اهمیت دعا در نیمه شب جمعه
امام زمان(علیه السلام) می فرمایند:
مَنْ کانَتْ لَهُ إِلَى اللّهِ حاجَةٌ فَلْیَغْتَسِلْ لَیْلَةَ الْجُمُعَةِ بَعْدَ نِصْفِ اللَّیْلِ وَیَأْتی مُصَلاّهُ
هر کس حاجت و خواسته اى از پیشگاه خداوند متعال دارد، بعد از نیمه شب جمعه غسل کند و براى مناجات با خداوند در جایگاه نمازش قرار گیرد.
مصباح، کفعمى، ص396 .
شرح حدیث:
ابوعبداللّه حسین بن محمد بزروفى مى گوید: از ناحیه ى مقدسه ى امام زمان(علیه السلام)توقیعى صادر شد که در آن نوشته بود:
هر کس خواسته اى از خداوند دارد، باید شب جمعه، بعد از نیمه شب غسل کند، آن گاه به جایگاه نمازش آید و دو رکعت نماز بخواند، به «ایاک نعبد و ایاک نستعین» که رسید، صد بار آن را تکرار کند؛ سپس حمد را تمام کرده، بعد از آن یک مرتبه سوره ى توحید بخواند؛ آن گاه رکوع و سجده به جاى آورد و در هر کدام هفت بار تسبیح بگوید. رکعت دوم را نیز همانند رکعت اول به جاى آورد. در پایان نماز دعایى را بخواند که کفعمى در ابتداى باب 36 از المصباح آورده است. بعد از دعا به سجده برود و نزد خداوند تضرّع کند، آن گاه حاجت خود را از خداوند بخواهد. هر کس از مرد و زن چنین کند، و دعا را از روى اخلاص بخواند، درهاى اجابت به روى او باز مى شود و حاجت او هر چه باشد برآورده مى گردد، مگر آن که آن حاجت قطع رحمى باشد.
از این حدیث چند نکته استفاده مى شود:
1. نباید بدون مقدمه به سراغ درخواست حاجت از خداوند متعال رفت؛ زیرا ممکن است موانعى در انسان وجود داشته باشد که نگذارد دعاى انسان به هدف اجابت برسد، یکى از این موانع، گناه است.
2. فقط استغفار براى استجابت دعا و مغفرت کافى نیست، بلکه اقرار به توحید و مراتب آن و تسبیح و ذکر خدا نیز، از جمله عوامل مؤثر در این زمینه است.
3. زمان و مکان نیز در تسریع استجابت دعا مؤثّر است؛ لذا حضرت(علیه السلام) دستور مى دهد که شخص حاجتمند، در شب جمعه، که بهترین شب ها در طول هفته است، آن هم در نیمه ى شب، که بهترین اوقات در شبانه روز است، در جایگاه دائمى نماز، که بهترین مکان مؤمن است، قرار گیرد و حاجات خود را بعد از نماز بخواهد.
منبع: شرح چهل حدیث از حضرت مهدى(علیه السلام)، على اصغر رضوانى، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1382).
هر کس خواسته اى از خداوند دارد، باید شب جمعه، بعد از نیمه شب غسل کند، آن گاه به جایگاه نمازش آید و دو رکعت نماز بخواند، به «ایاک نعبد و ایاک نستعین» که رسید، صد بار آن را تکرار کند؛ سپس حمد را تمام کرده، بعد از آن یک مرتبه سوره ى توحید بخواند؛ آن گاه رکوع و سجده به جاى آورد و در هر کدام هفت بار تسبیح بگوید. رکعت دوم را نیز همانند رکعت اول به جاى آورد. در پایان نماز دعایى را بخواند که کفعمى در ابتداى باب 36 از المصباح آورده است. بعد از دعا به سجده برود و نزد خداوند تضرّع کند، آن گاه حاجت خود را از خداوند بخواهد. هر کس از مرد و زن چنین کند، و دعا را از روى اخلاص بخواند، درهاى اجابت به روى او باز مى شود و حاجت او هر چه باشد برآورده مى گردد، مگر آن که آن حاجت قطع رحمى باشد.
از این حدیث چند نکته استفاده مى شود:
1. نباید بدون مقدمه به سراغ درخواست حاجت از خداوند متعال رفت؛ زیرا ممکن است موانعى در انسان وجود داشته باشد که نگذارد دعاى انسان به هدف اجابت برسد، یکى از این موانع، گناه است.
2. فقط استغفار براى استجابت دعا و مغفرت کافى نیست، بلکه اقرار به توحید و مراتب آن و تسبیح و ذکر خدا نیز، از جمله عوامل مؤثر در این زمینه است.
3. زمان و مکان نیز در تسریع استجابت دعا مؤثّر است؛ لذا حضرت(علیه السلام) دستور مى دهد که شخص حاجتمند، در شب جمعه، که بهترین شب ها در طول هفته است، آن هم در نیمه ى شب، که بهترین اوقات در شبانه روز است، در جایگاه دائمى نماز، که بهترین مکان مؤمن است، قرار گیرد و حاجات خود را بعد از نماز بخواهد.
منبع: شرح چهل حدیث از حضرت مهدى(علیه السلام)، على اصغر رضوانى، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1382).
