سید ابن طاووس مىکند که امام عسکرى علیه السلام در بین هر دو رکعت از نوافل ماه رمضان این دعا را مىخواندند:
اَللّهُمَّ اجْعَلْ فیما تَقْضى وَ تُقَدِّرُ مِنَ الاَْمْرِ الْعَظیمِ الْمَحْتُومِ وَ فیما تَفْرُقُ مِنَ الاَْمْرِ الْحَکیمِ فى لَیْلَةِ الْقَدْرِ اَنْ تَجْعَلَنى مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَ الْحَرامِ، اَلْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ، الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ...؛
خدایا در آنچه قضا و قدرت از امر بزرگ و حتمى تعلّق گرفته و در آنچه از امر حکیمانهات در این شب قدر به مردم ارزانى مىدارى و مقرّر مىکنى، چنین قرار بده که مرا از حجاج خانهات قرار دهى، از آنان که حج‌شان پذیرفته و تلاش‌شان پاداش یافته است.
مسندالامام العسکرى : 181
