ترس از مدرسه در کودکان

فوبیای مدرسه اصطلاحی است که برای دامنه‌ی متعددی از انواع اختلالات اضطرابی و افسردگی مورد استفاده قرار می‌گیرد و باعث می‌شود کودک از مدرسه رفتن امتناع کند. اگر بر رفتن به مدرسه تأکید شود، کودک از حملات اضطرابی رنج خواهد برد.
تعداد کلمات 316 /  تخمین زمان مطالعه 2 دقیقه

 

فوبیای مدرسه به مدرسه‌گریزی مربوط نمی‌شود. کودکان با اختلالات طیف اُتیسم، به طور خاص، مستعد فوبیای مدرسه هستند و به جریان‌های عادی با هراس پاسخ می‌دهند، فعالیت‌ها را با وقفه انجام می‌دهند، و انرژی زیادی برای انجام یک تکلیف عادی صرف می‌کنند. اضطراب جدایی یعنی ترس از دور شدن از والدین. کودکان نگرانند برای والدین یا برای خودشان اتفاقی بیفتد. علایم اضطراب جدایی شامل ترس از تنهایی، مشکل در به خواب رفتن، ترس از دزد و هیولا، ترس از تاریکی، ترس از رفتن والدین و برنگشتن آنهاست. اضطراب جدایی، اولین بار می‌تواند با استرس از مدرسه شروع شود، غیبت از مدرسه برای مدت طولانی به علت بیماری یا تعطیلات، به دنیا آمدن فرزند جدید در خانواده، داغ‌دیدگی، داشتن مشکلاتی در خانه، یا زورگویی نیز از آن جمله‌اند.
اگر فوبیا به ترس از بودن در مکان‌ها یا موقعیت‌هایی مربوط می‌شود که امکان فرار وجود ندارد، یا جایی که فرار از آن موجب خجالت و شرمساری است. فرد در موقعیت‌هایی که امکان کمک فوری وجود ندارد، ناگهان احساس وحشت می‌کند. کودکان از رفتن به مدرسه یا مغازه یا سینما با وسایل حمل و نقل عمومی نیز می‌توانند وحشت داشته باشند.

فوبیای اجتماعی عبارت است از ترس از مورد قضاوت و ارزیابی دیگران قرار گرفتن. در مدرسه، این کودکان می‌ترسند کانون توجه قرار گیرند، پس به سؤال‌ها پاسخ نمی‌دهند یا می‌ترسند در کلاس، با صدای بلند، مطلبی را بخوانند، کنفرانس دهند، کاری انجام دهند، بازی و ورزش کنند، برای یک گروه انتخاب شوند، و یا اینکه همراه دیگران به اشتباه‌های خود بخندند.