امام علی علیه السلام فرمودند:
اِنَّمَا اَهْلَک مَنْ کانَ قَبْلَکم اَمَدُ اَمَلِهِم وَ تَغْطِیةُ الْآجَالِ عَنْهُم حَتَّی نَزَلَ بِهِمُ الْمَوعُودُ الَّذِی تُرَدُّ عَنْهُ الْمَعْذِرَةُ وَ تُرْفَعُ عَنْهُ التَّوْبَةُ وَ تَحُلُّ مَعَهُ الْقَارِعَةُ وَ النَّقمَةُ.

پیشینیان شما را، در حقیقت،‌ دو چیز هلاک کرد: درازی آرزو و غفلت از مرگ، تا آن گاه که آنچه بدان وعده داده شده بودند (مرگ) بر آنان فرود آمد؛ و عده‎ای که با آمدن آن دیگر عذری پذیرفته نمی‎شود و جای توبه نمی‎مانَد و مصیبت فلاکت بار و مکافات با آن همراه است.
الکافی، ج 8، ص 389