پرسش
 بعضی قائلند که پنهان شدن امام دوازدهم(عج) در غار، به جهت ترس از ستمگران است، پس وقتی این خطر با به قدرت رسیدن حکومت‌های شیعه مانند

عبیدی‌ها (فاطمی‌ها) و آل بویه‌ها و صفوی‌ها و دولت فعلی ایران رفع شد، چرا ظهور نکرد؟!

پاسخ اجمالی
منظور از غیبت امام دوازدهم(عج) پنهان شدن آن حضرت در غار و زندگی دور از مردم نیست، بلکه آن حضرت در بین مردم زندگی و رفت و آمد می‌کنند و همانند دیگر افراد جامعه، یک زندگى عادى دارند، حضرت مردم را می‌بینند و آنها را می‌شناسند مردم نیز حضرت را می‌بینند، اما ایشان را نمی‌شناسند و نمی‌دانند که ایشان همان حضرت مهدی موعود(عج) هستند تا وقتی که زمان ظهور فرا برسد و ایشان خود را به عنوان امام و پیشواى شیعیان جهان، به مردم معرّفى خواهند کرد؛ زیرا امر غیبت و ظهور حضرت مهدی به اراده و فرمان الهی است و هر گاه خدای تعالی اراده فرماید واقع خواهد شد.

غیبت امام علاوه بر حفظ جان امام مهدی(عج) علت‌ها و حکمت‌های دیگری نیز دارد از جمله:
1. ایجاد زمینه اجرای احکام الهی در جامعه.
2. امیدبخشیدن به مؤمنان و منتظران
3. تربیت و خودسازى؛ در روایات زیادی بیان شده است که؛ امام زمان(عج) در دوران غیبت به‌طور مداوم مراقب حال پیروان خویش است.
4. پاسدارى آیین خدا در جلو گیری از آمیختن آن با سلیقه‌ها و افکار شخصى.
5. امام زمان(عج) در زمان غیبت همچون خورشید پشت ابر است که مردم از برکات و هدایت‌های پنهان و آشکار امام زمان (عج) بهره‌مند هستند.

پاسخ تفصیلی
امامت، همان ادامه مسیر نبوّت است[1] و امام تمام ویژگی‌‏هاى یک نبى را دارد، مگر این‌که دیگر بر او وحى نشده و نزول آیات قطع می‌‏شود. امام و پیشوای دینى در اسلام از سه جهت ممکن است مورد توجه قرار گیرد:

1. از جهت حکومت اسلامی؛ یعنی اقدام براى برقرارى حکومت و رها نمودن مردم از سلطه حاکمان جور
2. از جهت بیان معارف و احکام اسلامی
3. از جهت رهبرى و ارشاد حیات معنوى‏

شیعه معتقد است همان‌طور که جامعه اسلامى به هر سه جهت نامبرده نیازى ضرورى دارد، کسى که متصدى اداره جهات نامبرده است و پیشوائى جماعت را در آن جهات به عهده دارد، از ناحیه‌ی خدا و رسول باید تعیین شود و البته پیغمبراکرم(ص) نیز به امر خدا تعیین فرموده است.[2] پس، سه مورد بیان شده، عمده‌‏ترین وظایف امام را نشان می‌‏دهند.

انجام این وظایف در صورتی ممکن است که جان امام و سلامتی او حفظ شود. امام نیز وظیفه دارد برای حفظ دین، جان خود را حفظ نماید. همان‌طوری که انجام وظایف پیامبر نیز منوط به حفظ جان و سلامتی اوست. بر همین اساس است که وقتی پیامبر اکرم(ص) اوضاع مکه را نامساعد و جان خویش را در معرض خطر دیدند با یک برنامه امنیّتی حساب شده امام علی(ع) را به‌جای خویش گذاشته و مخفیانه به همراه ابوبکر به غار ثور رفته و در آنجا برای مدتی مخفی شدند و در یک شرایط مناسب مکه را به مقصد مدینه ترک کردند؛ زیرا زندگی و سلامت شخص پیامبر اکرم(ص) شرط دوام نزول وحی و بقای اسلام در آن برهۀ زمانی خاص بود.

لازم به تذکر است غیبت امام زمان(عج) به‌صورت پنهان شدن در غار نیست، بلکه آن‌حضرت نیز، همانند دیگر افراد جامعه، یک زندگى عادى دارند، در بین مردم رفت و آمد می‌کنند و مردم او را می‌بینند اما ایشان را نمی‌شناسند و نمی‌دانند که ایشان همان حضرت مهدی موعود هستند.[3] وقتی که زمان ظهور فرا برسد، ایشان خود را به عنوان امام و پیشواى شیعیان جهان، به مردم معرّفى خواهند کرد؛ زیرا امر غیبت و ظهور حضرت مهدی(عج) به اراده و فرمان الهی است و هر گاه خدای ‌تعالی اراده فرماید واقع خواهد شد.

از طرف دیگر غیبت امام مهدی(عج) علاوه بر حفظ جان آن حضرت، علت‌ها و حکمت‌های دیگری نیز دارد از جمله:

1. ایجاد زمینۀ اجرای احکام الهی در جامعه: اگر شرایط نابسامان اجتماعى و عدم آمادگی امت اسلامى، به گونه‌ای باشد که امام نتواند برخى از وظایف را که جنبه طرفینى دارد و اتمام آن به مساعد شرایط امت وابسته است انجام دهد،[4] مطمئناً باید به دنبال ایجاد آن زمینه‌ها و شرایط باشیم که آماده شدن آنها نیاز به زمان زیادی دارد مخصوصاً اگر به دنبال حکومت جهانی و پیاده کردن دستورات اسلام در تمام گیتی باشیم که هدف اسلام چیزی جز این نیست، چنان‌که قرآن می‌فرماید: «ما می‌‏خواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روى زمین قرار دهیم!».[5]

2. امیدبخشى: اعتقاد به امام زنده‌اى که هر لحظه امید به ظهور آن است، همچون زنده بودن فرمانده در میدان جنگ است که موجب دلگرمى و امید به پیروزى در سربازان است.
3. اثر تربیتى و خودسازى: در روایات زیادی بیان شده است که؛ ائمه اطهار(ع) همه هفته پرونده‌ی اعمال پیروان خویش را می‌بینند[6] که در دوران غیبت، امام مهدی(عج) مراقب حال پیروان خویش است و همه هفته بر اعمال آنها نظر می‌افکند. توجه به این نظارت امام زمان(عج) می‌تواند تأثیر ویژه‌اى روى افراد بگذارد؛ زیرا مؤمنان منتظر، خود و اعمال خود را حاضر در محضر آن وجود شریف می‌دانند و از ترس این‌که مبادا خاطر آن عزیز را مکدر نمایند و موجب ناراحتى و یا محروم از عنایت ویژه ایشان شوند، مواظب اعمال و رفتار خویش بوده و براى قرب بیشتر و جلب توجه خاص آن‌حضرت، در راه تعالى و آمادگى بیشتر تلاش می‌نمایند.

4. پاسدارى دین خدا: امام على(ع)، در کلامى نورانى و کوتاه، لزوم وجود رهبران الهى در هر عصر و زمان را بیان فرموده: «بلى لَا تَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ قَائِمٍ لِلَّهِ بِحُجَّةٍ إِمَّا ظَاهِراً مَشْهُوراً وَ إِمَّا خَائِفاً مَغْمُوراً لِئَلَّا یَبْطُلَ حُجَجُ اللَّهِ وَ بَیِّنَاتُه‏»؛[7] بله، هیچ‌گاه زمین از قیام کننده‌ی با حجّت و دلیل خالى نمی‌ماند. خواه ظاهر و آشکار باشد، یا بیمناک و پنهان از دید مردم. تا دلایل روشن الهى ضایع نگردد، و به فراموشى نگراید.

مقصود از «ظاهراً مشهوراً» (آشکار)، اولیای الهی و جانشینانشان است که قدرت و توانایی بر اظهار علم و عمل به آن، دارند، در میان مردم آشکارا زندگی می‌کنند و به هدایت آنها می‌پردازند؛ یعنی انبیا و یازده امام معصوم(ع) که این وظیفه الهی را آشکارا انجام دادند. و مقصود از «خائفاً مغموراً» (بیمناک و پنهان از دید مردم)، کسى است که به امر و مصلحت الهی چنان موقعیّتی را ندارد؛ یعنی حضرت حجّت منتظر(ع)؛ آن‌حضرت به جهت دشمنان زیادى که دارد، و دوستان مخلص او اندک‌اند، به امر الهی از دید مردم پنهان است و ظهور و آشکار شدن او به امر الهی و در موقعیّت مناسب تحقق پیدا خواهد کرد، اما آن‌حضرت وجود دارد؛ هر چند ظاهر نیست، و وجود او براى بشر لطفى از سوی خدای متعال است و ظهور او لطفى دیگر و بالاتر. همچنین شیعه معتقد است که این سخن امام علی(ع) تصریحى است از طرف آن بزرگوار، بر لزوم امامت میان مردم در تمام زمان‌ها تا وقتى که تکلیفى وجود دارد، و امام با حجّت و برهان الهى بر امور مردم رسیدگى می‌کند و بر طبق حکمت الهى وجود او ضرورت دارد.[8] بنابراین، خداوند هرگز خلق خودش را از حجّت و هادى و راهنما خالى نگذاشته است؛ خواه پیامبرى بوده باشد یا کتاب آسمانى بازمانده از پیامبران یا امام معصوم ظاهر یا پنهان از دید مردم و یا سنّت و سیره و روش آنان.

با گذشت زمان و آمیختن سلیقه‌‏ها و افکار شخصى به مسائل مذهبى و گرایش‌هاى مختلف به سوى برنامه‌هاى ظاهر فریب مکتب‌هاى انحرافى و دراز شدن دست مفسده جویان به سوى مفاهیم آسمانى، اصالت پاره‌اى از این قوانین از دست می‌رود و دست‌خوش تغییرات زیان‌بخشى می‌گردد.

این آب زلال که از آسمان وحى نازل شده، با عبور از مغزهاى این و آن، تدریجاً تیره و تار گشته، صفاى نخستین خود را از دست می‌دهد و با آرایش‏ها و پیرایش‏هاى کوته بینانه افراد و افزودن شاخ و برگ‌هاى تازه به آن، چنان می‌شود که گاهى بازشناسى مسائل اصلى دچار اشکال می‌گردد.

با این حال، آیا ضرورى نیست که در میان جمع مسلمانان کسى باشد که مفاهیم فنا ناپذیر تعالیم اسلامى را در شکل اصلی‌اش حفظ و براى آیندگان نگه‌دارى کند؟ آیا مجدداً وحى آسمانى بر کسى نازل می‌شود؟ مسلماً نه! زیرا با خاتمیت دین اسلام باب وحى براى همیشه بسته شده است. پس چگونه باید آیین اصیل حفظ گردد و جلوى تحریفات و تغییرات و خرافات گرفته شود و این آیین براى نسل‌هاى آینده محفوظ بماند، آیا جز این است که باید این رشته به وسیله‌ی یک پیشواى معصوم ادامه یابد، خواه آشکار و مشهور باشد، یا پنهان و ناشناس،[9] تا «دلایل الهى و نشانه‌هاى روشن پروردگار باطل نگردد و به خاموشى نگراید». سینه‌ی امام زمان(ع) و روح بلندش، صندوق آسیب‌ناپذیر حفظ اسناد آیین الهى است که همه‌ی اصالت‌هاى نخستین و ویژگی‌هاى آسمانى این تعلیمات را در خود نگاه‌دارى می‌کند.

4. تربیت یاران و افراد و کادر مورد نیاز حکومت جهانی: از برکات امام زمان(عج) در زمان غیبت این است که گروهى شایسته در پرتو این ارتباط، تدریجاً ساخته شوند. امام زمان(عج) شخصیتى است بى‌همتا که دل‌هاى آماده، در هر جا که باشند، تحت تأثیر جذبه‌ی مخصوص اشعه‌ی نیرومند و پر دامنه‌ی شخصیتش، قرار می‌گیرند و از این طریق آن امام معصوم می‌تواند به تربیت نفوس بپردازد، هر چند خود نفوس، چندان آگاه نباشند.[10]

5. امام زمان(عج) در زمان غیبت همچون خورشید پشت ابر است.[11] همان‌طوری که مردم از نور و گرما و انرژی‌های بی‌شمار خورشید پشت ابر بهره می‏برند، در زمان غیبت نیز از برکات و هدایت‌های پنهان و آشکار امام زمان(عج) بهره‌مند هستند. بنا بر این، علت غیبت منحصر در عدم امنیت حفظ جان حضرت مهدی(عج) نیست.
 

منابع:
[1]. آل یاسین، محمد حسن، أصول الدین، ص 276، مؤسسه آل یاسین، قم، چاپ اول، 1413ق؛ سبحانى، جعفر، الإلهیات على هدى الکتاب و السنة و العقل، ج 4، ص 13، المرکز العالمی للدراسات الإسلامیة، قم، چاپ سوم، 1412ق.

[2]. طباطبایی، محمد حسین، شیعه در اسلام، ص 175 – 176، دفتر نشر اسلامی، قم، چاپ سیزدهم، 1378ش.
[3]. «رُوِیَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُثْمَانَ الْعَمْرِیِّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَ: وَ اللَّهِ إِنَّ صَاحِبَ هَذَا الْأَمْرِ لَیَحْضُرُ الْمَوْسِمَ کُلَّ سَنَةٍ یَرَى النَّاسَ وَ یَعْرِفُهُمْ وَ یَرَوْنَهُ وَ لَا یَعْرِفُونَهُ»؛ شیخ صدوق، من ‏لا یحضره ‏الفقیه، محقق و مصحح: غفارى، على اکبر، ج 2، ص 520، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ دوم، 1413ق.‏
[4]. با استفاده از نمایه‌ی «نظریه‌ی امامت و غیبت امام عصر(عج)»، سؤال 167.
[5]. قصص، 5.
[6]. ر.ک: کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی، محقق و مصحح: غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج 1، ص 219 – 220، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق؛ بحرانى، سید هاشم، البرهان فى تفسیر القرآن، ج 2، ص 838 – 845، بنیاد بعثت، تهران، چاپ اول، 1416ق.
[7]. ثقفی، ابراهیم بن محمد، الغارات أو الإستنفار و الغارات، محقق و مصحح: حسینی، عبدا لزهراء، ج 1، ص 91، دار الکتاب الإسلامی، قم، چاپ اول، 1410ق؛ شریف الرضى، محمد بن حسین، نهج البلاغة، محقق و مصحح: صبحی صالح، ص 497، هجرت، قم، چاپ اول، 1414ق.
[8]. سید رضی، تنبیه الغافلین و تذکرة العارفین، مترجم: کاشانی، ملا فتح الله، ج 2، ص 669، انتشارات پیام حق، تهران، چاپ اول، 1378ش؛ بحرانی، میثم بن علی، شرح نهج البلاغه، ج 5، ص 326، دفتر نشر الکتاب، بی‌جا، چاپ دوم، 1362ش.  
[9]. مکارم شیرازى، ناصر، حکومت جهانى مهدى(عج)، ص 229 – 226، نسل جوان، قم، چاپ پنجم، 1386ش.
[10]. با استفاده از نمایه‌ی «فلسفه‌ی‏ٔ عمر طولانى امام زمان(عج)»، سؤال 209.
[11]. ر.ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 207، دار الکتب الاسلامیة، تهران، چاپ دوم، 1395ق.

بنام خدا

برگرفته شده از سایت حوزه.

بنام خدا

به‌چه دلیل امام زمان(عج) از نظرها پنهان هستند؟

پاسخ: بیان علت حقیقى و اصلى غیبت امام زمان عجل‌اللّه‌تعالى‌فرجه‌الشریف، امرى دشوار و شاید دور از دسترس باشد. درباره غیبت مى‌توان، هم نگاه تاریخى داشت و هم نگاه روایى:

نگاه تاریخى

وقتى به تاریخ صدر اسلام و حتى قبل از آن مى‌نگریم، به خوبى مى‌‌بینیم که جبهه کفر و باطل براى مقابله با جبهه حق و نابودى آن، از هیچ اقدامى فروگذارى نکرده و در این راه حتى از کشتن پیشوایان دین نیز ابایى نداشته است. آنان به خوبى مى‌دانستند ادامه حکومت دنیایى و سیطره بر مردم و کسب منافع نامشروع، زمانى امکان‌پذیر خواهد بود که پیشوایان دین و هادیان حق را از سر راه خود بردارند؛ لذا شهادت ائمه علیهم‌السلام در دستور کار خلفاى جور قرار گرفت. آنچه وحشت و اضطراب حاکمان خودکامه را بیشتر مى‌کرد، وعده ظهور حضرت مهدى عجل‌اللّه‌تعالى‌فرجه‌الشریف به عنوان منجى و مصلح بود. از این رو خلفاى معاصر امام حسن عسکرى علیه‌السلام، ایشان را به شدت تحت نظر داشتند تا وقتى فرزند ایشان به دنیا مى‌آید، او را در همان ابتداى زندگى به شهادت برسانند.

بنابراین، بسیار طبیعى است که خداوند آخرین حجت خود را در پرده غیبت قرار دهد تا جان او حفظ شود و در موعد مقرر و زمانى که مردم آمادگى ظهور داشتند، ظهور کرده و جهان را پر از عدل و داد نماید.

نگاه روایى

در روایات به علت و حکمت‌هاى متعددى اشاره شده است؛ از جمله:

الف. غیبت، سرّى از اسرار الهى: پیامبراکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم فرمودند: «ان هذا الامر من امر اللّه و سرّ من سرّ اللّه» ؛ «این امر الهى و سرّى از اسرار خداوند است». (بحارالانوار ، ج 51، ص73).

ب. آزمایش مردم: امام على علیه‌السلام فرمودند: «به خدا قسم، من و دو فرزندم شهید مى‌شویم. خداوند در آخرالزمان مردى از فرزندانم را به خون‌خواهى ما برخواهد انگیخت و او مدتى غایب مى‌شود تا مردم آزمایش شوند و گمراهان جدا گردند تا جایى که افراد نادان مى‌گویند: خداوند دیگر به آل محمد کارى ندارد!» (غیبت نعمانى، ب10).

ج. ستم‌پیشه بودن انسان‌ها: امیرمؤمنان علیه‌السلام فرمودند: «زمین از حجت خدا خالى نمى‌ماند، ولى خداوند به دلیل ستم‌پیشه بودن و زیاده‌روى انسان‌ها، آنان را از وجود [‌ظاهرى] حجت خود محروم مى‌سازد» (غیبت نعمانى، ب10).

برخى بر اساس روایت اول مى‌گویند: علت اصلى غیبت، روشن نیست و آنچه از علت‌ها گفته شده (مانند حفظ جان) از آثار غیبت است، نه علت اصلى. (فصلنامه انتظار، ش4، مقاله استاد طبسى).

برخى دیگر با توجه به تاریخ و روایات، علت اصلى غیبت را حفظ جان و بقیه موارد را از آثار آن مى‌دانند.

پس غیبت، امرى است که سیر حرکت انسان‌ها، آن‌را ناگزیر کرده و در این فرایند، باید به گونه‌اى برنامه‌ریزى شود تا جامعه شیعه، با کمترین مشکل بتواند پذیراى آن باشد. از این رو امامان علیهم‌السلام از یک سو راه‌هاى فهم احکام را به شاگردان مى‌آموختند تا بتوانند احکام دین را در حد توان از منابع شرع استنباط و استخراج کنند و مردم را نیز به آموختن از علما و رجوع به آن‌ها فرا مى‌خواندند و از سوى دیگر با برقرارى نهاد وکالت، مردم را به رجوع به وکیلان دعوت کردند. در همین راستا از زمان امام هادى و امام عسکرى علیهما‌السلام ارتباط مستقیم را کمتر کردند و در مواردى از پشت پرده جواب سؤالات را مى‌دادند تا مردم به ندیدن امام عادت کنند. به دنبال آن غیبت کوتاه‌مدتى (صغرى)، پیش‌بینى شد تا مردم به واسطه نواب خاص، برخى مسائل مورد نیاز را بپرسند و در ضمن رجوع دائمى به نایبان را فرا بگیرند. (ر.ک. غیبة طوسى؛ تاریخ عصر غیبت حجةالاسلام والمسلمین پورسیدآقایى، اصول عقاید، آیةاللّه مصباح یزدى؛ دادگستر جهان، آیةاللّه امینى).

بر گرفته از تبیان.

سلام

ممنون از مطالب خوبتان

انشاالله این غیبت هرچه زودتر تمام شود.

برای شادی امام زمان صلوات

امام زمان (ع):إنَّهُ لَیْسَ بَیْنَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بَیْنَ اَحَد قَرابَهٌ، وَ مَنْ انْکَرَنی فَلَیْسَ مِنّی، وَ سَبیلُهُ سَبیلُ ابْنِ نُوح / بین خداوند و هیچ یک از بندگانش، خویشاوندی وجود ندارد - و برای هرکس به اندازه اعمال و نیّات او پاداش داده می شود - هرکس مرا انکار نماید از (شیعیان و دوستان) ما نیست و سرنوشت او همچون فرزند حضرت نوح (علیه السلام) خواهد بود.

خداوندا قبل از مرگمان چشمانمان را به جمال مقدس عزیز فاطمه، مهدی موعود منور فرما.

نـام مـــا را ننویسیــــد، بخوانیــــد فقــط ســـــر این سفـــره گدا را بنشانید فقـط...آمــــدم در بزنــم، در نزنـــم مــــی میــرم مـــــن اگـــــر در زدم ایـــن بار نرانید فقط... میهمان منتظــر دیدن صاحب خانه ست چند لحظه بغـــــل سفــــره بمانیــد فقط...کــم کنید از سر من شرّ خودم را، یعنی فقـــط از دست گناهــــم برهانید... فقط... حُـــرّم و چکمــه سر شانه ام انداخته ام مادرم را به عزایــــــم ننشانیــــــد فقــط...صبــــح محشـــــر به جهنــــم ببریدم اما پیـــــش انظــــار گنهـــــکار نخوانید فقط...پیــــش زهــــــرا نگذارید خجالت بکشیم گوشـــــه ای دامـــــن ما را بتکانید فقــط...حقمـــــان اســـــت ولـــی جان اباعبدالله محضـــــر فاطمـــــه مـــا را نکشانید فقط...

اسرار غیبت امام زمان(عج)!

درباره ی غایب شدن یک امام حاضر چه می توان گفت؟ براستی چرا امام(عج) غیبت نموده و از انظار عمومی ناپیدا شده اند؟! آیا در پشت این ماجرا هدف و غرض خاصی نهفته است؟ شیعه اعتقاد دارد که اهداف و اغراضی در پی غیبت حضرت حجت(عج) وجود دارد که برخی از این عوامل سبب طولانی شدن غیبت نیز گشته اند.

اسرار ناپیدا!

در پاسخ به این پرسش که عوامل غیبت حضرت(عج) چه بوده اند در گام نخست باید توجه داشت که امامت همچون نبوت مقوله ای الهی است و از این رو انتظار آنکه همه ی اسرار و ابعاد آن برای ما آشکار باشد انتظار نابجایی است. خداوند متعال از آغاز تاریخ بشر برای هدایت آدمیان برنامه ای هدفمند داشته که با ارسال پیامبران و انزال کتب آسمانی آغاز شده و با بعثت پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) به عنوان آخرین پیامبر تداوم یافته است و سپس مشیت الهی براین تعلق گرفته که دوازده معصوم از اهل بیت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) ادامه دهنده ی وظایف و مسئولیتهای او گردند و آخرین آنها برای مدتی نامعلوم در حال غیبت به سر برد. ما که به حکم بودن خداوند معتقدیم و از سوی دیگر طرح امامت را طرحی الهی می دانیم باور داریم که غیبت امام دوازدهم کاری حکیمانه بوده است هر چند از تمام اسرار آن آگاه نباشیم.

سّر حقیقی!

در حدیثی از امام صادق (علیه السلام) آمده است که فرمودند:

"برای صاحب این امر (حضرت مهدی ,عج,) غیبتی است که چاره ای از آن نیست و علتی دارد که مجاز در آشکار کردن آن برای شما نیستیم و حکمت غیبت او حکمت غیبت حجتهای الهی پیش از اوست. همانا حکمت غیبت او آشکار نمی شود مگر پس از ظهورش همان گونه که حکمت اعمال خضر در شکستن کشتی و کشتن نوجوان و برپاداشتن دیوار برای موسی (علیه السلام) آشکار نگشت مگر هنگام جدایی آن دو. هر گاه بدانیم خداوند عزّ و جلّ حکیم است، حکیمانه بودن تمام افعال او را تصدیق خواهیم کرد هر چند دلیل آن برای ما روشن نباشد."

براین اساس سرّ حقیقی غیبت حضرت (عج) تنها پس از ظهور معلوم خواهد گشت و برای ما معلوم نمی شود. اما همان طور که حضرت فرمودند از روی حکمت الهی صورت گرفته است. بعلاوه در برخی از روایات به نکاتی برمی خوریم که بیانگر برخی عوامل یا فواید غیبت امام مهدی (عج) هستند که توجه به آن ها می توان راهگشا باشد.

شهادت زود هنگام!

حکومت معتمد عباسی در زمان امام حسن عسگری (علیه السلام) مترصد یافتن فرزند امام (علیه السلام) بود تا بی هیچ درنگی جان او را بستاند. بنابراین اگر حضرت مهدی (عج) نیز همچون پدران بزرگوارش در حالت علنی زندگی می کردند بلافاصله به شهادت می رسیدند. در حالی که حکمت الهی اقتضا دارد که حضرت زنده مانده و با قیام خود حکومت اسلامی را در سراسر گیتی بگستراند. بنابراین حکمت مقتضی آن بود که ایشان از نظرها پنهان گردند و از این طریق از دسترس دشمنان در امام بمانند. در حدیثی زراره از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که فرمودند: برای قائم (عج) قبل از قیامش غیبتی است. زراره پرسید: چرا؟ حضرت فرمودند: به دلیل خوف از کشته شدن. البته باید توجه نمود که این ترس، ترس مشخص نبوده است چرا که همه ی امامان معصوم (علیه السلام) آماده ی شهادت در راه خدا بوده اند. بلکه مقصود آن است که در صورت به شهادت رسیدن امام (علیه السلام) برنامه ی الهی مبنی براقامه ی عدل در سراسر جهان ناتمام می ماند.

آزمون الهی!

از دیگر نکاتی که در روایات به عنوان یکی از حکمتهای غیبت یاد شده آن است که خداوند به سبب غیبت امام زمان (عج) مردم را می آزماید تا صف مۆمنان راستین از افراد سست ایمان جدا گردد. همچنین سختی ها و مصائب دوران غیبت سبب پاک شدن شیعیان از گناهان گردد که به آن تمحیص می گویند.

امام صادق(علیه السلام) در اشاره به این مطلب فرموده اند: همانا دوران غیبت قائم(عج) طولانی می شود تا حق آشکار شود و ایمان(مۆمنان راستین) از طریق ارتداد شیعیانی که طینتی ناپاک دارند از ناخالصی ها پاک شود.

یک سۆال!

ممکن است گفته شود خداوند متعال می تواند حضرت مهدی (عج) را در حالت ظهور نگاه دارد و با قدرت مطلق خویش از تحقق اهداف دشمنان جلوگیری نماید و مانع کشته شدن امام(علیه السلام) از سوی آنان گردد که در این صورت شیعیان راستین نیز مشخص می شوند. در پاسخ به این سۆال باید گفت که حکمت الهی مقتضی آن است که شرائط تکلیف و از جمله قدرت برعصیان و گناه به صورت طبیعی در همه ی دورانها برای مردم وجود داشته باشد و خود مردم بتوانند با اختیار خود و نه جبر و قدرت مطلقه ی الهی، راه صحیح را از ناصحیح تشخیص دهند. از این رو سنت الهی برآن نیست که در این گونه موارد از طریق خارق العاده مانع وقوع عصیان شود همان گونه که در مورد شهادت امامان دیگر چنین نبوده است در حالی که خداوند متعال با قدرت مطلقه ی خویش می توانست مانع از کشته شدن سایر معصومین(علیهم السلام) نیز بشود. البته خوف از قتل تنها یکی از عوامل ظاهری غیبت است و عوامل پنهان آن اسراری است که ما از آن آگاهی نداریم!

تن ندادن به بیعت ستمگران!

در برخی از روایات نیز به این حقیقت اشاره شده که علت غیبت امام مهدی(عج) آن است که او در حالی قیام کند که بیعت احدی برگردن او نباشد. پدران بزرگوار امام مهدی(عج) هر یک به مقتضای الهی در شرایطی به سر می برند که به فرمان خداوند و برای مراعات مصالح اسلام، ناچار بودند مدتی حکومت حاکمان جور و ستمگر را تحمل کرده از مبارزه علنی با آنان خودداری کنند اما مشیت الهی براین تعلق گرفته است که امام زمان(عج) حتی لحظه ای از عمر گرانقدر خویش را در تقیه به سر نبرد و تنها آن هنگام ظاهر گردد که تمام اسباب برای مبارزه علنی با طاغوت ها و ستمگران فراهم باشد.

از امام رضا(علیه السلام) روایت شده است که حضرت(علیه السلام) در پاسخ به یکی از اصحاب که درباره ی علت غیبت امام زمان(عج) پرسیده بود فرمودند: لیلایکون لأحد فی عُنُقه بیعة إذا قائم یا لسیف، تا آنکه وقتی با شمشیر قیام می کند بیعت کسی برگردن او نباشد.

آمادگی قیام!

بر همین اساس دلیل دیگر غیبت حضرت(عج) آن است که با خلوص شیعیان راستین و آمادگی ایشان و نیز فراهم شدن زمینه های قیام در اثر کثرت ظلم و جور و پذیرش و آمادگی ظهور برای رهبری عدالت خواه برای اجرای قوانین سعادت بخش اسلام قیام حضرت (عج) به پیروزی مطلق و نهایی دست یابد. چنانچه در روایت از امام علی (علیه السلام) است که فرمودند، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: اگر از زمان تنها یک روز باقی باشد خداوند مردی را از اهل بیت من برمی انگیزاند که زمانه را پر از عدالت می کند همان گونه که از ظلم آکنده شده است.

نتیجه گیری

گرچه هدف از غیبت حضرت (عج) یکی از اسرار پنهان الهی است که تنها پس از ظهور حضرت (عج) این راز هویدا می شود اما برخی اشارات در روایات نشانگر اهداف کوتاه مدتی برای غیبت حضرت حجت (عج) است که شاید می توان مهمترین آنها را آمادگی برای پذیرش قیام ذکر کرد که براین اساس لازم است وظایف و مسئولیتهای خطیر خویش در این عرصه را شناسایی نموده و بدانها اهتمام ورزیم.

مرحوم آیت الله العظمی 'محمدتقی بهجت' كه دوای دردها را در دعای تعجیل در ظهور امام زمان(عج) می دانست، فرمود: مهمتر از دعا برای تعجیل در ظهور حضرت مهدی(عج)، دعا برای بقای ایمان و ثابت قدم بودن در عقیده و عدم انكار آن حضرت تا ظهور اوست.
 
امروز جمعه - ۲۷ اردیبهشت ماه - مصادف با چهارمین سالگرد عروج ملكوتی عارف وارسته و سالك الی الله آیت الله بهجت است؛ فقیهی كه عمر خود را برای تبلیغ معارف دینی و هدایت عابدان و رهپویان حقیقت صرف كرد.

به اعتقاد این مرجع تقلید، اگر برای فرج دعا می كنید، نشانه آن است كه هنوز ایمانتان پا برجاست، زیرا در آخرالزمان گرفتاری اهل ایمان خیلی سخت می شود.

وی با بیان اینكه 'سبب غیبت امام زمان(عج) خود ما هستیم' به روایتی اشاره كرده و فرمود: بیشتر كسانی كه اعتقاد به امامت آن حضرت دارند، او را انكار می كنند. یعنی بیشتر مردم از اعتقاد و ایمان به امامت برمی گردند.

به همین علت این عارف وارسته به نقل از ائمه معصومین(ع) سفارش كردند تا این دعای فرج را كه دعای تثبیت در دین است، بخوانیم 'یا الله یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینك' ای خدا، ای رحمت گستر، ای مهربان، ای زیر و رو كننده دل ها، دل مرا بر دینت ثابت و استوار گردان. یعنی آن مرتبه ای از ایمان را كه به من منت نهادی، حفظ كن، نه این كه مسلمان باشد و به همان باقی باشد، چون این معنا، تثبیت در دین نیست.

آیت الله بهجت افزود: این توسلات، عزاداری ها، سوگواری ها و زیارت قبور اهل بیت(ع) علامت آن است كه اهل ایمان به آنها اتصال و الصاق دارند و هنوز از آنها منحرف نشده اند، از این رو كفار و دست نشانده های آنها دستور داشتند كه بین مسلمانان و قرآن ـ تا چه برسد به مساجد و تكایا و مجالس عزا و روضه خوانی ـ جدایی بیاندازند. زیرا همه اینها ضد خواسته های سلاطین جور بود، لذا فرمان نابودی قبور یا تعطیلی مجالس روضه خوانی را دادند.


این مرجع تقلید در پاسخ به این سووال كه 'چرا به امام زمان دسترسی نداریم' فرمود: چرا به انجام واجبات و ترك محرمات ملتزم نیستید و او به همین از ما راضی است، زیرا طبق حدیث پرهیزكارترین مردم، كسی است كه از كارهای حرام بپرهیزد. بنابراین ترك واجبات و ارتكاب محرمات، حجاب و نقاب دیدار ما از آن حضرت است.

ایشان در جایی دیگر فرمودند: ما باید انتظار فرج حضرت غائب(عج) را داشته باشیم و فرجش را فرج عموم بدانیم و در هر وقت و هر حال باید منتظر باشیم ولی آیا می شود انتظار فرج آن حضرت را بدون مقدمات و تحمل ابتلائاتی كه برای اهل ایمان پیش می آید، داشته باشیم؟ با این حال، چه اشكالی دارد كه تعجیل فرج آن حضرت را با عافیت بخواهیم. یعنی این كه بخواهیم بیش از این بلاها، كه تا به حال بر سر مومنین آمده، بلای دیگری نبینند.

این استاد اخلاق همچنین فرمود: دعای تعجیل در فرج، دوای دردهای ما است و در روایت است كه در آخرالزمان همه هلاك می شوند، مگر كسانی كه برای (تعجیل) فرج دعا كنند. ائمه ما با این بیان، خیلی به اهل ایمان و شیعیان عنایت كرده اند تا خود را بشناسند.آیت الله بهجت در كلامی دیگر توسل به امام زمان(عج) را از این جهت مهم دانستند كه آن حضرت مجری امور در این زمان هستند.


این فقیه و استاد وارسته فرمود: اهل بیت(ع) همه، نور واحد هستند. لذا انسان به هر كدام متوسل شود، از دیگری جواب می گیرد. البته مصححی در كار است. همچنان كه از حضرت رسول(ص) حاجت خواسته اند و ایشان به حضرت امیر(ع) و آن حضرت به امام حسن(ع) تا امام زمان(عج) حواله داده اند. زیرا، مجری امور در این زمان، آن حضرت است.

از طرف دیگر این مرجع تقلید به تبیین ضرورت ملازمت قرآن و اهل بیت پرداخته و فرمودند: وای بر ما از آن روزی كه قرآن یا عترت را از ما بگیرند. گرفتن هر كدام گرفتن دیگری هم هست. زیرا این دو از هم جدا نمی شوند تا اینكه در كنار حوض كوثر بر پیامبر(ص) وارد شوند. تنها كسانی از حوض خواهند نوشید كه با قرآن و عترت باشند.

آیت الله بهجت برای معرفت یافتن به نورانیت ائمه اطهار(ع) به مردم سفارش كردند تا بعد از نمازهای خود این دعا را بخوانند: اللهم عرفنی نفسك ... یعنی پروردگارا! خود را به من بشناسان كه اگر خود را به من نشناسانی، نمی توانم پیغمبرت را بشناسم.


پروردگارا! پیغمبرت را به من بشناسان كه اگر پیغمبرت را به من نشناسانی، نمی توانم حجت تو را بشناسم.

پروردگارا! حجت خود را به من بشناسان كه اگر حجت خود را به من نشناسانی، دین خود را از دست می دهم و گمراه خواهم شد.


هرچند چهار سال است كه سایه رهنمودها و كرامات این استاد اخلاق از سر دوستداران اهل بیت(ع) و حق طلبان مسیر رشد و سعادت می گذرد ولی هنوز شعاع هدایت های معنوی این مرجع تقلید بر بلندای دل شیفتگان معارف الهی می تابد.

حجت الاسلام 'محمد روحی' كه ۲۷ سال افتخار شاگردی این معلم اخلاق را داشته، در این زمینه می گوید: هدایت معنوی آیت الله بهجت، نه تنها قطع نشده، بلكه بیشتر هم شده است.

وی می افزاید: هدایت ایشان در خواب و بیداری ادامه دارد ولی این مساله به این معنا نیست كه هر شخصی خوابی دید؛ بگوید كه آن خواب صحیح است و كسانی كه اهل عمل باشند و به آموزه های او عمل كنند، بطور قطع مورد راهنمایی و هدایت قرار می گیرند.

البته به گفته این شاگرد آیت الله بهجت، نباید به خواب و مشاهده اعتنا كرد و ملاك در این زمینه، اعمال و رفتار ماست و به همین دلیل آیت الله بهجت تاكید داشت كه 'عمل خودتان را درست كنید.'

هرچند كرامت های آیت الله بهجت همچنان در زندگی سالكان كوی دوست همچنان ادامه دارد ولی برخی معتقدند كه بایستی كرامت های عارفان را رمزگشایی كرد و در زندگی آن را سرمشق قرار داد.

حجت الاسلام 'محمد عمومی' از شاگردان آیت الله بهجت می گوید: بیان كرامت های عارفان بسیار شیرین است و گاهی باعث تقویت ایمان انسان می شود اما باید این كرامت ها را رمزگشایی كرد و در زندگی سرمشق قرار داد.

وی می افزاید: برخی افراد ممكن است برای شناخت عارفان و بزرگان، به جای رمزگشایی از این شخصیت ها و گنج بزرگی كه در آنان وجود دارد، خود را مشغول كرامت های نقل شده كنند و از سرمشق قرار دادن آنان در زندگی خود غافل شوند.

این استاد حوزه، هدف از بیان كرامات بزرگان و عارفان را تقویت ایمان مردم دانسته و می گوید: باید برای رسیدن به مراتبی بالاتر از كرامات بیاندیشیم، چون خود آن بزرگان نیز تاكید دارند كه هدف آنان مراتبی بزرگتر از كرامت است.

شاید برخی وظیفه خود را بعد از به جا آوردن هر نماز واجب و مستحب، قرائت دعای تعجیل در ظهور امام زمان بدانند اما نباید فراموش كرد كه در كنار درخواست از درگاه الهی، 'عمل خودمان را درست كنیم' و از خدا بخواهیم تا ما را در ایمان و ثابت قدم بودن در عقیده، همچنان مستحكم و پربرجا نگه دارد

سلام

بیایید همگی برای تأجیل در فرج امام زمان دعا کنیم و تلاش. مطمئناً یه دست صدا ندارد. بسم الله

به نظر من علت اصلی غیبت  امام زمان گناهان بعضی از ما شیعه هاست.

در زمان غيبت وظايف گوناگوني براي شيعه ذكر شده است 

از جمله 

1. تلاش در جهت شناخت هر چه بيشتر و بهتر امام زمان (عج) ؛

2. تكاپو و كوشش در جهت زمينه سازي ظهور آن حضرت ، اين مهم از

راه هاي زير ميسر است :

الف) خودسازي و ديگر سازي. ؛

ب ) شناخت و شناساندن امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ، اهداف والاي آن حضرت ، نقش

بزرگ تاريخي و ارمغان الهي ايشان به جهان بشريت ؛

ج ) شناخت و معرفي هر چه بهتر اسلام به جهانيان .

3 . تلاش و جهاد در جهت دفاع از اسلام و حفظ كيان اسلامي ؛

4 . پيروي از نائبان امام عصر (عجل الله تعالي فرجه الشريف) يعني عالمان و فقيهان عادل و شايسته ؛

5 . دعا براي فرج آن حضرت ؛

6 . دعا و صدقه دادن براي سلامتي آن حضرت ؛

7 . اهداي ثواب اعمال نيك مانند تلاوت قرآن و... براي آن حضرت نيز مستحب و ستوده است .

وقتی خداوند 11 تا امام معصوم  داد و مردم قدرشون رو ندونستند و اونها رو شهید کردند نعوذ به الله شما جای خداوند بودید بهترین راه برای امام 12 چه راهی بود ؟

ایا ایشونم مثل بقیه بین مردم بودند تا باز شهید میشدند؟

یا راهی دیگر؟

خداوند حضرت رو از نظرها غایب کردند تا مردم به درد ابتلا دچار شوند و خودشان بگویند اشتباه کردیم موعودتو بفرست خداوندا

خداوند فکر همه ادمها رو از حضرت ادم تا حالا کرده>

یاد حدیث شریف افتادم که «هرکس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلی مرده است » اففتادم حالا شما این رو با طول عمر پربرکت حضرت بقیه الله و غیبت ایشون تطابق دهید

مثل امام به مثل کعبست که مردم باید بگردش طواف کنند نه امام بدور مردم ....

موفق باشید