آرزوهای طولانی و غفلت از مرگ، سبب هلاک امت‌ها
امام علی علیه السلام فرمودند:
اِنَّمَا اَهْلَک مَنْ کانَ قَبْلَکم اَمَدُ اَمَلِهِم وَ تَغْطِیةُ الْآجَالِ عَنْهُم حَتَّی نَزَلَ بِهِمُ الْمَوعُودُ الَّذِی تُرَدُّ عَنْهُ الْمَعْذِرَةُ وَ تُرْفَعُ عَنْهُ التَّوْبَةُ وَ تَحُلُّ مَعَهُ الْقَارِعَةُ وَ النَّقمَةُ.
پیشینیان شما را، در حقیقت، دو چیز هلاک کرد: درازی آرزو و غفلت از مرگ، تا آن گاه که آنچه بدان وعده داده شده بودند (مرگ) بر آنان فرود آمد؛ و عدهای که با آمدن آن دیگر عذری پذیرفته نمیشود و جای توبه نمیمانَد و مصیبت فلاکت بار و مکافات با آن همراه است.
الکافی، ج 8، ص 389
