سید ابن طاووس مى‏‌کند که امام عسکرى علیه‏ السلام در بین هر دو رکعت از نوافل ماه رمضان این دعا را مى‏‌خواندند:

اَللّهُمَّ اجْعَلْ فیما تَقْضى وَ تُقَدِّرُ مِنَ الاَْمْرِ الْعَظیمِ الْمَحْتُومِ وَ فیما تَفْرُقُ مِنَ الاَْمْرِ الْحَکیمِ فى لَیْلَةِ الْقَدْرِ اَنْ تَجْعَلَنى مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَ الْحَرامِ، اَلْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ، الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ...؛

خدایا در آنچه قضا و قدرت از امر بزرگ و حتمى تعلّق گرفته و در آنچه از امر حکیمانه‌‏ات در این شب ‏قدر به مردم ارزانى مى‌‏دارى و مقرّر مى‏‌کنى، چنین قرار بده که مرا از حجاج خانه‌‏ات قرار دهى، از آنان که حج‌شان پذیرفته و تلاش‌شان پاداش یافته است.

مسندالامام العسکرى : 181