه شما میدونید که من حتی یکبار اخراج هم شدم تو دبیرستان انقدر که شلوغ بودم

یادش بخیر

یادت میاد خواهر
 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
آجی ما که نمیدونیم برای ما بگید
 

سلام آجی جونم

اونروزا شاید جالب نبود که هیچ ،تلخ هم بود ولی الان خاطره شده برامون

الان که خدا رو شکر به جایی که دوست داشتی و آرزو داشتی رسیدی
 

امروز یاد یه خاطره افتادم

کلاس سوم ابتدایی بودم مدرسه از  این برنامه فیتیله دعوت کرد بیان مدرسه  ما البته اون موقع فیتیله نبود تو یه برنامه کودک بازی میکردن 

اومدن مدرسه  قرار شد یه تعداد بجه رو ببرن بالا سن باهاشون بازی  کنن  من رو هم بردن   وای چقدر خوشحال بودم  

توی دوران ابتدایی با یکی از همکلاسیهای صمیمیم قهر کرده بودیم. معلممون فهمید صدامون زد اومدیم پای تخته، گفت دستهاتون را گچی کنید و بمالید به صورت هم. این کارا کردیم همه کلاس خندیدیم و با هم آشتی کردیم.