روز قيامت بنده اى را مى آورند كه هيچ حسنه اى ندارد پس به او گفته مى شود فكر كن و ياد بياور آيا براى تو كار خيرى هست ؛ بنده فكر

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

يوتى بعبد يوم القيامة ليست له حسنة فقال له اذكروا تذكر هل لك من حسنة قال : فيتذكر، فيقول : يا رب ما بى من حسنة الا ان فلانا عبدك المؤ من مربى فطلبت منه ماء فاعطانى ماء فتوضات به و صليت لك قال : فيقول الرب تبارك و تعالى قد غفرت لك ادخلوا عبدى الجنة ؛

روز قيامت بنده اى را مى آورند كه هيچ حسنه اى ندارد پس به او گفته مى شود فكر كن و ياد بياور آيا براى تو كار خيرى هست ؛ بنده فكر مى كند سپس ميگويد: خدايا! من هيچ حسنه اى ندارم ، الا اين كه فلانى از بندگان مومن تو (روزى ) از كنار من عبور كرد و من از او طلب آب كردم و او به من آب داد و با آن وضو گرفتم و براى تو نماز گزاردم ؛ پس خداوند تبارك و تعالى مى فرمايد: به درستى كه من تو را بخشودم و دستور مى دهد او را داخل بهشت كنند.

بحارالانوار، ج 7، ص 290